ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1165

สรุปบท บทที่ 1165 การขอร้องของสวีย่า: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่

สรุปเนื้อหา บทที่ 1165 การขอร้องของสวีย่า – ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ โดย Light-Knight

บท บทที่ 1165 การขอร้องของสวีย่า ของ ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Light-Knight อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

ชิเจิงที่ถูกสะกดอยู่กลางอากาศตอนนี้ได้ตกอยู่ในสถานการณ์ที่ต้องถูกฆ่าอย่างแน่นอน!

ส้งเหว่ยหยุนยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ มีระฆังราชาสะกดอยู่ในมือ คนพวกนี้ก็แค่มาตายเท่านั้น!ความน่าสะพรึงกลัวของเครื่องรางทิพย์คนอย่างพวกมันจะไปเข้าใจได้ยังไง?

แต่พอตอนที่การโจมตีเพื่อหวงสังหารของหลู่เหยียนไปถึงตัวชิเจิง

ได้มีแสงสีดำปราฏกขึ้น ห่อหุ้มชิเจิงเอาไว้

“ฮ่าฮา! คิดจะฆ่าฉันอย่างนั้นเหรอ? หลู่เหยียน แกดูถูกฉันเกินไปแล้ว! ระฆังราชาสะกดแข็งแกร่งจริงๆ แต่มันก็ต้องดูว่าใครเป็นคนใช้!”

“แย่แล้ว!”

หลู่เหยียนนึกไม่ถึงว่าชิเจิงจะสามารถหลุดออกจากการควบคุมของระฆังราชาสะกดได้ ส่วนเขาก็โจมตีไปสุดแรงโดยไม่ได้ทำการป้องกันแม้แต่น้อย ตอนนี้ชิเจิงกลับมาเป็นอิสระแล้ว มนกลับเปิดเผยจุดอ่อนของตนให้อีกเห็นจนหมด

“ฉึก!”

ร่างกายของชิเจิงบิดงออย่างน่าเหลือเชื่อ ถึงแขนขวาจะถูกฝ่ามือของหลู่เหยียนโจมตีอย่างจัง แต่กรงเล็บของเขาก็ข่วนใส่หน้าอกของหลู่เหยียนเหมือนกัน แถมยังเจาะทะลุไปเลย!

เลือดสาดกระเซ็น การต่อสู้ของทั้งสองฝ่ายต่างหยุดชะงัก

หลู่เหยียนที่เมื่อกี้ยังได้เปรียบตอนนี้กลับถูกฆ่าไปแล้ว ถึงชิเจิงจะเจ็บหนักก็เถอะ แล้วจะมีใครที่ขวางได้?

“ผู้อาวุโสหลู่!”

“อ้า! ไว้ชีวิตด้วย ฉันไม่อยากตาย!”

หวางยี่ซานจ้องมองส้งเหว่ยหยุนด้วยสายตาที่โกรธแค้น ถ้าไม่ใช่เขา ผู้อาวุโสหลู่เหยียนก็ไม่ต้องถูกฆ่าง่ายๆ แบบนี้! จนทำให้ทุกคนตกอยู่ในสถานการณ์ที่อันตราย

“เป็นไปไม่ได้!” ส้งเหว่ยหยุนยังเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าไม่ลง และเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ก็ทำให้เขาเกิดความสงสัยขึ้นมาในใจ

ระฆังราชาสะกดนี่มันใช้ดีจริงๆ ใช่มั้ย?

ชิเจิงไอเป็นเลือดออกมาหลายครั้ง น้ำเสียก็เริ่มแหบ

“คุณชายส้ง ส่งระฆังราชาสะกดมาซะดีๆ ผมอาจจะคิดเรื่องไว้ชีวิตคุณก็ได้ ว่าไง?”

“ฝันไปเถอะ!” ส้งเหว่ยหยุนเองก็ไม่ได้โง่ จงไม่มีทางรับฟังข้อเสนอของเขาอยู่แล้ว แต่สถานการณ์ตอนนี้พวกเขาเสียเปรียบมาก

กัดฟันแน่น ส้งเหว่ยหยุนก็ได้พูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึมว่า “เตรียมถอย!”

“หวางยี่ซาน แกพามาต้านไว้!”

“ว่าไงนะ?” หวางยี่ซานได้ยินอย่างนั้นตาก็แทบถลนออกมา จ้องมองเขาด้วยสีหน้าที่โกรธแค้น

ส้งเหว่ยหยุนกลับทำสายตาเย็นชา “หวางยี่ซาน แสดงจุดยืนของตัวเองออกมา! ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับระฆังราชาสะกดจริง สำนักตงหัวของแกต้องชดใช้! ชดใช้ด้วยชีวิต!”

หวางยี่ซานกัดฟันแน่น สุดท้ายก็ทำได้แค่พยักหน้าอย่างเจ็บปวด “ได้!”

“คุณชายครับ ทางคุณหนูตระกูลเหลี่ยง….”

ส้งเหว่ยหยุนแสดงแววตาที่แน่วแน่ออกมา “จะเสียระฆังราชาสะกดไปไม่ได้เด็ดขาด ถอย!”

แล้วพวกเขาก็เริ่มฆ่าอย่างบ้าคลั่ง พอเปิดช่องว่างได้ก็รีบพากันถอยหนีอย่างร้อนรน

ส่วนหวางยี่ซานก็เข้าต่อกรกับ ชิเจิงอย่างแน่วแน่

อาจเป็นเพราะความโกรธจึงทำให้ความสามารถในการต่อสู้ของหวางยี่ซานเพิ่มสูงขึ้น บวกกับชิเจิงก็บาดเจ็บไม่น้อย ภายใต้การสู้อย่างไม่กลัวตายของหวางยี่ซานจึงไม่ได้ได้เปรียบอะไร

“ขวางประตูไว้! ถ้าปล่อยพวกมันไป ผลที่ตามมาพวกคุณรู้ดี!”

ชิเจิงโมโหอย่างถึงที่สุด หวางยี่ซานทำตัวเหมือนพวกหน้าด้านไร้ยางอาย สลัดยังไงก็สลัดไม่หลุด ทำได้แค่คำรามอกมาด้วยความโกรธ

เย่เทียนยังคงซ่อนตัวอยู่ข้างนอก แต่ก็ยังไม่คิดจะลงมือ

“ตี๊ดตี๊ด!”

มีข้อความส่งเข้ามา สวี่ย่า

“คุณชายเย่ ขอความช่วยเหลือด่วน! คุณเหลียงก็อยู่ที่นี่เหมือนกัน ไม่ว่าคุณอยากรู้อะไรก็มาถามเอาตรงหน้าได้เลยครับ!”

“ตอนนี้ยังมีใครขวางฉันได้อีก?” ถังหงเป่าทำตาโกรธเกรี้ยว จากนั้นก็เดินเข้าไปในห้องหนังสือของตระกูลสวี

หน้าผากของสวีหลินหยุนเต็มไปด้วยเหงื่อแต่ก็ยังนั่งอยู่หลังโต๊ะหนังสือเหลียงเยว่หรูนั่งพิงอยู่ข้างหน้าต่าง สายตาจ้องมองไปยังแสงจันทร์ที่สว่างไสวที่อยู่ด้านนอกอย่างเลื่อนลอย ราวกับทุกอย่างที่เกิดขึ้นไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเธอ

มือของเธอก็ล้วงเข้าไปในกระเป๋า กำยาพิษไว้แน่นๆ

ถังหงเป่าราวกับเทพแห่งการฆ่าที่มาจุติ พวกคนของตระกูลเหลียงถูกล้มอย่างรวดเร็ว

“คุณหนู! รีบหนีไปครับ!”

“คุณหนูไม่ต้องห่วง ผมไม่มีทางให้หมอนี่ทำร้ายคุณหนูได้แม้แต่นิดเดียวครับ!”

พวกนักบู๊ตระกูลเหลียงเริ่มต่อต้านอย่างฮึกเหิม เตรียมที่จะตายไปพร้อมกับ ถังหงเป่า

แต่ถังหงเป่านั้นมีพลังที่ล้ำลึกอยู่แล้ว เมื่อต้องเผชิญหน้ากับการโจมตีแบบนี้กลับไม่เจ็บไม่คันสักนิด ยิ้มอย่างไม่สบอารมณ์ออกมาที่มุมปาก แล้วค่อยๆ เดินเข้าห้องหนังสือ

“คุณเหลียง ขอแค่คุณยอมเชื่อฟัง ผมรับปากว่าชายหนุ่มที่ลงมือจะไม่ทำอะไรคุณแน่นอน”

“หึหึ อย่างแกมีดีอะไรมาบังคับฉัน?” เหลียงเยว่หรูขำออกมาอย่างไม่ชอบใจ แสดงแววตาที่ไร้ชีวิต จากนั้นก็หยิบยาพิษออกมาแล้วกินเข้าไปอย่างไม่ลังเล

ถังหงเป่าไม่คาดคิดว่าเหลียงเยว่หรูจะใจเด็ดแบบนี้ พอเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นก็รู้สึกหน้าชาขึ้นมา

ตระกูลเหลียงก็ไม่ใช่ตระกูลเล็กๆ ส่วนเหลียงเหวินเห้าที่มีลูกสาวอันเป็นแก้วตาดวงใจแค่คนเดียวจะเอาคืนยังไง?

แค่คิดก็น่ากลัวแล้ว!

แต่ประเด็นคือถังหงเป่าไม่คิดจะบีบเธอจนตายสักหน่อย แค่อยากใช้เธอมาเกลี้ยกล่อมส้งเหว่ยหยุนเท่านั้น!

เรื่องมันไปกันใหญ่แล้ว!

ในตอนที่ถังหงเป่ากำลังเสียสมาธินั้นเอง จู่ๆ กระจกหน้าต่างก็แตกออก จากนั้นก็มีคนคนหนึ่กระโดดเข้ามา แล้วประคองเหลียงเยว่หรูที่กำลังล้มเอาไว

เดิมทีเย่เทียนก็เป็นปรมาจารย์ปรุงยาอยู่แล้ว ดูแค่แวบเดียวก็รู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกับเหลียงเยว่หรู จึงรีบใช้นิ้วจิ้มไปตามตัวของเธอ

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่