ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1166

เย่เทียนเคยคาดเดาว่าหลังจากนั้นจะเกิดอะไรขึ้นกับเหลียงเยว่หรู แต่เขาไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องตรงหน้าแบบนี้!

ถึงเขาจะมีความมั่นใจในยาลูกกลอนของตัวเองก็ตาม แต่ยาที่เหลียงเยว่หรูกินนั้นเป็นถึงยาแห่งความตายเลยนะ!

ตอนนี้เขาจึงทำได้แค่ใช้ยาลูกกลอนกับการสกัดจุดเพื่อควบคุมฤทธิ์ยาเท่านั้น ส่วนการรักษาที่แท้จริงอาจจะต้องใช้เวลาอีกพักใหญ่เลย

“แก….เย่ซา?”

ตอนนี้ถังหงเป่าก็มองเห็นใบหน้าของเย่เทียนได้ชัดเจนแล้ว

ส่วนสวีย่าที่อยู่ข้างๆ ก็ตะโกนออกมาด้วยความดีใจ “ขอบคุณคุณชายเย่ที่มาช่วยด้วยตนเอง!”

สวีหลินหยุนอดที่จะพิจารณาเย่เทียนไม่ได้

สำหรับฝีมือของเย่เทียนเขาก็พอรู้ด้วยฝีมือของเย่เทียน ถ้าคิดจะช่วยตระกูลสวีก็ไม่เป็นปัญหาอะไรสักนิด!

“คุณชายเย่! ไม่ว่าคุณจะต้องการอะไร สวีหลินหยุนคนนี้ก็ยอมทำตามทุกอย่าง ขอแค่คุณช่วยให้เสี่ยวย่ารอดไปได้ก็พอ!”

สวีหลินหยุนไม่คาดหวังให้เย่เทียนช่วยพ่อเขาพ่อลูก ความคาดหวังสูงสุดก็แค่สวี่ย่าเท่านั้น!

สวีย่ารู้สึกว่าจมูกล้า เขาเคยไม่ให้เกียรติพ่อของตัวเองมาก่อน และเคยตะคอกใส่พ่อไปอีกหลายครั้ง จนถึงตอนนี้เขาถึงได้รู้ว่าความจริงคนที่พ่อรักที่สุดก็คือเขา!

“พ่อครับ!” สวีย่าคุกเข่าลงพื้น จากนั้นก็คำนับโขกหัวให้เย่เทียนเป็นการใหญ่

“คุณชายเย่! ผมเคยทำไม่ดีกับคุณ แต่ผมก็ได้รับผลกรรมของผมไปแล้วสวีย่าคนนี้สาบานต่อสวรรค์ ขอแค่คุณยอมช่วยตระกูลสวี ต่อไปสวีย่าคนนี้ก็คือหมาที่อยู่ข้างกายคุณ!”

“ไม่ว่าคุณจะให้ผมไปเล่นงานใคร ผมก็ไม่มีทางลังเลแน่นอน!”

สวีย่าพูดออกมาด้วยความแน่วแน่

แต่เย่เทียนกลับพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เฉยชาว่า “ลุกขึ้น! ลูกผู้ชายคุกเข่าให้แค่ฟ้าดินกับพ่อแม่เท่านั้น!”

จะว่าไปคุณชายใหญ่อย่างสวีย่าคนนี้ก็เป็นแค่คนที่ดวงซวยคนหนึ่ง แต่นิสัยจริงๆ ยังถือว่าใช้ได้ แต่ก็เป็นอย่างที่เขาพูดจริงๆ เขาได้รับผลกรรมที่ควรได้รับแล้ว

ต่อให้เป็นอย่างนั้น เย่เทียนก็ไม่คิดจะตำหนิเขามากเกินไป

ถังหงเป่าพอเห็นเย่เทียนในสภาพนี้ ก็รู้แล้วว่าการต่อสู้ในครั้งนี้มันไม่เลี่ยงไม่ได้แล้ว

“เย่ซา ถ้าวันนี้แกไม่เข้ามายุ่งกับเรื่องนี้ แก๊งมังกรรอยัลของเราจะไม่ติดใจเอาความว่าไง?” ถังหงเป่าลังเลไปครู่หนึ่ง

“แกเป็นแค่บอดี้การ์ดคนหนึ่งของประธานเฉินเท่านั้น ทำไมต้องเข้ามายุ่งกับเรื่องพวกนี้ด้วย?”

ถังหงเป่ายิ่งพูดยิ่งได้ใจ “ฉันยังสามารถสั่งคนไม่ให้ไปหาเรื่องบริษัทแซ่เฉินอีก เปลี่ยนสงครามให้กลายเป็นมิตร มีเพื่อนมากขึ้นก็มีทางเพิ่มขึ้นอีกทางว่าไง?”

“ไม่จำเป็น! คุณรู้หรือเปล่าว่าตอนนี้ฮั่วเฉินเทียนอยู่ที่ไหน!”

เย่เทียนขำออกมาอย่างไม่ชอบใจ จากนั้นก็ค่อยๆ เข้าใกล้ถังหงเป่า

สีหน้าของถังหงเป่าเปลี่ยนไปทันที แล้วด่าทอออกมา “บัดซบ นี่มันกล้าหักหลังลูกศิทย์เทพของยมเทพอย่างนั้นเหรอ! รนหาที่ตายชัดๆ!”

“คนที่รนหาที่ตายคือพวกแก!”

ถ้าจะบอกว่าเย่เทียนไม่ได้รู้สึกอะไรกับเหลียงเยว่หรูนั้นเป็นไปไม่ได้ แต่นิสัยของคุณหนูอย่างเธอมันไม่ค่อยจะน่ารักสักเท่าไหร่

แต่มันก็ไม่สามารถขวางกั้นความรู้สึกดีๆ กับความรักที่มีต่อเย่เทียนได้

ไม่ว่ายังไง เย่เทียนก็ไม่มีทางปล่อยให้ผู้หญิงแบบนี้ตายไปแบบนี้เด็ดขาด

ยังไงก็ทำเพื่อระฆังราชาสะกด เย่เทียนจึงไม่อยากปกปิดอีกต่อไปแล้ว ถ้าดูดกลืนระฆังราชาสะกดเข้าไป ต่อให้เป็นลูกศิษย์ของยมเทพแล้วมันจะยังไง?

“เย่ซา! แกอย่าโง่นักเลย!”

ถังหงเป่ามองดูเย่เทียนที่พุ่งเข้ามาจึงคำรามออกไปด้วยความโกรธ “ฝ่ามือทลายภูผา!”

“หึ!”

เย่เทียนทำเสียงฮึดฮัด แล้วปะทะกับฝ่ามือของถังหงเป่าไปตรงๆ

ไม่ต้องพูดถึงว่าก่อนหน้านี้ถังหงเป่าเสียกำลังไปมาก ต่อให้เขาอยู่ในสภาพที่เต็มร้อยก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเย่เทียนอยู่ดี!

“จักรพรรดิกดขี่สวรรค์!”

นี่เป็นกระบวนท่าที่สามของท่ามังกรเก้า ด้วยระดับฝีมือของเย่เทียนนั้นสามารถใช้มันได้ แต่พลังชี่แท้ในตัวกับไม่พอ