ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1173

เย่เทียนคิดไว้แล้วว่าหมีโถวต้องมีอะไรแอบแฝงอยู่แล้ว

ในเมื่อเรื่องดอกบัวทองทะเลทรายเป็นความจริง เพราะฉะนั้นไม่ว่ายังไงเขาก็ต้องไปสักครั้ง

พอได้ฟังที่ เฝิงเจิ้นเหอเล่า เย่เทียนก็เริ่มขมวดคิ้ว

“จะบอกว่าทะเลทรายถ่ากันมีโลกเล็กอีกใบปรากฏออกมาอย่างนั้นเหรอ?”

“ไม่!” เฝิงเจิ้นเหอส่ายหน้า “สนามแม่เหล็กของที่นั่นประหลาดมาก แถมในนั้นยังมีสัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่ง และสัตว์ประหลาดพวกนี้ยังอยู่กันเป็นกลุ่ม ถ้าคิดจะเข้าไปในส่วนลึกมันแทบเป็นไปไม่ได้เลย!”

“ส่วนดอกบัวทองทะเลทรายนั้นผมก็โชคดีเคยเจอมาก่อน ตอนนั้นเกิดพายุขึ้นที่ด้านในของ ทะเลทรายถ่ากัน พวกสัตว์ประหลาดที่เฝ้าอยู่ด้านนอกก็ไม่รู้ว่าหายไปไหน ตอนที่คนของเราไปถึงก็ได้เห็นดอกบัวทองที่เบ่งบานดอกหนึ่ง!”

เฝิงเจิ้นเหอแสดงแววตาที่คิดถึงออกมา

“มันเป็นดอกไม้ที่สวยที่สุดที่ผมเคยเห็นมา ท่ามกลางผืนทรายสีทองอร่าม มันยังคงเด่นสง่า กลิ่นหมอจากดอกไม้ที่ผลิบานอบอวลไปทั่ว แค่ได้ดมเบาๆ หลายคนในพวกเราก็บรรลุแล้ว”

“ผมเองก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย!”

เฝิงเจิ้นเหอพูดจบก็มองมาที่เย่เทียน “ตอนนั้นหมีโถวคงพูดกับคุณแล้วสินะว่าผมเคยสัมผัสมันมากับตัว!”

เย่เทียนพยักหน้า “แล้วหลังจากนั้น ดอกบัวทองดอกนี้เป็นยังไงบ้างครับ? พวกคุณได้เด็ดมันมามั้ย?”

เด็ดเหรอ?

เฝิงเจิ้นเหอยิ้มออกมาอย่างขมขื่น “ไม่เลย! ตอนนั้นพวกเราเพิ่งบรรลุ เป็นช่วงที่กำลังมีความมั่นใจสูง แต่พอเราเริ่มเคลื่อนไหว ด้านข้างของดอกบัวทองก็เกิดพายุขนาดใหญ่ขึ้น สุดท้ายก็มีไส้เดือนยักษ์แห่งความตายปรากฏตัวออกมา แล้วกินมันเข้าไป!”

“ไส้เดือนยักษ์แห่งความตายตัวนั้นแข็งแกร่งมาก พวกเราสู้มันไม่ได้ ถึงได้รีบล่าถอยออกมา จากนั้นทะเลทรายถ่ากันก็กลับเป็นเหมือนเดิม พวกเรายังคงไม่สามารถเข้าไปด้านในได้”

เย่เทียนขมวดคิ้ว

จากที่ เฝิงเจิ้นเหอเล่ามา สถานที่แห่งนี้มันเป็นแดนมรณะจริงๆ

แต่ไม่ว่ายังไง เขาก็จำเป็นต้องไป!

“ขอบคุณนายพลเฝิงมากครับ! ยังไงผมก็ตัดสินใจจะไปรอบหนึ่ง!”

ทันทีที่เย่เทียนพูดจบนายพลเฝิงก็ลุกขึ้นพร้อมรอยยิ้ม หยิบเอกสารออกมาปึกหนึ่ง

“คุณยังเป็นสมาชิกของทีมสายฟ้า ดังนั้นผมจึงไม่สามารถปิดบังคุณได้ว่าครั้งนี้ต่อให้คุณไม่ไป ผมก็จะไปอยู่แล้ว!”

“นี่เป็นข้อมูลจากเหอซู่หัวนักวิทยาศาสตร์ชื่อดัง จากการวิจัยลับบางอย่างทำให้เธอต้องเข้าไปในทะเลทรายถ่ากัน พวกเราได้รับคำสั่งให้ไปช่วยศาสตราจารย์เหอซู่หัวออกมา!”

“หืม?” เย่เทียนเปิดเอกสารดู

เหอซู่หัวเป็นหญิงสาวอายุน้อยที่หน้าตาดี พูดตามตรง อายุแค่นี้แต่กลับได้รับทางวิชาการสูงขนาดนี้ บ่งบอกว่าเหอซู่หัวคนนี้ต้องไม่ธรรมดาแน่นอน

“ความจริงที่ผมมาในครั้งนี้ก็มีเรื่องอยากรบกวนเหมือนกัน นั่นก็คือ อยากให้คุณเข้าร่วมภารกิจในครั้งนี้ด้วย!”

เย่เทียนขมวดคิ้ว

เฝิงเจิ้นเหอรีบพูดเสริมไปว่า “คุณไม่ต้องห่วง สิ่งที่คุณต้องทำมันแยกออกจากพวกเรา แค่อยากให้คุณช่วยเหลือคุณเหอซู่หัวในเวลาที่เหมาะสมเท่านั้น!”

“และเราก็มีเหตุผลมากพอที่จะเชื่อว่าการหายตัวไปของคุณเหอซู่หัววัชรยานต้องมีส่วนเกี่ยวข้องอย่างแน่นอน!”

เย่เทียนยิ้มออกมาอย่างขบขัน “ชักเริ่มน่าสนใจขึ้นมาแล้ว ถ้ามันเกี่ยวข้องกับวัชรยาน แล้วหมีโถวต้องการอะไร?”

“เดาได้ไม่ยาก!”

เฝิงเจิ้นเหอประจำการอยู่ที่ทะเลทรายมานับสิบปี จะไม่มีการติดต่อสื่อสารกับวัชรยานเลยเหรอ?

“ภายในของวัชรยานก็มีพรรคแยกออกไปหลายพรรค บางทีหมีโถวอาจจะไม่อยากหายสาบสูญไปจากประวัติศาสตร์พร้อมกับคนบางคนในวัชรยานมั้ง!”

เย่เทียนไม่อยากไปสนใจอะไรพวกนี้

“ผมจะไม่เคลื่อนไหวไปพร้อมกับพวกคุณ แต่ก็อย่างที่คุณพูด ขอแค่พวกคุณต้องการ ผมก็สามารถให้ความร่วมมือกับพวกคุณได้ แต่ก็ห้ามให้รบกวนธุระของผมเด็ดขาด!”

“ทำไม? ผมเป็นสามีของคุณนะ คุณอื่นจะมองยังไงก็เรื่องของเขา!”

ในใจของเฉินหวั่นชิงราวกับได้กินน้ำผึ้งเข้าไป

ความจริงแล้วตอนนี้ในบริษัทมีใครที่ยังไม่รู้จักชื่อเสียงของเย่เทียนบ้าง? พวกเขาทั้งรักทั้งเกลียดเย่เทียน

รักนั้นเพราะว่ายากายภาพทำให้รายรับเพิ่มขึ้นมหาศาล ส่วนสาเหตุที่เกลียดก็เป็นเรื่องเดียวกัน ด้วยความที่ขายดีเกินไปจึงทำให้คนเหล่านี้ไม่ได้พักผ่อนดีๆ มาสามวันแล้ว

แต่พลังของเงินทองนั้นไม่มีที่สิ้นสุด ท่ามกลางเงินทองที่เพิ่มมากขึ้น คนพวกนี้ต่างกระตือรือร้น ไม่มีใครบ่นว่าเหนื่อยเลยสักคน

“เที่ยวบินคืนนี้ คุณต้องรีบกลับมานะคะ!” หาได้ยากที่เฉินหวั่นชิงจะแสดงท่าทางของเด็กผู้หญิงออกมา

อาจเป็นเพราะเคยเสียแล้วได้กลับคืนมา ในตอนที่เธอได้พบกับเย่เทียนอีกครั้ง ก็ไม่เห็นหญิงสาวที่เย่อหยิ่งเย็นชาอีกเลย บางทีในใจของเธอ การได้เป็นผู้หญิงของเย่เทียนมันจะสำคัญมากกว่า

“แน่นอน! พอตามหาดอกบัวทองเจอ ผมจะกลับมาทันทีเลยครับ!”

เย่เทียนพูดจบก็จูบไปที่หน้าผากของเฉินหวั่นชิงเบาๆ “ไอ้อ้วนกับเยว่หรูฝากให้คุณดูแลนะครับ ลำบากแย่เลย! อีกอย่างธุรกิจของบ้านเราคุณก็อย่าลืมไปดูแลด้วยนะครับ!”

“หืม?”

เฉินหวั่นชิงตกใจ ธุรกิจอะไร? ทำไมเธอถึงไม่รู้ล่ะ?

“แก๊งมังกรรอยัล! ตอนนี้แก๊งมังกรรอยัลในเมืองเจียงหนันได้กลายเป็นธุรกิจของครอบครัวเราแล้ว ต่อไปถ้าคุณมีอะไรก็ติดต่อฮั่วเจิ้นเทียนได้เลย เขาจะจัดการให้อย่างดีเลยครับ!”

เย่เทียนไม่มีทางจากไปอย่างไม่เตรียมพร้อมอะไรอยู่แล้ว เพราะเรื่องที่ผู้ส่งสารแห่งยมราชหนีไปเขาก็รู้แล้ว

“ต่อไปถ้าตกอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายก็บีบยันต์ที่ผมเคยให้ไว้ให้เละ ในนั้นมีเป็นร้อยใบ คนทั่วไปจะไม่สามารถเข้าใกล้คุณได้!”

เย่เทียนพูดจบก็ชี้ไปทางกระเป๋าที่เขาเพิ่งวางลงเมื่อกี้ “แล้วก็ คนจากทีมสายฟ้าก็จะคุ้มกันคุณด้วย ผมไม่มีทางปล่อยให้คุณเป็นอะรไเด็ดขาด!”

ทะนงตนอย่างถึงที่สุด แต่มันก็ยิงตรงเข้าไปในใจของเฉินหวั่นชิง ทำให้เธอต้องก้มหน้าลงด้วยความเขินอาย