เย่เทียนหันมองพ่อบ้าน
ถึงอีกฝ่ายจะพยายามทำตัวให้ใจเย็น แต่แววตาก็ได้แสดงความไม่พอใจที่ยากจะปิดบังออกมา
เย่เทียนไม่ได้ใส่ใจ แค่ส่ายหน้าแล้วเดินผ่านพ่อบ้านไป
ภาพนี้ทำให้พวกคนที่มากับพ่อบ้านถึงกับโมโห
“หยุดนะ! แกอย่าให้หน้าแล้วไม่ไว้หน้านะ!”
พ่อบ้านขมวดคิ้ว แต่ก็ไม่ได้ห้ามชายหนุ่มที่ตะโกนออกมา
กลับเป็นจ้าวเทียนฉีที่ตั้งสติได้ สีหน้าเคร่งขรึม “หลี่หมิงเทา ทำไมคุณถึงพูดกับพี่เย่เเบบนี้! ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปคุณไม่ต้องมาที่ ตระกูลจ้าวอีก!”
“คุณชาย…..”
“คุณเองก็หุบปากไปเลย! นี่คือแขกของผม! ท่านปู่สอนให้คุณดูแลแขกแบบนี้เหรอ!” จ้าวเทียนฉีสีหน้าแดงก่ำ และหันไปต่อว่าพ่อบ้าน
จากนั้นก็พูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึมว่า “ตอนอยู่บนเครื่องถ้าไม่ได้พี่เย่เทียนช่วยผมไว้ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนี้จะสามารถรักษามือข้างนี้ไว้ได้มั้ย!”
คำพูดนี้ทำให้พ่อบ้านโมโหขึ้นมาทันที
“อีกฝ่ายเป็นใครครับ?”
“เห็นชื่อว่าเหล่าเมิ้งอะไรนี่เเหละ เป็นคนที่ลงมือโหดมาก!”
พ่อบ้านแค่ครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึมว่า “เมิ่งเทียนซินที่เป็นเจ้าของเหมืองหยกนะเหรอ? ช่างกล้าซะจริง! คุณชายไม่ต้องห่วง คนที่กล้ามาทำร้ายคนของตระกูลจ้าวก็ต้องชดใช้อย่างสาสม!”
พอความเข้าใจผิดถูกคลี่คลาย พ่อบ้านก็เดินเข้ามาหาเย่เทียนด้วยสีหน้าที่รู้สึกผิด
“คุณเย่ ต้องขออภัยเป็นอย่างยิ่ง ครั้งนี้คุณชายเทียนฉีแอบหนีออกไป เขายังขาดประสบการณ์ มันจึงทำให้ผมระแวงคุณขึ้นมา โปรดให้ตระกูลจ้าวของเรามีโอกาสได้ชดใช้ความผิดสักครั้งเถอะนะครับ!”
เมื่อพูดถึงขนาดนี้แล้ว ถ้าเปลี่ยนกัน เย่เทียนก็คงกังวลแบบนี้เหมือนกัน
ยิ่งไปกว่านั้น จากการแสดงออกของตระกูลจ้าว ต่อให้เขาไปแล้ว เกรงว่าพวกเขาก็คงจะตามสืบเรื่องของเขาอยู่ดี สู้ทำให้ปัญหามันน้อยลงดีกว่า
“แน่นอนครับ! ต้องรบกวนพวกคุณแล้ว!”
รถเริ่มออกวิ่ง เย่เทียนพิงอยู่ข้างหน้าต่าง สายตาจ้องมองไปข้างนอก มันก็ไม่ได้ต่างจากเมืองทั่วไปสักเท่าไหร่
แต่ที่ชานเมือง ที่นี่กลับเป็นทะเลทรายที่กว้างสุดลูกหูลูกตา
รถไม่ได้วิ่งไปไกลมาก ไปหยุดอยู่ที่โรงแรมห้าดาวเพียงแห่งเดียวที่อยู่ไม่ไกลจากสนามบิน
“คุณชาย คุณท่านกำลังรออยู่ครับ! คุณเย่ เชิญคุณมาด้วยกันเลยนะครับ!”
พ่อบ้านพูดอย่างนอบน้อม
จ้าวเทียนฉีกลับทำปากจู๋ จากนั้นก็รู้สึกกลัวแล้วถามไปอย่างไม่พอใจว่า “มีแต่ท่านปู่คนเดียวเหรอ?”
“ย่าทวดก็มาด้วยครับ คุณชาย เกรงว่าครั้งนี้จะเป็นเรื่องจริงๆ แล้วครับ!” พ่อบ้านขำออกมาอย่างขมขื่น การที่จ้าวเทียนฉีออกไปครั้งนี้ทำให้ตระกูลจ้าวแตกตื่นกันยกใหญ่ จนทำให้หญิงชราถึงกับต้องออกโรง?
จ้าวเทียนฉีถึงกับหน้าเสีย แล้วเดินเข้าโรงแรมอย่างไม่เต็มใจ
เย่เทียนทนไม่ไหวจนขำออกมาเบาๆ ดูจากท่าทางของจ้าวเทียนฉีชัดเจนว่าเป็นคุณชายถูกตามใจจนชินแล้ว แต่ดีที่หมอนี่มีจิตใจที่บริสุทธิ์ ถึงจะถูกตามใจจนติดเป็นนิสัย แต่ก็หาดูได้ยาก
“คุณเย่ เชิญทางนี้ครับ!”
ภายใต้การจัดแจงของพ่อบ้าน เย่เทียนก็เข้าไปพักอยู่ข้างในอย่างรวดเร็ว ด้วยสาเหตุของจ้าวเทียนฉี เย่เทียนจึงถูกจัดให้พักอยู่ในห้องเพรสซิเด้นท์ สวีทที่อยู่ชั้นบนสุด
แต่ตอนที่เข้าไปพักในห้อง หลี่หมิงเทาที่เคยถูกจ้าวเทียนฉีต่อว่าก็แสดงแววตาที่โกรธแค้นออกมา
มันทำให้เย่เทียนถึงกับอดขำออกมาไม่ได้ พูดตาตรง เขาไม่ได้มีความแค้นเคืองอะไรกับหลี่หมิงเทาคนนี้เลย แค่โดนจ้าวเทียนฉีต่อว่าก็มาหาเรื่องเขาแล้ว ไม่เท่ากับว่าเขาเดือดร้อนอย่างไม่คาดคิดแล้วเหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่