“คุณโง่จริงๆ! คุณยังไม่ตาย!”
เย่เทียนก้าวไปข้างหน้าและตบหัวของเธอ และพูดด้วยรอยยิ้ม
รูม่านตาของเหลียงเยว่หรูเปิดออกเล็กน้อย หรืออาจบอกได้ว่าอารมณสับสนเล็กน้อย “ฉันยังไม่ตาย?”
“แน่นอน!”
หลังจากที่เย่เทียนพูดจบ ก็กดนิ้วลงบนหน้าผากของเธอ
“อ๊ะ!”
เหลียงเยว่หรูร้องเบาๆ เสียงนี้ทำให้เหงื่อออกเต็มหน้าผากของเย่เทียนทันที
เนื่องจากสะดวกในการดูแล เหลียงเยว่หรูจึงสวมชุดนอน อีกอย่างก็ไม่ได้ใส่ชุดชั้นใน ดังนั้นเย่เทียนจึงเห็นของจริง
เหลียงเยว่หรูหน้าแดง แต่เธอก็ใจกล้ากว่าที่เย่เทียนคิดไว้ซักอีก
เธอถึงกับดึงคอเสื้อออก และเอาลิ้นเลียริมฝีปากทีหนึ่ง “เป็นไงบ้าง? น่าดูไหม? ยังจะดูอีกไหม?”
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เย่เทียนรู้ถึงความใจกล้าของเธอ ตอนแรกก็เป็นเพราะเธอใจกล้าเกินไปก็เลยทำให้เย่เทียนต้องปฏิเสธเธอ
ตั้งแต่เล็กจนโตเหลียงเยว่หรูใช้ชีวิตแบบหรูหรา ดังนั้นทำอะไรก็สุดโต่ง ไม่งั้นก็คงไม่เกิดเรื่องมากมายขนาดนี้ แต่พูดตามหลักความจริง ความรู้สึกแบบนี้ทำให้เย่เทียนอึดอัดใจมาก
“วางใจเถิด ฉันไม่พูดออกไปหรอก!” เหลียงเยว่หรูดูเหมือนจะรู้ทัน เสน่ห์บนใบหน้าของเธอก็ยิ่งเร้าร้อนขึ้น
แต่เสียงเมื่อกี้ทำให้เหลียงเหวินเห้าตื่นตระหนก
“เยว่หรู!”
เหลียงเหวินเห้าผลักเปิดประตูเข้ามา
โชคดีที่ด้านหลังของเย่เทียนบังไว้ รูปร่างของเหลียงเยว่หรูเลยไม่ถูกเปิดเผย
เธอรีบจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย จากนั้นก็แสดงหน้าตาที่อ่อนแอออกมา ความเร็วในการเปลี่ยนสีหน้าของเธอทำให้เย่เทียนรู้สึกทึ่งมาก
คนอื่นๆก็ได้ตามเข้ามาเช่นกัน
เหลียงเหวินเห้ามองเหลียงเยว่หรูที่อ่อนแออดไม่ได้ที่น้ำตาคลอเบ้า จากนั้นก็ยกมือขึ้นเพื่อจะตบหน้าของเธอ
เหลียงเยว่หรูกลับจ้องไปที่ดวงตาทั้งคู่ของเขา
“เฮ้อ!” สุดท้ายเหลียงเหวินเห้าก็ไม่ได้ลงมือโหด “ต่อไปอย่าเอาแต่ใจแบบนี้อีกนะ! ลูกรู้ไหมว่าพ่อเป็นห่วงลูกแค่ไหน!
“เหลียงเยว่หรูก็น้ำตาคลอเบ้าเช่นกัน สลบไปนานขนาดนี้ เหตุการณ์ครั้งนี้ก็ส่งผลกระทบต่อเธอมาก เมื่อได้ยินคำตำหนิของเหลียงเหวินเห้า เธอก็รู้สึกเจ็บปวดใจเล็กน้อย
บางที ไม่ควรเอาแต่ใจเช่นนี้จริงๆ
เอ้อ? นี่ขาของเย่เทียนไม่ใช่เหรอ? เท้าของเหลียงเยว่หรูเริ่มสัมผัสขาของเย่เทียนเป็นจังหวะ
ใบหน้าของเย่เทียนกระตุกเล็กน้อย
เป็นเช่นนั้นจริงๆ ผู้หญิงนี่เกิดมาก็แสดงเก่งอยู่แล้ว เหลียงเยว่หรูนี่เป็นนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมจริงๆ! ทำไมคุณถึงใจกล้าขนาดนี้ ในห้องนี้มีคนมากมายนะ!
“ฉึด!”
เฉินหวั่นชิงไม่รู้มาอยู่ข้างหลังเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ ใช้มือบีบเนื้อที่เอวของเย่เทียนโดยตรง
พิสูจน์ได้อย่างชัดเจนว่า แม้จะเป็นผู้แข็งแกร่งเมื่อถูกโจมตีกะทันหันก็รู้สึกเจ็บปวดเหลือทนเช่นกัน
แน่นอนเย่เทียนสามารถสะบัดนิ้วของเฉินหวั่นชิงออกได้ แต่นั่นจะทำให้เธอช้ำใจ อีกทั้งเรื่องนี้ตัวเองก็ไม่มีเหตุผล!
“กร๊อก!”
ในขณะที่บรรยากาศค่อนข้างเงียบ ท้องของเหลียงเยว่หรูก็ส่งเสียงแปลกๆ จากนั้นสีหน้าของเธอก็รู้สึกอึดอัดใจเล็กน้อย
“พวกเราออกไปก่อนเถิด!”
เย่เทียนทนไม่ไหวนานแล้ว เริ่มพูดขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่