ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1204

“คุณโง่จริงๆ! คุณยังไม่ตาย!”

เย่เทียนก้าวไปข้างหน้าและตบหัวของเธอ และพูดด้วยรอยยิ้ม

รูม่านตาของเหลียงเยว่หรูเปิดออกเล็กน้อย หรืออาจบอกได้ว่าอารมณสับสนเล็กน้อย “ฉันยังไม่ตาย?”

“แน่นอน!”

หลังจากที่เย่เทียนพูดจบ ก็กดนิ้วลงบนหน้าผากของเธอ

“อ๊ะ!”

เหลียงเยว่หรูร้องเบาๆ เสียงนี้ทำให้เหงื่อออกเต็มหน้าผากของเย่เทียนทันที

เนื่องจากสะดวกในการดูแล เหลียงเยว่หรูจึงสวมชุดนอน อีกอย่างก็ไม่ได้ใส่ชุดชั้นใน ดังนั้นเย่เทียนจึงเห็นของจริง

เหลียงเยว่หรูหน้าแดง แต่เธอก็ใจกล้ากว่าที่เย่เทียนคิดไว้ซักอีก

เธอถึงกับดึงคอเสื้อออก และเอาลิ้นเลียริมฝีปากทีหนึ่ง “เป็นไงบ้าง? น่าดูไหม? ยังจะดูอีกไหม?”

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เย่เทียนรู้ถึงความใจกล้าของเธอ ตอนแรกก็เป็นเพราะเธอใจกล้าเกินไปก็เลยทำให้เย่เทียนต้องปฏิเสธเธอ

ตั้งแต่เล็กจนโตเหลียงเยว่หรูใช้ชีวิตแบบหรูหรา ดังนั้นทำอะไรก็สุดโต่ง ไม่งั้นก็คงไม่เกิดเรื่องมากมายขนาดนี้ แต่พูดตามหลักความจริง ความรู้สึกแบบนี้ทำให้เย่เทียนอึดอัดใจมาก

“วางใจเถิด ฉันไม่พูดออกไปหรอก!” เหลียงเยว่หรูดูเหมือนจะรู้ทัน เสน่ห์บนใบหน้าของเธอก็ยิ่งเร้าร้อนขึ้น

แต่เสียงเมื่อกี้ทำให้เหลียงเหวินเห้าตื่นตระหนก

“เยว่หรู!”

เหลียงเหวินเห้าผลักเปิดประตูเข้ามา

โชคดีที่ด้านหลังของเย่เทียนบังไว้ รูปร่างของเหลียงเยว่หรูเลยไม่ถูกเปิดเผย

เธอรีบจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย จากนั้นก็แสดงหน้าตาที่อ่อนแอออกมา ความเร็วในการเปลี่ยนสีหน้าของเธอทำให้เย่เทียนรู้สึกทึ่งมาก

คนอื่นๆก็ได้ตามเข้ามาเช่นกัน

เหลียงเหวินเห้ามองเหลียงเยว่หรูที่อ่อนแออดไม่ได้ที่น้ำตาคลอเบ้า จากนั้นก็ยกมือขึ้นเพื่อจะตบหน้าของเธอ

เหลียงเยว่หรูกลับจ้องไปที่ดวงตาทั้งคู่ของเขา

“เฮ้อ!” สุดท้ายเหลียงเหวินเห้าก็ไม่ได้ลงมือโหด “ต่อไปอย่าเอาแต่ใจแบบนี้อีกนะ! ลูกรู้ไหมว่าพ่อเป็นห่วงลูกแค่ไหน!

“เหลียงเยว่หรูก็น้ำตาคลอเบ้าเช่นกัน สลบไปนานขนาดนี้ เหตุการณ์ครั้งนี้ก็ส่งผลกระทบต่อเธอมาก เมื่อได้ยินคำตำหนิของเหลียงเหวินเห้า เธอก็รู้สึกเจ็บปวดใจเล็กน้อย

บางที ไม่ควรเอาแต่ใจเช่นนี้จริงๆ

เอ้อ? นี่ขาของเย่เทียนไม่ใช่เหรอ? เท้าของเหลียงเยว่หรูเริ่มสัมผัสขาของเย่เทียนเป็นจังหวะ

ใบหน้าของเย่เทียนกระตุกเล็กน้อย

เป็นเช่นนั้นจริงๆ ผู้หญิงนี่เกิดมาก็แสดงเก่งอยู่แล้ว เหลียงเยว่หรูนี่เป็นนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมจริงๆ! ทำไมคุณถึงใจกล้าขนาดนี้ ในห้องนี้มีคนมากมายนะ!

“ฉึด!”

เฉินหวั่นชิงไม่รู้มาอยู่ข้างหลังเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ ใช้มือบีบเนื้อที่เอวของเย่เทียนโดยตรง

พิสูจน์ได้อย่างชัดเจนว่า แม้จะเป็นผู้แข็งแกร่งเมื่อถูกโจมตีกะทันหันก็รู้สึกเจ็บปวดเหลือทนเช่นกัน

แน่นอนเย่เทียนสามารถสะบัดนิ้วของเฉินหวั่นชิงออกได้ แต่นั่นจะทำให้เธอช้ำใจ อีกทั้งเรื่องนี้ตัวเองก็ไม่มีเหตุผล!

“กร๊อก!”

ในขณะที่บรรยากาศค่อนข้างเงียบ ท้องของเหลียงเยว่หรูก็ส่งเสียงแปลกๆ จากนั้นสีหน้าของเธอก็รู้สึกอึดอัดใจเล็กน้อย

“พวกเราออกไปก่อนเถิด!”

เย่เทียนทนไม่ไหวนานแล้ว เริ่มพูดขึ้น

“แล้วตระกูลหลี่ได้สูญเสียของอะไรไปหรือเปล่า?”

“อืม?” เหลียงเหวินเห้าขมวดคิ้ว “พอคุณพูดแบบนี้ฉันก็นึกถึงของสิ่งหนึ่งจริงๆ คือหยกเจ้าแม่กวนอิมที่สืบทอดมาจากตระกูลหลี่ ว่ากันว่ามีมูลค่าสูงมาก แต่ไม่มีใครเคยเห็นจริงๆ”

“คนที่ยืนยันข่าวคือขโมย ในตอนนั้นที่ตระกูลหลี่ถูกทำลายก็เขาเป็นคนพบเห็น”

“ดูแล้วผมคงต้องไปเมืองเอกสักครั้งละ”

เย่เทียนลูบคาง ที่ผ่านมาการตรวจสอบแก๊งหย่งเย่จะถูกกระทำ แต่ตอนนี้ เขาต้องการเปลี่ยนสักหน่อย

“ฮัลโหล? เย่เทียน คุณกลับมาแล้วเหรอ?”

เสียงของซ่านหงเลี่ยงแหบแห้งเล็กน้อย “มีเวลาไหม? มีบางเรื่องที่ฉันต้องการคุยกับคุณ”

เย่เทียนเหลือบมองท่านปู่กับเหลียงเหวินเห้า “ตกลง ถึงเวลาแล้วผมจะติดต่อคุณ!”

“โอเค!”

หลังจากซ่านหงเลี่ยงพูดจบก็วางสายทันที บนชั้นสอง เหลียงเยว่หรูเดินออกมาโดยมีเฉินหวั่นชิงประคองไว้ ไม่รู้ว่าทั้งสองพูดคุยอะไร บ้าง แต่เย่เทียนรู้สึกว่าสายตาของเหลียงเยว่หรูที่มองตัวเองมีบางอย่างผิดปกติ

ดูเหมือนจะแอบดีใจเงียบๆ? นี่เป็นบ้าอะไรกัน?

ในทางกลับกันเฉินหวั่นชิงกลับมีความขุ่นเคืองเล็กน้อย ก็ไม่ทราบเหตุผลแน่ชัด

“วันนี้เป็นวันสำคัญนะ คุณเหลียง ทานข้าวพร้อมกันสักมื้อเถอะ เตรียมพร้อมเรียบร้อยแล้ว!”

เหลียงเหวินเห้าลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเหลือบมองเหลียงเยว่หรูและพยักหน้าเห็นด้วย

ในความเป็นจริงในแง่ของความแข็งแกร่งของตระกูล ตระกูลเฉินกับตระกูลเหลียงค่อนข้างแตกต่างกัน แต่เนื่องจากมีเย่เทียนอยู่ เหลียงเหวินเห้าจึงต้องพิจารณาอย่างรอบคอบเกี่ยวกับตระกูลเฉิน และเขามักจะรู้สึกว่าระหว่างลูกสาวของเขากับเย่เทียนต้องมีเรื่องบางอย่างแน่นอน

ถ้าเป็นเมื่อก่อนบางทีเขาอาจพูดได้บ้าง แต่การฆ่าตัวตายของเหลียงเยว่หรูครั้งนี้ทำให้เขาตกใจมาก

ช่าเถอะ ลูกหลานทุกคนล้วนมีบุญวาสนาของตัวเอง