หลังจากจัดการเรื่องที่เมืองเจียงหนันเรียบร้อยแล้ว เย่เทียนก็ขึ้นเครื่องบินพิเศษตรงไปยังสนามบินไป่เยว่
มีคนจัดการให้สะดวกขึ้นเยอะ รู้สึกนั่งได้ไม่นานก็มีคนมาปลุกเขาให้ตื่น
“ท่านจอมพล! มาถึงจุดที่กำหนดแล้ว!”
เย่เทียนรีบลุกขึ้นยืนและโบกมือ “ผมไม่ใช่ท่านจอมพลอะไรหรอก! ยังไงก็ต้องขอบคุณพวกคุณนะ!”
พูดจบ เขาก็ก้าวออกจากเครื่องบิน
อากาศที่ไป่เยว่บริสุทธิ์กว่า เขาเพิ่งลงจากเครื่องบิน ชายคนหนึ่งที่มีใบหน้าแน่วแน่ก็ก้าวไปข้างหน้าแสดงความเคารพแบบทหาร แต่ดูจากรูปลักษณ์ของเขาเย่เทียนสามารถเดาออกว่า เขาเป็นคนของกองกำลังพิเศษ
ในช่วงสามปีที่เย่เทียนหายตัวไป กองกำลังพิเศษก็ได้ปรับโครงสร้างใหม่ครั้งใหญ่
เมื่อก่อนยังมีรหัสกองทหารต่างๆอยู่ แต่ตอนนี้ได้ยกเลิกไปหมดแล้ว
แต่เย่เทียนก็ไม่มีความคิดอะไรพิเศษต่อเรื่องนี้ แต่ระหว่างที่เขาคุยกับเฝิงเจิ้นเหออีกฝ่ายได้เผลอเปิดเผยออกมาอย่างชัดเจนจะก่อตั้งกองกำลังพิเศษใหม่อีกครั้ง
แม้กระทั่งเป็นเพราะครั้งนี้เย่เทียนทำ “ผลงาน” ของตระกูลเจี่ยงออกมา ยิ่งกระตุ้นเมล็ดที่หว่านไว้ให้เติบโตอย่างรวดเร็ว
ว่ากันว่าตอนนี้คนในกองกำลังพิเศษฝึกฝนจนแทบประสาทแล้ว
เกือบแทบทุกวันขังตัวเองอยู่ในห้องมืดเล็กๆฝึกฝนอย่างเอาเป็นเอาตาย โดยพื้นฐานแล้วนอกจากทำภารกิจก็ไม่เห็นมีใครออกมาเลย
“สวัสดีนายพลเย่! ผมชื่ออินเจิ้งเป็นหัวหน้าทีมอดีตหน่วนหม่าป่าของกองกำลังพิเศษ ยินดีที่ได้พบท่าน!”
เห็นได้ชัดว่าอินเจิ้งเป็นชายชาติทหารเต็มตัว
ระหว่างที่พูดดวงตาทั้งคู่จับจ้องไปที่เย่เทียน มือใหญ่ที่หยาบกร้านของเขา แค่ดูก็รู้ว่าได้รับการฝึกฝนมาเป็นเวลาหลายปี
“รบกวนวหน้าอินแล้วนะ!”
เย่เทียนจับมือของฝ่ายตรงข้ามไว้แน่นเขย่าไปมา “แต่คุณเรียกผิดแล้ว ผมไม่ใช่นายพลอะไร!”
“แม่ทัพเย่ล้อเล่นแล้ว! อันที่จริงการแต่งตั้งของท่านได้ประกาศออกมานานแล้ว ท่านดูสิ โทรศัพท์จากนายพลเฝิง!”
“เย่เทียนเอ้ย! คาดว่าคุณก็คงรู้แล้วว่าตัวเองเป็นนายพลแล้วมั้ง! คราวนี้ถือว่าตำแหน่งของพวกเราเท่าเทียมกันแล้วนะ!”
“นายพลเฝิง นี่คุณกำลังพูดอะไรอยู่?”
เย่เทียนส่ายหัวและยิ้มอย่างขมขื่น
“อย่าเข้าใจผิด นี่เป็นตำแหน่งกิตติมศักดิ์อีกอย่าง และที่คุณต้องนำคือกองกำลังพิเศษ เรื่องนี้รอกลับมาแล้วพวกเราค่อยคุยรายละเอียดกันอีกทีนะ! ในเมื่อคุณได้สร้างผลงานใหญ่ขนาดนี้ คนเบื้องบนต้องไม่ลืมคุณแน่นอน!”
เย่เทียนส่ายหัว
ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาอาจจะดีใจกับตำแหน่งนี้ แต่ตอนนี้ยิ่งเขาบำเพ็ญมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งรู้สึกว่าเรื่องทางโลกไม่มีอะไรน่าอาลัย สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเขากลัวปัญหา!
แม้ว่าเย่เทียนทำอะไรจะโหดเหี้ยมและเด็ดขาด แต่สำหรับคนของตนเองเขาก็ดูแลเป็นอย่างดี
มาเป็นนายพลนำพากองกำลังพิเศษ? เขารู้สึกเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ยุ่งยากจริงๆ! ถ้าพูดอย่างไม่น่าฟังก็คือ สมาชิกของกองกำลังพิเศษมาอยู่กับเขาเป็นเพียงตัวภาระ?
ช่างเถอะ เฝิงเจิ้นเหอวางสายไปแล้ว หากมีเรื่องอะไรกลับไปแล้วค่อยคุยก็ได้
“วหน้าอิน ต้องรบกวนคุณพาผมไปที่เมืองอิงเฉิง!”
เมืองอิงเฉิงเป็นเมืองเล็กๆที่ค่อนข้างห่างไกล แต่ที่นี่ในโลกบู๊ก็มีชื่อเสียงมาก เนื่องจากที่นี่เป็นเมืองที่อยู่ใกล้กับหุบเขาหนอนมากที่สุด และมีนักสำรวจจำนวนมากมาที่นี่เกือบทุกปี
นอกจากนี้ยังมีตำนานมากมายเกี่ยวกับเรื่องรวยในชั่วข้ามคืน แต่ก็มีผู้คนที่สละชีวิตทิ้งไว้ที่นี่มากมาย
ผู้คนมักที่จะชอบเห็นสิ่งที่พวกเขาต้องการเห็น หรือแม้กระทั่งทุกคนก็รู้ดีว่ามีคนสิบคนเข้าไปในหุบเขาหนอนมีแค่สามคนสามารถรอดออกมาได้ก็ถือว่าสุดยอดแล้ว สำหรับผลเก็บเกี่ยวก็ยิ่งไม่มีอะไรที่น่าพูดถึง
แต่สำหรับการที่อยากรวยชั่วข้ามคืนกลับไม่เคยหยุดนิ่ง
“ได้ครับ ผมจัดรถให้เรียบร้อยแล้ว!”
อินเจิ้งพูดอ้ำๆอึ้งๆ มีลังเลเล็กน้อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่