ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1278

หลังจากแสดงเรื่องน่าประหลาดอันสะดุดตาอย่างยิ่งเสร็จ เย่เทียนถือโอกาสโยนก้อนหินใหญ่ไปบนพื้น ชั่วขณะนั้นฝุ่นผงฟุ้งกระจาย

“นี่คือทักษะพื้นฐานที่ผมฝึกฝนทุกวันเท่านั้น พวกคุณมั่นใจว่าพอจะทำได้แบบผม?”

ที่มุมปากของเย่เทียนไม่ปกปิดยิ้มเยาะไว้เลย แต่ครั้งนี้ทุกคนมองเขาแบบไม่พูดจา ไม่มีทางโต้กลับ นี่ช่างดุดันเหลือเกิน!

“เหตุที่ผมใช้วิธีแบบนี้บอกพวกคุณก็คืออยากให้พวกคุณเข้าใจเรื่องหนึ่งเอาไว้ มีบางคนไม่ใช่คนที่ระดับแบบพวกคุณนี้พอจะต่อต้านได้ ถ้าเป็นไปได้ พยายามรักษาชีวิตรอด!”

เย่เทียนมองไปรอบๆ “พวกเรามาเจอกันได้เพราะมีวาสนาต่อกัน ผมไม่อยากให้มีสักวันหนึ่งตอนที่มองเห็นพวกคุณอีกครั้งก็กลายเป็นศพกองหนึ่งกันหมด!”

“ถึงแม้ผมจะสามารถแก้แค้นเพื่อพวกคุณได้ แต่ผมจะปวดใจมาก”

พูดจบเย่เทียนหมุนตัวกลับ “หัวหน้าอิน จัดการฝึกฝนรวมกันเถอะ!”

“ครับ!” อินเจิ้งตะโกนเสียงดัง จากนั้นหลังเย่เทียนออกไปจึงมองเหล่าสมาชิกของตนเองอย่างลึกซึ้งแวบหนึ่ง

“ความหมายของนายพลเย่ฉันคิดว่าทุกคนน่าจะเข้าใจกันหมดแล้ว ตอนนี้เตรียมตัวฝึกรวมกัน พวกนายมีเวลาเตรียมตัวครึ่งชั่วโมง จากนั้นตามฉันขึ้นเขาไปฝึกฝน สิบห้าวัน!”

“ครับ!”

หลังจากเสียงตอบรับอันพร้อมเพรียงและคล่องแคล่ว คนกลุ่มหนึ่งเคลื่อนไหวขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

วันเวลาต่อจากนี้เย่เทียนก็ใช้ชีวิตแบบสบายมากยิ่งขึ้น

ไม่มีธุระอะไรก็ไปปลุกใจกองกำลังพิเศษของอินเจิ้งสักหน่อย วิธีอันนี้ไม่ใช่เย่เทียนคิดออกมาได้แบบฉับพลันอะไร แต่ว่ามีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์อันแน่นอน

ว่ากันว่าภายใต้สถานการณ์โกรธเคืองจะกระตุ้นศักยภาพแฝงของร่างกายคน อย่างไรเสียสิ่งที่เย่เทียนต้องทำก็คือล้มคู่ต่อสู้ลงรอบหนึ่งทุกวันก็พอ

สำหรับเขานั้นไม่มีอะไร

แต่การเติบโตของกองกำลังพิเศษกลับชัดเจนอย่างยิ่ง อินเจิ้งหัวหน้าคนนี้ยิ่งรู้ตัวอย่างดี

ถึงแม้บางครั้งเขาจะตำหนิว่าวิธีการของเย่เทียนทำให้คนหงุดหงิดไปบ้าง แต่คิดถึงผลประโยชน์ในหลายวันนี้ดูแล้ว เขาพบเจอเรื่องราวที่น่าดีใจอย่างมากเลยทีเดียว

ในการชุมนุมของกองกำลังพิเศษ เขาเชื่อว่ากองกำลังพิเศษแห่งเมืองอิงเฉิงที่ตนเองเป็นคนนำทีมจะต้องได้รับคะแนนดีแน่นอน จากนั้นแย่งหน่วยหมาป่าชื่อเสียงอันนี้กลับมาใหม่อีกครั้งให้ได้

นานาโกะถือว่าฟื้นขึ้นมาแล้ว

หลังจากเดินออกจากห้องลับแห่งนั้นนานาโกะก็ไม่ได้พูดอะไรมากมาย เพียงแค่โค้งตัวลงอย่างมากให้เย่เทียน

“ไม่ต้องเกรงใจขนาดนี้หรอก!”

เย่เทียนหัวเราะแล้วส่ายหน้า “เมื่อกี้ผมตรวจดูหน่อยแล้ว ร่างกายของคุณรับชี่ทิพย์ที่ยาเทพปล่อยออกมาจนเพียงพอแล้ว ทำตามวิชายุทธ์ที่ผมเอาให้คุณ ขอเพียงทำติดต่อกันเป็นเวลานานจะต้องฟื้นฟูถึงระดับเมื่อก่อนได้แน่!”

“บุญคุณของเย่ซัง นานาโกะยากจะลืมไปชั่วชีวิต!”

“ใช่แล้ว มีเรื่องหนึ่งผมสงสัยมาก ไม่รู้ว่าคุณเข้าใจเกี่ยวกับซื่อเสินมากแค่ไหน?”

“ซื่อเสินปกติเป็นเรื่องขององเมียวจิ ไม่ค่อยเกี่ยวข้องกับพวกเรานักบู๊มากเท่าไร” นานาโกะคิดสักครู่แล้วเอ่ยปากบอกไป

“องเมียวจิกับนักพรตของพวกคุณเหมือนกันมาก บางทีพูดถึงจุดกำเนิดเดิมคือสายหนึ่งของนักพรต มีอาจารย์มากมายที่ซ่อนตัวฝึกฝนอยู่ในภูเขาลึกมาตลอด และไม่สนใจเรื่องราวของโลกทั่วไป”

“วิญญาณพันปีนั้นเป็นกรณีพิเศษ ตระกูลฮิโรชิมามีความเกี่ยวข้องกับเขาอยู่มาก นี่ถึงเป็นสาเหตุที่เขาออกจากเขามา!”

นานาโกะพูดถึงตรงนี้สีหน้าดูแย่พอสมควร “เพียงแค่เขาลงมือกับนักบู๊ เรื่องนี้องเมียวจิจำเป็นต้องให้คำอธิบายกับพวกเรา!”

“ถูก! จำเป็นต้องอธิบายมา!” ชั่วพริบตาสีหน้าเย่เทียนเปลี่ยนมาเคร่งขรึม พยักหน้าให้นานาโกะแล้ว “องเมียวจิอะไรพวกนั้นจำเป็นต้องชดใช้คืนเพราะว่ามาล่วงเกินเพื่อนของผม!”

นานาโกะเดิมทีเป็นคนฉลาด แต่ในความทรงจำของเธอนั้นเหมือนว่าแต่ไหนแต่ไรเย่เทียนไม่ใช่คนที่สนใจเรื่องชาวบ้าน