“ดูเหมือนทุกอย่างจะเป็นแผนการของคุณสินะ!”
เย่เทียนพูดพลางลูบคางตัวเอง
ตอนนี้มาถึงหลังเวทีของงานคอมมิคแล้ว คนภายนอกไม่เห็นด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น แน่นอนว่าวาตานาเบ้ โคโนมิไม่เสแสร้งอีกต่อไป
“หึๆ แกเป็นคนฉลาดนะ!”
วาตานาเบ้ โคโนมิหัวเราะอย่างเย้ยหยันพลางเหลือบตามองเย่เทียน“แต่สิ่งที่แกไม่ฉลาดก็คือการเปิดเผยเรื่องนี้ออกมา!วางใจเถอะ ฉันจะให้คนสั่งสอนแกให้หุบยังไงเอง!”
“ผมจะรอดูนะครับ!”
เย่เทียนพยักหน้าแล้วเหลือบมองรปภ.ที่อยู่ข้างๆ“แต่คนพวกนี้ผมว่ายังไม่พอหรอกครับ!”
“งั้นหรอ?สั่งสอนมันเดี๋ยวนี้!”
วาตานาเบ้ โคโนมิพูดอย่างโหดเหี้ยม เพียงแต่คำพูดของเขากลับทำให้รปภ.ลังเลใจ ต่างพากันมองไปที่หัวหน้ารปภ.
“ชินวาคุง ฉันจะให้คำอธิบายที่น่าพอใจแก่นายเอง!”
พูดจบก็เหลือบมองนานาโกะ
ชินวาคุงขมวดคิ้ว หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่งในที่สุดก็ตัดสินใจได้ ใช้น้ำเสียงดุดันตะคอก“สั่งสอนมันเดี๋ยวนี้!”
“ไอ้ชั่ว!จนป่านนี้แล้วยังกล้าจองหองอีก!นอนลงเดี๋ยวนี้!”
“แค่ต่อสู้เป็นนิดหน่อยไม่ใช่หรอ?เอามันให้ตาย!”
เหล่ารปภ.พุ่งเข้าหาเย่เทียนราวกับได้รับสารกระตุ้น แต่ละคนท่าทางดุร้ายน่ากลัว
แต่การเผชิญหน้ากับคนธรรมดาหรือซามูไรที่พึ่งเริ่มต้นได้ไม่นานยังมีการยับยั้งอยู่บ้าง แต่เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีของเย่เทียนมันช่างน่าขันยิ่งนัก!
เย่เทียนไม่ได้ขยับร่างกายแม้แต่น้อย เพียงแต่ใช้หมัดชกออกไปอย่างรวดเร็ว
โดยปกติแล้วหมัดของเย่เทียนยังไม่ทันได้สัมผัสกับร่างกายของคนเหล่านี้ก็รับรู้ได้ถึงพลังมหาศาลแล้ว หมัดถูกปล่อยชกเข้าหน้าอกของพวกเขาเต็มๆ ทำให้พวกเขากระเด็นออกไปไกล!
“โอ๊ย!ผมหายใจไม่ออก!ช่วยผมด้วย!”
“ช่วยผมด้วย!ผมรู้สึกว่าแขนจะหัก!”
กลุ่มคนร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด เมื่อสักครู่ยังแข็งแรงมีชีวิตชีวาอยู่เลยราวกับจะกลืนกินเย่เทียนยังไงอย่างงั้น แต่ตอนนี้กลับนอนชักดิ้นชักงออยู่บนพื้น สถานการณ์แบบนี้มีผลกระทบต่อผู้คนมาก
“ซามูไร?แกเป็นซามูไรหรอเนี่ย!ยังกล้าลงมือทำร้ายคนอื่นที่นี่อีก!”
สีหน้าของชินวาคุงหวาดกลัว เขารู้แล้วว่าวันนี้จบเห่แน่
ถึงแม้ว่าซามูไรจะไม่ยอมลงมืออะไรง่ายๆ หากคู่ต่อสู้เป็นเพียงคนธรรมดาที่ไม่มีอำนาจหรือพลัง แม้แต่คนโง่ก็รู้ว่าควรหันไปพึ่งใคร แม้ว่าพวกเขาจะมีผู้อยู่เยื้องหลัง แต่ตอนนี้ซามูไรกับเจ้านายที่อยู่ด้านหลังของตัวเองกำลังขัดแย้งกันอย่างรุนแรง!
ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนี้ ทันใดนั้นชินวาคุงก็รู้ชะตากรรมของตัวเองต่อจากนี้
“บัดซบ!วาตานาเบ้ แกทำให้ฉันต้องซวย!”
ชินวาคุงพูดจบก็มองไปที่เย่เทียนด้วยความหวาดกลัว ทำได้แค่ขอร้องอ้อนวอนหน้าด้านๆ
ให้เขาเผชิญหน้ากับเย่เทียนในตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับการรนหาที่ตาย และถึงคนด้านบนจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นถึงหลังจากนี้เขาจะลงโทษตัวเองสถานหนัก ก็ดีกว่าการตายอยู่ที่นี่!
เย่เทียนไม่ได้หยุดยั้งเขา ตอนนี้ความโกรธภายในใจของเย่เทียนถูกจุดปะทุขึ้นแล้ว
ถึงแม้ว่าเขามักจะบอกเป็นนัยเสมอว่าเขามาที่นี่เพื่อพักผ่อน และชมวิวทิวทัศน์ สัมผัสกับวัฒนธรรมที่แตกต่างออกไป แต่เมื่อเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเขาไม่สามารถทนได้แม้แต่น้อย!
ไม่ลงมือก็ไม่น่าตกใจ พอได้ลงมือจะทำให้เขาถอนรากถอนโคน!
เขาไม่สามารถเพื่อนร่วมชาติที่แทงข้างหลังได้อย่างสิ้นซาก แต่ถ้าได้เห็นเขาก็จะจัดการทันที
“นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น!ชินวาแกมันไอ้ชั่ว!”
ตอนนี้นากาตะ จุนเหอมีสีหน้าโกรธเกรี้ยว
คาดว่าหลายคนคงจะคิดไม่ถึงว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังของงานคอมมิคจะเป็นท่านองเมียวจิ !
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่