“บัดซบ!นายมีสิทธิ์พูดอะไรที่นี่ห้ะ!”
นากาตะ จุนฮันไปตบหน้าของลูกน้องตัวเองอย่างไม่ลังเล สีหน้าเปลี่ยนเป็นบูดเบี้ยวทันที
“เอ่อ……นี่!ขอโทษครับคุณผู้ชาย เมื่อกี้ผมบุ่มบ่ามเกินไป!”
การได้ทำหน้าที่เป็นผู้จัดการแน่นอนว่าเป็นคนฉลาด
เริ่มแรกเขาถูกเจ้านายของตัวเองตบจนมึนงง แต่แล้วก็รู้สึกตัวได้ในทันที แล้วรีบโค้งคำนับทำความเคารพเย่เทียนอย่างสำนึกผิด
คนที่อยู่ในเหตุการณ์เมื่อเห็นฉากนี้ก็ไม่พูดมากอีก
ท่านองเมียวจิสำนึกผิดงั้นหรอ?นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?ทำไมถึงได้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น!
วาตานาเบ้ โคโนมิตัวสั่น เขารู้ดีว่าตัวเองล่วงเกินคนที่ไม่สมควรล่วงเกินเข้าให้แล้ว!และสามารถคาดการณ์อนาคตที่น่าสลดใจได้
พระเจ้าช่วย!
ฉันต้องหลงใหลความใคร่มากเกินไปแน่!ถึงได้กล้าล่วงเกินคนที่แม้แต่องเมียวจิยังไม่กล้าล่วงเกิน นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันเนี่ย?อีกฝ่ายเป็นแค่นักท่องเที่ยวธรรมดาๆคนหนึ่งไม่ใช่หรอ?
วาตานาเบ้ โคโนมิหลงทางเพราะความกลัว ไม่เช่นนั้นเขาคงสามารถคิดได้
สำหรับยอดฝีมือแล้วฐานะจะมีค่าอะไร?จะมีอะไรยากถ้าคิดอยากจะปลอมตัว?
“ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไรครับ ครั้งนี้ลูกน้องของผมผิดเอง!ผมจะให้คำอธิบายที่น่าพึงพอใจกับคุณนะครับ?”
แน่นอนว่านากาตะ จุนเหอไม่ยอมก้มหัวง่ายๆ แต่เขาสิ่งที่เขาเชื่อมากกว่านั้นก็คือความอันตรายที่สัมผัสเมื่อสักครู่!
ที่เขาสามารถมาถึงตรงนี้ได้ก็เพราะอาศัยการรับรู้ที่เฉียบแหลม เขาเชื่อว่าสิ่งนี้สามารถช่วยชีวิตเขาได้!
การยอมอ่อนน้อมไม่ใช่เรื่องที่ไม่สามารถยอมรับได้ หรือถ้าหากตรวจสอบพบตัวตนที่แท้จริงของเย่เทียนได้ ถ้าเขาสามารถกดขี่อีกฝ่ายได้ เขาจะให้อีกฝ่ายชดใช้เรื่องที่เกิดขึ้นร้อยเท่า
ถ้าเขาไปล่วงเกินคนที่ไม่ควรล่วงเกิน เขาก็จะต้องก้มหัวต่อไป!
ถ้าจะพูดกันตรงๆก็คือ นากาตะ จุนเหอคนอย่างเขาถึงจะเป็นองเมียวยังคงก็เป็นคนที่รังแกคนที่อ่อนแอกว่าแต่กลัวคนที่แข็งแรงกว่า
“คุณวางตัวได้ดีจริงๆ!”
เย่เทียนหรี่ตาลง เขาอยากจะทำให้เป็นเรื่องใหญ่ แต่เมื่อครุ่นคิดไปมา ไอ้หมอนี่เขายอมจริงๆงั้นหรอ?
แน่นอนว่าไม่!เขาจะต้องหาเรื่องตัวเองอีกเป็นแน่
และที่นี่ก็เป็นงานคอมมิค คนพลุ่งพล่าน เย่เทียนไม่อยากให้ความพยายามสูญเปล่า จึงทำได้แค่ทำเสียงหึอย่างเย็นชา“ในเมื่อเป็นแบบนี้ผมจะเห็นแก่หน้าคุณแล้วกัน ผมว่าเราคงจะได้เจอกันอีกในเร็วๆนี้!”
นานาโกะรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย
แต่สิ่งที่มากกว่านั้นก็คือการเตรียมป้องกันนากาตะ จุนเหอ
ไอ้หมอนี่เสแสร้งเก่งเกินไปแล้ว เขาจะต้องระวังหมอนี่มากขึ้น!
นากาตะ จุนเหอเหลือบมองวาตานาเบ้ โคโนมิ แล้วหลังจากนั้นก็พยักหน้ากล่าวว่า“วางใจเถอะ ผมจะทำให้ท่านพอใจกับคำอธิบาย!มีปรสิตบางตัวทำให้การเดินทางของคุณไม่น่าพอใจ ผมจะทำให้พวกเขาจดจำในสิ่งที่พวกเขาทำให้วันนี้ทั้งหมด!”
เย่เทียนโบกมือไปมา
เรื่องแบบนี้เขาไม่อยากลงมือเอง เนื่องจากเพื่อนร่วมชาติแบบนั้นเขารู้สึกสะอิดสะเอียนเมื่อได้มองเห็น จึงมอบหมายให้นากาตะ จุนเหอจัดการ
“ทำไมหรอครับ?รู้สึกผิดหวังใช่ไหม?”
หลังจากที่ออกมาจากงานคอมมิคเย่เทียนก็ถามเย่เทียนกลับ
“ห้ะ?”นานาโกะตกตะลึง แล้วพยักหน้างึกงัก“ผิดหวังจริงๆนั้นแหละค่ะ!วันนี้คนที่โผล่หน้าออกมาเขาชื่อว่านากาตะ จุนเหอ เป็นตัวแทนที่คอยจัดการซามูไรและองเมียวจิ!และเป็นหนึ่งในผู้หนุนหลังตระกูลฮิโรชิมา!”
“อ๋อ?”
เย่เทียนคิดไม่ถึงว่าจะมีเรื่องบังเอิญขนาดนี้ จึงอดที่มองไปที่งานคอมมิคไม่ได้“คิดไม่ถึงว่าท่านองเมียวจิจะมีความชอบแบบนี้!แต่น่าเสียดายถูกขยะพวกนี้ทำให้เสียอารมณ์!”
“นานาโกะดูแลไม่ทั่วถึงเองค่ะ!”นานาโกะรีบกล่าวขอโทษทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่