ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1285

“บัดซบ！นายมีสิทธิ์พูดอะไรที่นี่ห้ะ！”

นากาตะ จุนฮันไปตบหน้าของลูกน้องตัวเองอย่างไม่ลังเล สีหน้าเปลี่ยนเป็นบูดเบี้ยวทันที

“เอ่อ……นี่！ขอโทษครับคุณผู้ชาย เมื่อกี้ผมบุ่มบ่ามเกินไป！”

การได้ทำหน้าที่เป็นผู้จัดการแน่นอนว่าเป็นคนฉลาด

เริ่มแรกเขาถูกเจ้านายของตัวเองตบจนมึนงง แต่แล้วก็รู้สึกตัวได้ในทันที แล้วรีบโค้งคำนับทำความเคารพเย่เทียนอย่างสำนึกผิด

คนที่อยู่ในเหตุการณ์เมื่อเห็นฉากนี้ก็ไม่พูดมากอีก

ท่านองเมียวจิสำนึกผิดงั้นหรอ？นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน？ทำไมถึงได้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น！

วาตานาเบ้ โคโนมิตัวสั่น เขารู้ดีว่าตัวเองล่วงเกินคนที่ไม่สมควรล่วงเกินเข้าให้แล้ว！และสามารถคาดการณ์อนาคตที่น่าสลดใจได้

พระเจ้าช่วย！

ฉันต้องหลงใหลความใคร่มากเกินไปแน่！ถึงได้กล้าล่วงเกินคนที่แม้แต่องเมียวจิยังไม่กล้าล่วงเกิน นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันเนี่ย？อีกฝ่ายเป็นแค่นักท่องเที่ยวธรรมดาๆคนหนึ่งไม่ใช่หรอ？

วาตานาเบ้ โคโนมิหลงทางเพราะความกลัว ไม่เช่นนั้นเขาคงสามารถคิดได้

สำหรับยอดฝีมือแล้วฐานะจะมีค่าอะไร？จะมีอะไรยากถ้าคิดอยากจะปลอมตัว？

“ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไรครับ ครั้งนี้ลูกน้องของผมผิดเอง！ผมจะให้คำอธิบายที่น่าพึงพอใจกับคุณนะครับ？”

แน่นอนว่านากาตะ จุนเหอไม่ยอมก้มหัวง่ายๆ แต่เขาสิ่งที่เขาเชื่อมากกว่านั้นก็คือความอันตรายที่สัมผัสเมื่อสักครู่！

ที่เขาสามารถมาถึงตรงนี้ได้ก็เพราะอาศัยการรับรู้ที่เฉียบแหลม เขาเชื่อว่าสิ่งนี้สามารถช่วยชีวิตเขาได้！

การยอมอ่อนน้อมไม่ใช่เรื่องที่ไม่สามารถยอมรับได้ หรือถ้าหากตรวจสอบพบตัวตนที่แท้จริงของเย่เทียนได้ ถ้าเขาสามารถกดขี่อีกฝ่ายได้ เขาจะให้อีกฝ่ายชดใช้เรื่องที่เกิดขึ้นร้อยเท่า

ถ้าเขาไปล่วงเกินคนที่ไม่ควรล่วงเกิน เขาก็จะต้องก้มหัวต่อไป！

ถ้าจะพูดกันตรงๆก็คือ นากาตะ จุนเหอคนอย่างเขาถึงจะเป็นองเมียวยังคงก็เป็นคนที่รังแกคนที่อ่อนแอกว่าแต่กลัวคนที่แข็งแรงกว่า

“คุณวางตัวได้ดีจริงๆ！”

เย่เทียนหรี่ตาลง เขาอยากจะทำให้เป็นเรื่องใหญ่ แต่เมื่อครุ่นคิดไปมา ไอ้หมอนี่เขายอมจริงๆงั้นหรอ？

แน่นอนว่าไม่！เขาจะต้องหาเรื่องตัวเองอีกเป็นแน่

และที่นี่ก็เป็นงานคอมมิค คนพลุ่งพล่าน เย่เทียนไม่อยากให้ความพยายามสูญเปล่า จึงทำได้แค่ทำเสียงหึอย่างเย็นชา“ในเมื่อเป็นแบบนี้ผมจะเห็นแก่หน้าคุณแล้วกัน ผมว่าเราคงจะได้เจอกันอีกในเร็วๆนี้！”

นานาโกะรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

แต่สิ่งที่มากกว่านั้นก็คือการเตรียมป้องกันนากาตะ จุนเหอ

ไอ้หมอนี่เสแสร้งเก่งเกินไปแล้ว เขาจะต้องระวังหมอนี่มากขึ้น！

นากาตะ จุนเหอเหลือบมองวาตานาเบ้ โคโนมิ แล้วหลังจากนั้นก็พยักหน้ากล่าวว่า“วางใจเถอะ ผมจะทำให้ท่านพอใจกับคำอธิบาย！มีปรสิตบางตัวทำให้การเดินทางของคุณไม่น่าพอใจ ผมจะทำให้พวกเขาจดจำในสิ่งที่พวกเขาทำให้วันนี้ทั้งหมด！”

เย่เทียนโบกมือไปมา

เรื่องแบบนี้เขาไม่อยากลงมือเอง เนื่องจากเพื่อนร่วมชาติแบบนั้นเขารู้สึกสะอิดสะเอียนเมื่อได้มองเห็น จึงมอบหมายให้นากาตะ จุนเหอจัดการ

“ทำไมหรอครับ？รู้สึกผิดหวังใช่ไหม？”

หลังจากที่ออกมาจากงานคอมมิคเย่เทียนก็ถามเย่เทียนกลับ

“ห้ะ？”นานาโกะตกตะลึง แล้วพยักหน้างึกงัก“ผิดหวังจริงๆนั้นแหละค่ะ！วันนี้คนที่โผล่หน้าออกมาเขาชื่อว่านากาตะ จุนเหอ เป็นตัวแทนที่คอยจัดการซามูไรและองเมียวจิ！และเป็นหนึ่งในผู้หนุนหลังตระกูลฮิโรชิมา！”

“อ๋อ？”

เย่เทียนคิดไม่ถึงว่าจะมีเรื่องบังเอิญขนาดนี้ จึงอดที่มองไปที่งานคอมมิคไม่ได้“คิดไม่ถึงว่าท่านองเมียวจิจะมีความชอบแบบนี้！แต่น่าเสียดายถูกขยะพวกนี้ทำให้เสียอารมณ์！”

“นานาโกะดูแลไม่ทั่วถึงเองค่ะ！”นานาโกะรีบกล่าวขอโทษทันที

“ไม่เกี่ยวกับคุณหรอกครับ！”เย่เทียนถอนหายใจยาวๆ แล้วพูดความจริง พบเจอกับชายผมเขียวพวกนั้นไม่สามารถทำให้เขาเสียอารมณ์ได้หรอก แต่สิ่งที่ทำให้เขาโกรธมากก็คือผู้หญิงคนนั้นที่เป็นเพื่อนร่วมชาติ！

เพียงแต่เรื่องนี้ถึงจะพูดกับนานาโกะไปก็ยากที่จะเข้าใจ

เนื่องจากสำหรับคนตงอิ๋ง ไม่มีวันเข้าใจความเชื่อในหัวใจของชาวจีนหรอก และไม่มีวันเข้าใจความรู้สึกที่ถูกเพื่อนร่วมชาติหักหลัง

นานาโกะรีบคิดหาวิธีกู้สถานการณ์

“เราไปอานิเมะซิตี้กันเถอะ！มีการ์ตูนใหม่และการ์ตูนคลาสสิกของแท้มากมายที่จัดแสดง น่าสนใจยิ่งกว่างานคอมมิคอีกค่ะ！”

“ดีครับ！”เย่เทียนดูออกว่านานาโกะตั้งใจเอาใจเขา จึงไม่สามารถปฏิเสธได้ลงคอ ทั้งสองพยักหน้าให้กันแล้วออกเดินทางทันที

เพียงแต่ครั้งนี้นานาโกะไม่อยากให้ขยะพวกนี้ทำให้เย่เทียนอารมณ์เสีย ด้วยอิทธิพลของตระกูลนากามูระ ได้ให้คนเตรียมจัดการเคลียร์คนออกจากพื้นที่ทันทีอย่างเงียบๆ เรื่องแบบนี้มันง่ายสำหรับพวกเขามากๆ

การกินดื่มเที่ยว เย่เทียนใช้เวลาทั้งวันอย่างมีความสุข เขาละทิ้งตัวตนของเขาในฐานะนักรบ และทดลองการใช้ชีวิตการเป็นคนธรรมดาให้คุ้ม

“ขอบคุณที่มาเป็นเพื่อนนะครับ！”

หลังจากกลับมาถึงโรงแรมเย่เทียนก็พูดกับนานาโกะอย่างยิ้มๆ

“เย่ซังเกรงใจเกินไปแล้วค่ะ！พรุ่งนี้เราไปเที่ยวฮอกไกโดกันไหมคะ？คุณต้องช่วยน้ำพุร้อนที่นั่นแน่ๆเลยค่ะ！”

“ได้ครับ！พรุ่งนี้เจอกันนะครับ？”

เย่เทียนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพยักหน้าตอบตกลง

เมื่อพูดถึงตงอิ๋งวัฒนธรรมการอาบน้ำซึ่งเป็นความใฝ่ฝันของชายร่วมชาติ หากไม่ได้ทดลองสักครั้งหนึ่งคงจะเป็นเรื่องน่าเสียดาย

ถึงแม้ว่าเย่เทียนจะทำท่าทำทางว่าไม่สนใจ แต่สำหรับความคิดของนานาโกะแล้วเขายังคงเข้าใจดี

ด้วยความสามารถในการรับรู้ของเขา เขายังคงรู้สึกถึงการต่อสู้ภายนอก แต่เขาแสร้งทำเป็นไม่รู้ ก่อนที่จะเกิดสงครามขึ้นมาจริงๆ เขากำลังปลดปล่อยตัวเองอยู่ เพื่อปรับสภาพให้ดีที่สุด

เย่เทียนมั่นใจมาก แต่ครั้งนี้เขากำลังเล่นใหญ่！

โจทย์ของเขาก็คือการท้าทายมหาอำนาจระดับประเทศ เรื่องแบบนี้คิดๆดูก็รู้แล้วว่ามันบ้าแค่ไหน！

ขอแค่สำเร็จ ชื่อของเย่เทียนจะกลายเป็นฝันร้ายของตงอิ๋ง！

ก่อนอื่น เย่เทียนกำลังสะสมพลัง สะสมจิตวิญญาณการต่อสู้ และชี่ทิพย์！

และเมื่อเริ่มเปิดศึก เย่เทียนก็จะระเบิดพลังอันทรงพลังออกมา ทำให้ทุกคนได้เห็นว่าอะไรคือความแข็งแกร่งที่แท้จริง！

แต่เมื่อดูปฏิกิริยาของนากาตะ จุนเหอ การปกปิดของเขายังไม่ถือว่าสมบูรณ์ เห็นได้ชัดว่ายังมีช่องโหว่มากมาย ถ้าหากไม่สามารถสงบจิตสงบใจได้ เขาไม่สามารถทำให้แผนการจบสิ้นได้ด้วยซ้ำ！

และการทดลองของเขาก็คือการพยายามให้ตัวเองเหมือนคนธรรมดามากที่สุด

เมื่อคิดถึงตรงนี้มันไม่ง่ายเลย มันยากมาก！

“ที่รัก คิดถึงผมไหม！”

เย่เทียนโทรหาเฉินหวั่นชิง เมื่อวิดีโอถูกเชื่อมต่อรับสาย ดอกไม้สีขาวตรงหน้าทำให้เลือดในบริเวณหนึ่งในร่างกายของเขาพลุ่งพล่านทันที

“อ้าว！ทำไมคุณถึงเปิดกล้องล่ะ！”

เสียงอันไพเราะของเฉินหวั่นชิงดังขึ้น ต่อมาภาพหน้าจอก็สั่นไหวไปมา แต่สามารถดูออกว่า ตอนนี้เฉินหวั่นชิงกำลังอยู่กับเหลียวเยว่หรู！

อีกทั้งเห็นได้ชัดว่าเมื่อครู่ทั้งสองคนสวมชุดนอนอยู่ เผยให้เห็นแสงของฤดูใบไม้ผลิ

“เร็วเข้า！ให้ผมดูอีกเร็ว！”

เย่เทียนรีบพูด

เฉินหวั่นชิงถลึงตาใส่เขาไปหนึ่งที“ฝันไปเถอะ！ตอนนี้คุณอยู่ตงอิ๋งไม่ใช่หรอ？ที่นั่นเป็นสวรรค์ของผู้ชายไม่ใช่หรอคะ？ไปใช้เวลาเพลิดเพลินให้เต็มที่เถอะค่ะ！”

ถึงปากจะพูดแบบนั้น แต่มือของเธอกลับทำท่าทางเหมือนกรรไกร คลิกตรงๆ แล้ววางสายด้วยท่าทางที่ชั่วร้าย！

เย่เทียนสูดหายใจเข้า แล้วก้มลงมองดู เหลือบมองมือซ้ายของตัวเอง เห้อ คิดไม่ถึงว่าเป็นถึงยอดฝีมือแต่กลับตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้！