ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 433
“หมอเทพเย่ ลูกศิษย์คนนี้ของผมไม่เอาไหนจริงๆ เมื่อกี้เขาทำอะไรให้คุณไม่พอใจ ผมขอโทษแทนเขาด้วย”
พอร่างของลู่โหย่วจื้อหายไป ว่านชิงเฟิงส่ายหน้าไปมาอย่างขมขื่น พลางเดินมาตรงหน้าเย่เทียน
ถึงยังไงลู่โหย่วจื้อก็เป็นลูกศิษย์ที่ติดตามเขามานานหลายปี เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีความผู้พัน
“ท่านปู่ว่าน นี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ไม่ต้องขอโทษหรอก”
เย่เทียนส่ายหน้าเบาๆ ไม่ได้ถือโทษโกรธว่านชิงเฟิงเพราะความผิดพลาดของลู่โหย่วจื้อ “แต่นิสัยใจคอของเขายังต้องฝึกฝนอีกเยอะ ไม่งั้นคงก่อเรื่องใหญ่เข้าสักวัน!”
“พ่อหนุ่ม ทักษะการแพทย์ของคุณสุดยอดมาก!”
ไม่รอให้ว่านชิงเฟิงได้ตอบกลับ ชายชราชุดราชวงศ์ถังก็เดินมา สายตาขุ่มมัวมองเย่เทียนอย่างชื่นชม
ว่านชิงเฟิงจึงนึกได้ รีบแนะนำทั้งสองฝ่าย：“หมอเทพเย่ ท่านนี้คือหัวหน้าสมาคมแพทย์แผนจีนสาขาเจียงหวยของเรา หยูเกาหมิง”
“หัวหน้าหยู คนนี้คือหมอเทพที่ผมเพิ่งพูดกับคุณไปเมื่อครู่ เย่เทียน!”
“หยูเกาหมิง?”
ทันทีที่ได้ยินชื่อนี้เย่เทียนก็ตกใจขึ้นมาทันใด ไม่คิดว่าเขาจะเป็นหัวหน้าสมาคมแพทย์แผนจีนสาขาเจียงหวย
แม้ชาติก่อนเย่เทียนไม่เคยเจอเขา แต่เขาก็เป็นคนในวงการแพทย์ครึ่งหนึ่ง แน่นอนว่าคุ้นเคยกับชื่อนี้
ทักษะการแพทย์ของหยูเกาหมิงนั้นเก่งกาจมาก เป็นหนึ่งในสิบผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ที่จีนยอมรับ ทักษะทางการแพทย์ของเขานั้นยอดเยี่ยมมาก!
แน่นอน ที่สำคัญที่สุดคือหยูเกาหมิงเป็นหมอที่สมบูรณ์แบบ ท่องเที่ยวในจีนตลอดทั้งปี รักษาให้ฟรี มีชื่อเสียงโด่งดังในหมู่ประชาชน
“ผู้อาวุโสหยู สวัสดีครับ”
หลังจากประหลาดใจไปในเวลาสั้นๆ เย่เทียนก็ได้สติกลับมาโดยเร็ว กล่าวทักทายอย่างนอบน้อม
“เสี่ยวเย่ ตอนนี้ยังอยู่ในการแข่งขัน ให้พวกเขาทำต่อเถอะ! เราลงไปคุยกันด้านล่างเวที?”
เห็นท่าทีนอบน้อมของเย่เทียน สายตาหยูเกาหมิงก็ยิ่งชื่นชมเข้าไปอีก
“ครับ!”
แน่นอนว่าเย่เทียนไม่ขัดอะไร เดินตามหยูเกาหมิงและผู้ตัดสินคนอื่นๆลงจากเวที ตรงไปยังที่นั่งผู้ตัดสินด้านล่าง
“เย่เทียน คุณแข่งเสร็จแล้วเหรอ?”
เห็นเย่เทียนกับคนอื่นๆเดินลงมา เฉินหวั่นชิงผู้มองตาเป็นประกาย จากด้านล่างอยู่นานแล้วรีบเดินไปหา แล้วคล้องแขนเย่เทียนอย่างธรรมชาติ“เอ่อ?!”
เย่เทียนชะงัก ค่อยๆเงยหน้าเหลือบมองหยูเกาหมิงกับว่านชิงเฟิง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยมั่นใจ：“น่าจะเสร็จแล้วนะ?”
“ไม่ใช่แค่แข่งเสร็จแล้ว โชคดีที่เราไม่มีการจัดลำดับอะไรในการแข่ง ไม่งั้นแค่อิงจากฝีมือของคุณเมื่อครู่ คุณคงได้เป็นแชมป์ในการประชุมแลกเปลี่ยนครั้งนี้แน่ๆ!”
ว่านชิงเฟิงยิ้มอย่างอ่อนโยน การแข่งขันครั้งนี้เพื่อทดสอบทักษะการแพทย์ของหนุ่มสาวแต่ละคนก็แค่นั้น ไม่มีลำดับก่อนหลังอะไร
“เพื่อนตัวน้อยคนนี้เห็นแล้วคุ้นๆ! ไม่ทราบว่าคุณคือ?”
พอเห็นหน้าเฉินหวั่นชิงชัดๆ หยูเกาหมิงก็มีสีหน้าหวนรำลึกทันที
“คุณปู่หยู ฉันชื่อเฉินหวั่นชิงค่ะ ปู่ของฉันคือเฉินชังไห่”
เฉินหวั่นชิงยิ้มหวาน แล้วพูดระลึก：“คุณเคยรักษาให้ปู่ฉันประมาณเมื่อ5ปีก่อน ”
“มิน่าฉันถึงว่าเธอดูคุ้นๆ ที่แท้ก็เป็นหลานสาวหัวแก้วหัวแหวนของเหล่าเฉินนี่เอง!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่