ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 461

ถึงจะยังไม่รู้ว่าเจิ้งเหวยหวาวางแผนอะไรไว้ แต่ในเมื่อเขาเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งบริษัทแซ่เจิ้ง เย่เทียนไม่เชื่อว่าเขาจะยอมอ่อนข้อง่ายๆ

และก็เป็นเช่นนั้น แม้ว่าความโหดเหี้ยมในนัยน์ตาเจิ้งเหวยหวาจะฉายอยู่แวบเดียว แต่เย่เทียนที่จับตาดูเขาอยู่ตลอดก็ยังสังเกตได้

“ประธานเจิ้ง ยังไงซะคุณเป็นถึงหนึ่งในผู้ก่อตั้งบริษัทแซ่เจิ้ง หนึ่งในห้าร้อยบริษัทขนาดใหญ่ที่สุดของโลก ผมเป็นเพียงคนตัวเล็กๆ รับคำขออภัยนี้ไว้ไม่ได้หรอก”

เย่เทียนเผยรอยยิ้มเย็นมุมปาก ไม่ตกหลุมพรางของเจิ้งเหวยหวาเลยสักนิด

“เอิ่ม?!”

เจิ้งเหวยหวาจะฟังความเป็นศัตรูที่แฝงมาไม่ออกได้ยังไง เขาโมโหจนแทบกระอักเลือด

จำเป็นต้องปริปากปุ๊บก็ถากถางเลยหรือไง? เสือไม่คำรามเลยคิดว่าเป็นแค่แมวจริงๆใช่มั้ย?

“น้องเย่ ไม่ว่ายังไงเรื่องมันผ่านไปแล้ว เราก็อย่าไปพูดถึงมันอีก”

แต่ยังไงซะเจิ้งเหวยหวาก็เป็นจิ้งจอกเฒ่าที่สู้รบอยู่ในแวดวงธุรกิจมานาน จิตใจลึกล้ำยากแท้หยั่งถึง ย่อมไม่เปิดเผยความคิดจริงๆในใจหรอก

และตรงกันข้าม รอยยิ้มบนใบหน้าของเจิ้งเหวยวาดูเป็นกันเองมากขึ้น

“ที่เชิญน้องเย่มาในคืนนี้ หนึ่งเพื่อแสดงการขอโทษ สองคืออยากจะหารือเรื่องของการร่วมงานกับน้องเย่”

“เรื่องขอโทษนั่นเราไม่ต้องไปพูดถึงหรอก ส่วนเรื่องร่วมงาน……”

เย่เทียนผงะ มองเจิ้งเหวยหวาด้วยสีหน้าประหลาด ก่อนจะแกล้งทำทีเป็นสนใจ "ประธานเจิ้งลองบอกมาสิครับว่าร่วมมือด้านไหน"

"เรื่องง่ายๆ"

เจิ้งเหวหวาหัวเราะและชี้นิ้วออกมาหนึ่งนิ้ว "บริษัทแซ่เจิ้งของเรายินดีซื้อข้อมูลการวิจัยที่เกี่ยวข้องกับยาปฏิชีวนะของบริษัทแซ่เฉินในราคาหนึ่งพันล้าน!"

"หนึ่งพันล้าน?!"

ทีแรกเย่เทียนก็ตกใจกับความใจใหญ่ของเจิ้งเหวยหวาเหมือนกัน แต่ไม่นานก็กลับมาเป็นปกติ และเอ่ยยิ้มๆอย่างไม่จริงจัง "ประธานเจิ้ง สมองของคุณไม่ได้โดนประตูหนีบมาใช่มั้ยครับ?"

"เมื่อกี้ผมก็บอกแล้วไงครับ ว่าผมเป็นแค่คนตัวเล็กๆ คุณอยากได้ข้อมูลการวิจัยเกี่ยวกับยาปฏิชีวนะของบริษัทแซ่เฉิน คุณก็ไปคุยกับคนที่รับผิดชอบดูแลบริษัทแซ่เฉินสิครับ!"

"น้องเย่ ผมเปิดใจตรงไปตรงมาตามที่คุณบอกแล้ว ถ้าคุณยังเฉไฉอยู่แบบนี้ก็ไม่สนุกแล้วนะ!"

เจิ้งเหวยหวาตากระตุก ข่มความเคืองในใจไว้ ใบหน้ารักษารอยยิ้มไม่เปลี่ยนแปลง "ในเมื่อน้องเย่บอกว่าไม่ได้ขลุกอยู่ในแวดวงธุรกิจ แต่ยังไงคุณก็เป็นสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายของเฉินหวั่นชิง ประธานบริษัทแซ่เฉินแห่งเจียงหนันนะครับ!"

"ผมาหารือกับคุณจะต่างอะไรกับหารือกับประธานเฉิน....."

"เดี๋ยวก่อนๆ!"

เย่เทียนรีบโบกมือห้าม และมองเจิ้งเหวยหวาด้วยสายตาเปี่ยมความหมาย "ประธานเจิ้ง ผมรู้ว่าคุณคิดยังไงกับผม คุณคิดว่าผมเป็นผู้ชายแมงดา มีภรรยาที่ดีใช่มั้ยล่ะครับ!"

"ผมแค่โชคดีถึงได้แต่งงานกับหวั่นชิง แต่เรื่องของบริษัทแซ่เฉินผมไม่มีสิทธิ์ยื่นมือเข้าไปยุ่งครับ"

เย่เทียนกล่าวด้วยความจริงจัง ไม่รู้สึกกระอักกระอ่วนแม้แต่น้อย

"น้องเย่อย่าดูถูกตัวเองไปหน่อยเลย ได้แต่งงานกับคนสวยอย่างประธานเฉิน ถ้าคุณไม่มีความสามารถหวังพึ่งแค่ดวงคงจะเป็นไปไม่ได้หรอก"

เจิ้งเหวยหวาชะงักอย่างชัดเจน คิดไม่ถึงว่าเย่เทียนจะปลงจิตได้ขนาดนี้ ไม่สนใจฐานะผู้ชายเกาะผู้หญิงเลยสักนิด แต่ไม่นานนักเขาก็ได้สติ รอยยิ้มบนใบหน้ายังคงสดใส

"ผมเชื่อว่าขอเพียงน้องเย่สามารถโน้มน้าวประธานเฉินให้ขายข้อมูลการวิจัยยาปฏิชีวนะให้กับเราได้ นอกเหนือจากราคาหนึ่งร้อยล้านนี้ ผมรับประกันว่าจะให้ค่าเหนื่อยกับน้องเย่อีกจำนวนอย่างงามเลยล่ะ!"