ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 596

แค่ รปภ สิบนาย จะเป็นคู่ต่อสู้ของเย่เทียนได้ยังไง ผ่านไปเพียงครู่เดียว ก็โดนเย่เทียนล้มหมด

ตู้เฮิงฉุนเห็นท่า มีสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก เขาชี้เย่เทียน พูดด้วยความตะลึง "แก แกเป็นนักบู๊"

เย่เทียนที่จัดการพวก รปภ กากๆได้แล้ว ตบมือเรียบๆ มองตู้เฮิงฉุนด้วยรอยยิ้มจางๆ "เถ้าแก่ตู้ก็คือเถ้าแก่ตู้ มีความรู้ไม่ธรรมดาเลยนะ!"

"แก แกต้องการอะไร อย่าเข้ามานะ!"

พอเห็นว่าเย่เทียนเดินมาหาตัวเอง ตู้เฮิงฉุนถอยหลังด้วยสัญชาตญาณ

เย่เทียนล้ม รปภ สิบนายได้รวดเร็วขนาดนี้ ลำพังเขาแค่คนเดียวจะเป็นคู่มือเย่เทียนได้ยังไง?

แต่ไม่นานนักเขาก็ตั้งสติได้ แสร้งทำเป็นสุขุม "อย่าคิดว่าแกเป็นนักบู๊แล้วจะทำอะไรก็ได้นะ ฉันเป็นประธานของตู้ซื่อกรุ๊ป ถ้าแกทำให้ฉันหมดทางเลือกจริงๆ ต่อให้ฉันต้องเดิมพันด้วยทั้งตู้ซื่อกรุ๊ปก็ไม่มีทางปล่อยให้แกได้อยู่ดีกินดีแน่"

"เถ้าแก่ตู้ เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว คุณคิดว่าผมจะกลัวคุณเหรอ"

เย่เทียนเบ้ปากอย่างดูถูก "คุณเป็นคนฉลาด ครั้งนี้ผมมาหาคุณโดยเฉพาะ เราไม่จำเป็นต้องมัวพูดเรื่องไร้สาระอยู่หรอก?"

"แกต้องการอะไรกันแน่?"

ตู้เฮิงฉุนมีสีหน้าอึมครึม เย่เทียนพูดชัดเจนขนาดนี้แล้ว เขาจะไม่รู้อีกได้ยังไงว่าเป้าหมายของเย่เทียนไม่ใช่ตู้เคอหลินตั้งแต่แรก แต่เป็นเขาต่างหาก!

"ง่ายมาก!"

เย่เทียนดีดนิ้วเสียงดังอย่างได้ใจ เขายิ้มอย่างมีเลศนัย "ผมแค่มีเรื่องหนึ่งที่ไม่ค่อยเข้าใจ หวังว่าเถ้าแก่ตู้จะบอกกันตามตรง"

"เรื่องอะไร?"

ตู้เฮิงฉุนคิ้วขมวดเป็นปม แต่ตอนนี้ตัวเองเหมือนเป็นเนื้อบนเขียงที่รอโดนแล่ เขาไม่มีทางเลือกเลย

ยังไงซะที่นี่ก็ไม่ใช่สถานที่ที่ปลอดภัย ใครจะรู้ว่าจะมีคนขึ้นมาเมื่อไหร่ เย่เทียนไม่อ้อมค้อมกับตู้เฮิงฉุน เขาพุ่งตรงเข้าประเด็น "เรื่องของแก๊งหย่งเย่ คุณรู้อะไรบ้าง?"

“หย่งเย่!”

ตู้เฮิงฉุนหน้าถอดสีทันที แต่ไม่นานนักก็ระงับอารมณ์ไว้ได้ เขาส่ายหัวรัว “หย่งเย่อะไร ฉันไม่รู้ว่าแกพูดเรื่องอะไร”

“เถ้าแก่ตู้ เมื่อกี้ผมเพิ่งบอกว่าคุณเป็นคนฉลาด ตอนนี้กลับโง่เขลาลงแล้วเหรอ”

เย่เทียนสังเกตการเปลี่ยนแปลงทางสีหน้าตู้เฮิงฉุนอยู่ตลอด ย่อมเห็นความแตกตื่นที่แวบผ่านไป มุมปากกระตุกยิ้มเย็น “บางทีคุณอาจจะไม่รู้ ผมมีวิธีที่จะทำให้คนอื่นทรมานยิ่งกว่าตายอย่างน้อยหนึ่งพันวิธี”

“ผมยกตัวอย่างที่ง่ายที่สุด ดวงตาของมนุษย์บอบบางที่สุด หากเร็วพอ หลังจากม่านตาถูกทำลายแล้ว ดวงตาก็จะรู้สึกเหมือนโดนโยนลงไปในน้ำเดือด 100 องศา ทรมานสุดๆ”

“ที่น่าตื่นเต้นคือ คนเรามีดวงตาสองข้าง หากข้างไหนเสียการมองเห็นไป อีกข้างไม่ได้รับผลกระทบ คนเรายังสามารถรู้สึกได้เต็มร้อย”

“แน่นอนว่าต่อให้ดวงตาเสียการมองเห็นไปทั้งสองข้างก็ไม่เป็นไร ยังไงซะร่างกายมนุษย์ใหญ่ขนาดนี้ มีที่ให้เล่นเยอะแยะไป”

เย่เทียนเลียริมฝีปากแห้งผาก ใบหน้าสดใสนั้นเมื่อสะท้อนในสายตาของตู้เฮิงฉุนแล้วกลับไม่แตกต่างอะไรจากปีศาจร้าย!

“เถ้าแก่ตู้ คุณวางใจได้ บังเอิญผมเป็นหมอพอดี รับรองว่าคุณจะได้ลิ้มรสครบทุกขั้นตอน ไม่ปล่อยให้คุณตายไปกลางคันแน่นอน”

“เพราะฉะนั้น ไม่ทราบว่าเถ้าแก่ตู้อยากจะเริ่มจากตาขวาหรือตาซ้ายดีล่ะครับ”

เย่เทียนหัวเราะอย่างชั่วร้าย ให้ความรู้สึกโหดเหี้ยมน่ากลัวอย่างอธิบายไม่ถูก

“ฉัน ฉัน…..”