ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 597

“เถ้าแก่ตู้ นี่คุณจงใจถ่วงเวลาอยู่รึเปล่า”

เมื่อเห็นตู้เฮิงฉุนตั้งใจจะเล่าจากประวัติความร่ำรวยของเขา เย่เทียนก็มีสีหน้าบึ้งตึง เขาเอ่ยเสียงเย็น “ผมไม่มีเวลามากมายขนาดนั้นจะมาเสียกับคุณ หรือจะให้ผมช่วยคุณ”

พอเห็นเย่เทียนมีสีหน้าเย็นเยียบขึ้น ตู้เฮิงฉุนรีบตะโกนเสียงดัง “แก๊ง แก๊งหย่งเย่กำลังวางแผนใหญ่อยู่”

“แผนอะไร” เย่เทียนกลั้นหายใจทันที

ตู้เฮิงฉุนส่ายหัวอย่างขมขื่น และพูดอย่างเหนื่อยใจ “ฉัน ฉันไม่รู้”

ที่บอกมามันต่างจากไม่บอกตรงไหนวะ?!

เย่เทียนแทบจะหยุดลมหายใจ เขาข่มความคิดที่อยากเข้าไปตบหน้าตู้เฮิงฉุนสักสองฉาดไว้ และพูดเสียงเย็น “เถ้าแก่ตู้ ทำไมผมรู้สึกว่าคุณตอบผมส่งๆล่ะ”

“ฉัน ฉันไม่รู้จริงๆ”

ตู้เฮิงฉุนส่ายหัวเล็กน้อย “เมื่อกี้ฉันได้บอกแกไปแล้วว่าฉันไม่ค่อยรู้เรื่องแก๊งหย่งเย่ บางทีต่อหน้าคนอื่นฉันอาจจะดูยิ่งใหญ่เกรียงไกร แต่ในสายตานักบู๊ ฉันเป็นเพียงมดปลวกที่จะบีบตายตอนไหนก็ได้ แกคิดว่าฉันมีสิทธิ์รู้เรื่องพวกนี้เหรอ”

“พูดต่อไป!”

เย่เทียนพยักหน้าอย่างใช้ความคิด ดูจากความรัดกุมของแก๊งหย่งเย่ ตู้เฮิงฉุนรู้ว่ามีพวกเขาอยู่ก็ถือว่าไม่เลวแล้ว

“เชื่อว่าแกคงเคยได้ยินเรื่องที่ลูกชายฉันโดนหักแขนหักขามาใช่มั้ย”

ตู้เฮิงฉุนเปลี่ยนหัวข้อกะทันหัน พูดอย่างเศร้าใจ “ถ้าฉันเดาไม่ผิด อีกฝ่ายก็คงเป็นนักบู๊เหมือนกัน”

น่าสงสารตู้เฮิงฉุน ทั้งๆที่คนที่หักแขนหักขาตู้เคอหลินอยู่ตรงหน้าเขาแท้ๆ แต่เขากลับไม่รู้เลย

นี่ก็เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ เขารู้เพียงคนที่หักแขนหักขาตู้เคอหลินชื่อว่าเย่เทียน แต่ไม่รู้ว่าเย่เทียนหน้าตาเป็นยังไง จนบัดนี้เย่เทียนไม่เคยเปิดเผยชื่อ ตู้เฮิงฉุนจะรู้ได้ยังไง

“เถ้าแก่ตู้ คุณเปลี่ยนเรื่องพูดเร็วไปหรือเปล่า”

เย่เทียนมองตู้เฮิงฉุนด้วยสีหน้าประหลาด พูดด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ "อีกอย่าง นี่เป็นเรื่องของลูกชายคุณ เกี่ยวอะไรกับเรื่องที่ผมอยากรู้"

"ถือว่าเกี่ยวกันเล็กน้อย!"

ตู้เฮิงฉุนยิ้มเฝื่อนๆ "เพราะลูกชายของฉันโดนหักแขนหักขา เมื่อวานฉันจึงโทรติดต่อคนของสำนักกุยอี อยากให้พวกเขามาช่วยดูลูกชายของฉันหน่อย ตอนนั้นได้ยินผ่านโทรศัพท์ลางๆว่าท่านหย่งเย่…."

ไม่รอให้ตู้เฮิงฉุนพูดจบ เย่เทียนก็รีบโบกมือขัดขึ้นก่อน ขมวดคิ้วพลางพูด "เมื่อกี้คุณว่ายังไงนะ? คุณบอกว่าหย่งเย่เป็นคน ไม่ใช่แก๊งเหรอ?"

"หา? หย่งเย่เป็นแก๊งเหรอ?"

ตู้เฮิงฉุนมองเย่เทียนอย่างตกใจ พร้อมบอกอย่างตรงไปตรงมา "เรื่องนั้นฉันไม่รู้จริงๆ เมื่อวานตอนฉันคุยโทรศัพท์กับรองเจ้าสำนักกุยอีได้ครึ่งทาง จู่ๆรองเจ้าสำนักก็ตะโกนว่าคารวะท่านหย่งเย่ แล้วสายก็ตัด"

มองสีหน้างุนงงของตู้เฮิงฉุนแล้วไม่เหมือนเสแสร้งเท่าไหร่ ส่งผลให้เย่เทียนขมวดคิ้ว

ก่อนหน้านี้เขาเชื่อเสมอว่าหย่งเย่เป็นแก๊ง แต่จากที่ตู้เฮิงฉุนพูดมา เป็นการล้มสมมติฐานก่อนหน้านี้ของเขาอย่างไม่ต้องสงสัย

หย่งเย่เป็นคนเหรอ? หรือว่าเป็นแก๊ง?

ไม่รู้ว่าทำไม เย่เทียนเอนเอียงไปทางข้อแรกมากกว่า

ยังไงซะเมื่อกี้ตู้เฮิงฉุนก็บอกแล้วว่าเขาได้ยินรองเจ้าสำนักกุยอีตะโกนด้วยตัวเอง ถ้าเขาไม่ได้โกหก ข้อนี้มีความน่าเชื่อถือสูงกว่าอย่างไม่ต้องสงสัย

"อย่ามัวยืนเอ๋ออยู่สิ เล่าต่อไป!"

ความคิดผุดขึ้นในใจมากมาย แต่เย่เทียนไม่ได้แสดงออกทางสีหน้า เขาเห็นตู้เฮิงฉุนเงียบไป ก็รีบเร่งเร้า