ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 766

“ปล่อยฉัน! แม่งเอ๊ยถ้าแกกล้าก็มาสู้ตัวต่อตัวกับฉัน!”

ทางฝั่งโกดังร้าง ยุ่งเหยิงไม่เป็นระเบียบหลังจากที่ต่อสู้กันอย่างดุเดือดชุยเต๋อไฉบังคับให้ลูกน้อง 2 คนคุกเข่าลงบนพื้นด้วยความอับอาย

หลังจากที่ฝ่ายของอูชิงเจ๋อเข้าร่วมกลุ่มต่อสู้ เดิมทีจำนวนคนก็ไม่ได้เหนือกว่าอยู่ บวกกับภายใต้สถานการณ์ของการโจมตีขนาบทางฝั่งเขาไม่สามารถต่อต้านได้เลย

ชุยเต๋อไฉจ้องไปที่อูชิงเจ๋อด้วยความโกรธ เรื่องราวบานปลายมาถึงจุดนี้ ถ้าเขายังไม่รู้ว่าทั้งหมดมันเป็นกับดักงั้นหลายปีมานี้เขาก็อยู่อย่างไร้ประโยชน์แล้วล่ะ!

“สมองของแกเคยโดนประตูหนีบมาก่อนเหรอ?”

การเยาะเย้ยปรากฏขึ้นบนใบหน้าของอูชิงเจ๋อซึ่งยืนอยู่ข้างหน้าชุยเต๋อไฉพูดอย่างดูถูกว่า: “ไม่รู้สึกเหรอว่าคำพูดของคุณในตอนนี้มันโง่มากๆ?”

“อูชิงเจ๋อ แกมันไอ้คนชั่ว! แกกล้าวางแผนเล่นงานฉัน!”

ชุยเต๋อไฉโกรธจัด ตอนนี้คนของเขาทั้งหมดอยู่ภายใต้การควบคุมของอูชิงเจ๋อ เขาในตอนนี้สามารถพูดได้ว่าเป็นเนื้อที่อยู่บนเขียง ปล่อยให้อีกฝ่ายหนึ่งฆ่าแกงได้เลย!

แม้แต่เขาก็เป็นแบบนี้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงกู่หงเลี่ยงที่อยู่ถูกควบคุมมานานตอนนี้ สำหรัเขาแล้วสถานการณ์นี้ก็เลวร้ายมากเช่นกัน!

เดิมทีก็มาเพื่อช่วยชุยเต๋อไฉที่ถูกควบคุมไว้ จุดจบของเขาเกรงว่าก็คงไม่ดีนักหรอก

“การทหารไม่เบื่อหน่ายกลอุบาย เหตุผลง่ายๆแบบนี้คุณก็ไม่เข้าใจเหรอ?”

อูชิงเจ๋อมุ่ยปาก ขี้เกียจที่จะไปสนใจชุยเต๋อไฉละสายตาไปที่เหลยเหลาหู่อีกด้านหนึ่ง

พูดตามตรง อูชิงเจ๋อตั้งแต่ไหนแต่ไรก็ไม่ได้สนใจเหลยเหลาหู่และคนอื่นๆ สาเหตุที่ไปคบค้าสมาคมด้วย เป็นเพราะฮาชิโมโตะมินาโตะต่างหาก แต่เมื่อประสบเรื่องนี้แล้ว เขาจะต้องปฏิบัติอย่างระมัดระวัง

เหลยเหลาหู่คนของพวกเขาแม้ว่ามีจำนวนไม่มาก แต่ว่าเห็นได้ชัดว่าแต่ละคนเป็นกองทัพที่กล้าหาญดุดัน ซึ่งดีกว่าไอ้กุ๊ยธรรมดาทั่วไป

ณ จุดนี้ จากการต่อสู้ระยะประชิดเมื่อสักครู่เขาเห็นได้ชัดเจน

“พี่ใหญ่อูไม่ทราบว่าหมอนี่คุณจะจัดการมันอย่างไรดี?”

เหลยเหลาหู่ไม่สนใจหรอกว่าอูชิงเจ๋อกำลังคิดอะไรอยู่ เดินเข้ามาสองสามก้าว และถามอูชิงเจ๋อด้วยรอยยิ้มตาหยี

มุมปากอูชิงเจ๋อยิ้มเยาะขึ้นมา มีรอยยิ้มที่มีความหมายลึกซึ้งออกมาจากนัยน์ตาที่สวยงาม “ยังไงเขาก็พอมีค่าอยู่บ้าง ถ้าพี่ใหญ่เหลยไม่ถือสา ฉันอยากพาเขาไปด้วย”

เหลยเหลาหู่ขมวดคิ้วเล็กน้อย ทันใดนั้นก็เข้าใจความคิดของอูชิงเจ๋อ แต่เขาก็ไม่ได้ขัดขวางเย่เทียนเคยกำชับเขาไว้นานแล้ว ฮาชิโมโตะมินาโตะที่อยู่เบื้องหลังอูชิงเจ๋อเป็นคนที่โหดเหี้ยมไม่ว่าเธอต้องการจะทำอะไร ก็ให้ความร่วมมืออย่างเชื่อฟังก็พอแล้ว

คิดถึงตรงนี้ เหลยเหลาหู่พยักหน้า สายตาของเขามองไปที่กู่หงเลี่ยง

“คุณชายกู่บอกได้แค่ว่าพ่อของคุณก็ยังขี้เหนียวอยู่บ้างก็แค่เงินอีก 3 ล้านไม่ใช่เหรอ เงินแค่นี้ก็ไม่ยินยอม ดูเหมือนว่าต้องทำให้คุณได้รับความไม่เป็นธรรมไปสักพักแล้ว!”

พูดจบ เหลยเหลาหู่กวักมือ ให้ลูกน้องพากู่หงเลี่ยงไปด้วย

ฉากนี้ทำให้อูชิงเจ๋อขมวดคิ้วเล็กน้อย พูดอย่างรีบร้อนว่า: “พี่ใหญ่เหลย เกิดอะไรขึ้นกับคุณ? คุยกันดีแล้วไม่ใช่เหรอว่าจะยกเขาให้ฉันจัดการ?”

“พี่ใหญ่อูคนที่คุณต้องการคือชุยเต๋อไฉไม่ใช่เหรอ?”

เหลยเหลาหูทำท่าทางตกใจ กล่าวอย่างลำบากใจ: “คุณชายเย่ไม่ได้อธิบายเรื่องนี้กับฉัน ไม่อย่างนั้นคุณไปถามคุณชายเย่ดูก่อนไหม?”