ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 777

“ในเมื่อฉันกล้าอัดนาย ก็ไม่สนหรอกว่านายเป็นใคร ขืนพูดมากอีกแค่คำเดียว ฉันจะส่งนายลงไปดื่มชากับยมราชเชื่อไหม?!”

เสียงเย็นชาของเย่เทียนดังขึ้นข้างหู เฮ่อจงเทียนสีหน้าเปลี่ยนไปในบัดดล

แต่ไม่ใช่เพราะเขากลัว เป็นความโมโหเดือดดาลอย่างที่สุดต่างหาก!

ถึงแม้เทียบกับเซ่เจียแล้วเขาห่างชั้นอยู่ไม่น้อย แต่ยังไงเขาก็เป็นดาราดังระดับนานาชาติ เป็นคนมีหน้ามีตา เคยเจอเรื่องแบบนี้ซะที่ไหน?

ชั่วขณะนั้น เขาโกรธจนสั่นไปทั้งตัว แทบอยากจะฆ่าเย่เทียนซะบัดเดี๋ยวนี้

เย่เทียนขี้เกียจจะทนมองเขาต่อ หันไปพูดกับเจี่ยซือหวี่ “ฉันไปก่อนนะ”

เฮ่อจงเทียนกลับชิงคำรามขึ้นก่อน “นายตีฉันแล้วยังคิดจะไปอีกหรือ?”

น่าเสียดาย เย่เทียนทำเป็นไม่ได้ยินและหมุนตัวจะเดินจากไป

เฮ่อจงเทียนยอมปล่อยให้เย่เทียนไปทั้งแบบนี้ที่ไหน เขายืนขึ้นโดยอดทนกับความเจ็บปวด พุ่งไปหาเย่เทียนด้วยความโมโหอีกครั้

เขาคิดว่าตัวเองมีฝีมือไม่เลว เมื่อกี้แค่ประมาทเลยเสียท่าเย่เทียน หนนี้ต้องกู้หน้าคืนได้แน่

เจี่ยซือหวี่อ้าปาก ตั้งใจจะห้ามเฮ่อจงเทียน แต่ก็กลัวจะไปยั่วโมโหเฮ่อจงเทียนเพราะเหตุนี้ สุดท้ายได้แต่ส่ายหน้าด้วยความอ่อนใจ ไม่พูดอะไร

วินาทีต่อมา เฮ่อจงเทียนกระเด็นออกไปด้วยความเร็วเป็นเท่าตัว

เฮ่อจงเทียนเป็นแค่คนธรรมดา นอกเสียจากเย่เทียนสมัครใจ ไม่อย่างนั้นเขาอย่าหวังว่าจะได้แตะแม้แต่ปลายเล็บของเย่เทียน

น่าเสียดายเฮ่อจงเทียน ดาราสายบู๊ที่พอมีชื่อเสียงกระแทกใส่กำแพงอย่างแรงอีกครั้ง ลงไปกองกับพื้นอย่างดูไม่ได้ รู้สึกเหมือนร่างกายจะแยกออกจากกัน

“เจ้านี่ผิดสำแดงอะไรขึ้นมา?”

เย่เทียนมองเจี่ยซือหวี่ และเอ่ยเตือน “ช่วงนี้ฉันอารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เธอห้ามเขาบ้าง ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าฉันใจร้ายนะ”

โดยเย่เทียนเตือนแบบนี้ คิ้วเรียวของเจี่ยซือหวี่ขมวดเป็นปม อยากจะเถียงแต่กลับพูดอะไรไม่ออก

เธอรู้ดีว่าเย่เทียนมีความสามารถขนาดไหน ต่อให้เขาฆ่าเฮ่อจงเทียนกลางถนนก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

ขณะเดียวกัน เฮ่อจงเทียนที่ล้มลงไปกองกับพื้นลุกขึ้นมาอีกครั้ง คิดจะพุ่งไปหาเย่เทียนอีกครั้งด้วยความเจ็บใจ

แต่มีหรือที่เจี่ยซือหวี่จะปล่อยให้เฮ่อจงเทียนพุ่งเข้าไปเอาชีวิตเข้าเสี่ยง จีงรีบห้ามไว้ “อะแฮ่ม เฮ่อจงเทียน นายอาจจะเข้าใจผิด ฉันรู้จักกับเขา”

“รู้จัก?”

เฮ่อจงเทียนชะงัก นึกด่าเจี่ยซือหวี่ในใจ รู้จักทำไมไม่รีบบอก ปล่อยให้เขาโดนเย่เทียนอัดฟรีตั้งหลายที

แม้จะพูดเช่นนั้น แต่เขาก็ผูกใจเจ็บกับเย่เทียนไปแล้ว รู้จักแล้วยังไง?​ เรื่องนี้เขาไม่ยอมให้จบง่ายๆแน่!

เดิมเย่เทียนอยากไปให้เรื่องมันจบๆ แต่พลันปิ๊งไอเดียในหัว จึงชะงักฝีเท้า หันไปพูดกับเจี่ยซือหวี่ “จะว่าไป ก่อนหน้านี้ที่ภัตตาคารฮวนเล่อกู่ ทำไมเธอต้องช่วยฉัน?”

ตอนนี้เจี่ยซือหวี่แค่อยากจะไล่ยมราชอย่างเย่เทียนไปให้พ้นๆ จึงตอบอย่างไม่สบอารมณ์ “เกี่ยวอะไรกับนาย!”

ความจริง ที่เย่เทียนหยอกเธอก็เพราะอยากเอาคืนที่เธอตบไล่เขา ใครใช้ให้เจี่ยซือหวี่ตบเข้าที่แผลของเขาล่ะ?

“หืม?!”

เย่เทียนผงะ ก่อนจะได้สติ และพูดด้วยท่าทีจริงจัง “ทำไมถึงไม่เกี่ยวกับฉัน ต่อให้ฉันไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์​ เธอก็เป็นเพื่อนสนิทของอนาคตเมียฉันนะ ก็ต้องเป็นเพื่อนสนิทของฉันด้วย!”

“เพื่อนสนิทของอนาคตเมีย?”