ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 786

“แหม ไม่คิดว่าจะมีคู่รักอยู่ตรงนี้ด้วย!”

ขณะที่เย่เทียนและเซ่เจียกำลังพลอดรักหวานซึ้ง เสียงชายหนุ่มเต็มไปด้วยความเย้ยหยันดังมาจากที่ไม่ไกล

เย่เทียนขมวดคิ้วเป็นปมในบัดดล เงยหน้ามองทิศที่เสียงดังมา และเห็นเด็กหนุ่มท่าทางไม่เหมือนคนดีสิบกว่าคนกำลังเดินเข้ามาช้าๆ

ในบรรดากุ๊ยสิบกว่าคนนี้ มีหัวหน้าชื่อจิ้นหรง เป็นหนึ่งในสมาชิกแก๊งหวงจี๋ที่ต่อสู้กันในคืนนี้ หลังจากได้รับชัยชนะ ไม่รอให้เขาได้อิ่มเอิมกับชัยชนะตำรวจก็จุติลงมา

ถ้าไม่ใช่เขามีไหวพริบชิงหนีออกมาก่อน ป่านนี้คงดื่มชาอยู่ในสถานีตำรวจแล้ว

และเพราะเหตุนี้ เขามีความขุ่นเคืองในใจ และตาแหลมเห็นเย่เทียนสองคนที่พลอดรักกันอยู่ แม้ห่างกันไกลทำให้มองเห็นใบหน้าของเซ่เจียไม่ชัด แต่พอจะเห็นหุ่นของเซ่เจียอยู่ จึงมีความคิดอยากได้ และอยากระบายความหงุดหงิดในใจ

ในไม่ช้า เขาก็พากุ๊ยสิบกว่าคนมาถึงตรงหน้าเย่เทียนสองคน และล้อมพวกเขาเอาไว้

“โอ้โห! แม่นี่สวยจริงๆ พอดีเลยคืนนี้ฉันอารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ให้แม่นี่เสพสุขกับฉันหน่อยสิ ฉันรับประกันว่าจะทำให้เธอเปรมปรีด์แน่!”

เมื่อเห็นหน้าตาของเซ่เจียได้ชัดแล้ว จิ้นหรงอย่างกับชายคลั่ง น้ำลายจะไหลออกมาอยู่แล้ว

“พี่ใหญ่ครับ หลังพี่อิ่มเป็นคนแรกแล้ว ให้พวกผมได้ลิ้มรสบ้างได้ไหมครับ?”

“นั่นสิครับ คืนนี้พี่น้องกังวลใจกันหมด ให้ทุกคนได้เปรมปรีดิ์บ้างสิครับ”

กุ๊ยสิบกว่าคนที่ติตตามจิ้นหรงตะลึงเช่นกัน และหยอกเย้าอย่างไม่เกรงใจ

“ฮ่าๆ เรื่องนี้ไม่มีปัญหา!”

จิ้นหรงหัวเราะลั่นและรับปาก เมินเย่เทียนไปอย่างสมบูรณ์ สายตาที่มองเซ่เจียไม่ปิดบังความละโมบในนั้น

แม้ว่าเซ่เจียจะเห็นอะไรมานักต่อนัก แต่ท้ายสุดแล้วเธอยังเป็นผู้หญิง รู้สึกไม่ชอบสายตารุกรานของพวกจิ้นหรงสุดๆ จึงกระเถิบเข้าอ้อมอกของเย่เทียนด้วยสัญชาตญาณ

เย่เทียนก็โมโหขึ้นมาแล้วเช่นกัน นัยน์ตาสีนิลคู่นั้นหรี่ลงเล็กน้อย กล่าวเสียงเย็น “พวกนายจะทำอะไร!”

“ทำอะไร? ไอ้หนุ่ม แค่นี้นายก็ดูไม่ออกเหรอ?”

จิ้นหรงเหลือบมองเย่เทียนอย่างดูหมิ่น เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดัน “ตอนนี้พวกเราอารมณ์ไม่ค่อยดีหรอกนะ ถ้านายรู้หน้าที่ก็รีบไสหัวไป ไม่อย่างนั้นพวกเราอาจจะอัดนายจนแม่นายยังจำนายไม่ได้เลย!”

เวลานั้นเอง กุ๊ยคนหนึ่งส่งเสียงขึ้นมา “พี่ใหญ่ ทำไมผมรู้สึกคุ้นหน้าคนสวยคนนี้จังเลยครับ? เหมือนจะเป็นดาราหรือเน็ตไอดอลนี่แหละ”

“จริงเหรอ?”

จิ้นหรงชะงัก สายตาที่มองเซ่เจียยิ่งชั่วร้ายมากขึ้น “คนสวย ลูกน้องฉันนิสัยยังไงฉันรู้ดี เขาจำเธอได้ เชื่อว่าเธอคงเคยถ่ายหนังแอคชั่นความรักมาล่ะสิ ฝีมือน่าจะไม่เลวนะ”

“พวกนายพูดจบรึยัง?!”

นัยน์ตาเย่เทียนฉายแววเย็นเยียบ ลุกพรวดขึ้นจากเก้าอี้ จ้องพวกจิ้นหรงที่ไม่รู้ที่ต่ำที่สูงด้วยหน้าตาไม่เป็นมิตร

“อ้าว ไอ้หมอนี่ยังไม่ไปอีกเหรอ?”

จิ้นหรงทำท่าเหมือนเพิ่งเห็นเย่เทียน เขาหัวเราะเย็นๆ “ทำไมเหรอ คันตัวอยากโดนกระทืบหรือไง?”

เย่เทียนหัวเราะเย็นๆด้วยความดูถูก “อย่างพวกนายน่ะเหรอคิดจะกระทืบฉัน ชาติหน้าก็เป็นไปไม่ได้หรอก!”

รู้สึกได้ว่าทั้งสองฝ่ายพร้อมเข้าห้ำหั่นกัน เซ่เจียพูดเป็นกังวลอย่างอดไม่ได้ “ระวังด้วยนะ”

เย่เทียนหันกลับไปยิ้มให้อย่างมั่นใจ “วางใจเถอะ ขยะอย่างพวกเขาฉันจัดการได้ในไม่กี่นาทีเท่านั้นแหละ

“โห! นายกล้าด่าพวกเราว่าเป็นขยะด้วยเหรอ พี่น้องเอ๋ย สั่งสอนไอ้นี่ให้หนัก เดี๋ยวฉันจะให้เขาได้ดูหนังแอ็คชั่นความรัก!”

จิ้นหรงเดือดขึ้นมาในบัดดล ขี้เกียจจะเปลืองน้ำลายกับเย่เทียนต่อไป เขาโบกมือสั่งให้ลูกน้องไปจัดการเย่เทียน

พวกเขามากันสิบกว่าคนเชียวนะ ไม่คิดว่าเย่เทียนจะเป็นคู่มือของพวกเขาเลยสักนิด บวกกับมีคนสวยอย่างเซ่เจีย ยิ่งกระตุ้นฮอร์โมนในตัวพวกเขา อยากจะอวดเบ่งเสียหน่อย