“เย่เทียน ฉันมีข่าวร้ายจะบอก”
โทรศัพท์ดังขึ้น เย่เทียนก็รีบกดรับสายทันที แล้วก็มีเสียงของเล็กๆ ของฟู่เซิ่งหนานดังเข้ามา “ฉันแอบแทรกซึมเข้าไปในดาวเทียม เส้นทางวงแหวนที่สามของพวกคุณเหมือนจะมีปัญหาหน่อย”
เย่เทียนก็มีสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมาทันที แล้วถามเสียงขรึมว่า “บริษัทนักฆ่าใช่ไหม? หรือว่าเสว่อิ่ง?”
“ฉันพบว่ามีหลายคน น่าจะเป็นคนของบริษัทนักฆ่า”
ฟู่เซิ่งหนานกำลังกินมันฝรั่งแผ่นอบกรอบอยู่ เปิดเป็นเสียงเคี้ยวของกรุบกรอบดังออกมา “อย่างไรเสียพ่อฉันก็เข้าไปแล้ว สถานการณ์เป็นอย่างไรกันแน่เดี๋ยวพอถึงตอนนั้นพ่อฉันจะไปหาคุณเอง”
“ได้!”
เย่เทียนพยักหน้า “รบกวนหน่อยนะ เดี๋ยวเสร็จงานผมจะเลี้ยงข้าว”
“คุณนี่ก็คิดง่ายดีเกินไปจริงๆ เลยนะ? คิดจะตอบแทนฉันด้วยข้าวมื้อเดียวเนี่ยนะ?”
ฟู่เซิ่งหนานเบะปาก “อย่างน้อยสัก10มื้อก็ยังดีนะ?”
เย่เทียนก็หลุดหัวเราะออกมา “ได้ๆๆ ! 10มื้อก็10มื้อ!”
พอวางสายไป หยวนเข่อเหวยที่ฟังอยู่ตลอดก็อดพูดออกมาไม่ได้ “เย่เทียน พบพวกฝั่งตรงข้ามแล้วใช่ไหม?”
เย่เทียนพยักหน้า แล้วก็พูดเตือนว่า “ถือว่าใช่!ตอนที่ทุกคนผ่านเส้นทางวงแหวนที่สาม ให้ระวังกันมากๆ หน่อย”
หยวนเข่อเหวยยิ้มเผยฟันขาวๆ ออกมา สองตาก็เผยความเยือกเย็นออกมา “วางใจเถอะ!เตรียมตัวไว้นานแล้ว กลัวแต่พวกมันจะไม่โผล่หัวออกมานั่นแหละ!”
ขณะที่พูด หยวนเข่อเหวยก็ส่งสัญญาณให้เย่เทียนขยับตัวหลบหน่อย แล้วก็งัดพนักพิงเบาะหลังออกมา
พอเห็นว่าด้านหลังซ่อนอะไรไว้แล้ว เย่เทียนก็ต้องตกใจขึ้นมาทันที เห็นว่าด้านในนั้นเต็มไปด้วยระเบิดมือทุกรูปแบบ ทั้งระเบิดแสง ระเบิดแรงสูง และพวกระเบิดไฟต่างๆ
ถึงแม้จะไม่มีปืนยาวหรือปืนระเบิดสั้น แต่พอเทียบกันแล้ว ของพวกนี้มันดูมีประโยชน์กับพวกนักบู๊ทั้งหลายที่ใช้สงครามมากกว่า
พอนึกถึงที่เมื่อครู่ตนเองได้นั่งพิงของพวกนี้ไป เย่เทียนก็ขนหัวลุกทันที ใกล้ขนาดนี้ ถ้าระเบิดขึ้นมา เขาก็รับรองไม่ได้ว่าจะรอดปลอดภัย
หยวนเข่อเหวยไม่รู้ว่าเย่เทียนคิดอะไรอยู่ ก็เอื้อมมือไปหยิบระเบิดแรงสูงออกมาแขวนไว้ที่เอว ใบหน้าก็เงยมองเย่เทียนแล้วพูดว่า “เอาสักหน่อยไหม? ของพวกนี้ใช้ดีเลยนะ!”
“ไม่ดีกว่า!สำหรับผมแล้ว ของพวกนี้ยังสู้อันนี้ไม่ได้เลย”
เย่เทียนส่ายหัว ไม่เห็นว่ามีท่าทางอะไร อยู่ดีๆ ในมือก็มีเหรียญโผล่มาเหรียญหนึ่ง
“คุณสบายใจก็ดีแล้ว”
หยวนเข่อเหวยรู้ความสามารถของเย่เทียนดี แล้วก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ จากนั้นก็เอาระเบิดไปแบ่งให้กับคนในทีมอีกสองคนด้านหน้า
ไม่ใช่แค่รถคันนี้ของพวกเขาเท่านั้น รถคันหลังก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน ทุกคนล้วนสวมชุดพร้อมรบ รอประชันหน้ากับฝั่งตรงข้ามอย่างเดียว
ในขณะเดียวกัน บนตึกสูงแห่งหนึ่งที่บริเวณทางเข้าถนนเลี่ยงเมืองวงแหวนสายสาม ชายหน้าตาเย็นชาคนหนึ่งกำลังใช้กล้องส่องทางไกลยืนมองภาพที่ไกลออกไป พอเห็นรถที่พวกของเย่เทียนขับมา ก็รีบหยิบวอร์ขึ้นมารายงานออกไปทันที
“ผู้จัดการครับ พบเป้าหมายแล้ว คาดว่าอีกสามนาทีจะถึงจุดที่เราซุ่มโจมตีครับ!”
“ทำตามแผนเดิมได้!”
ในรถยนต์คันหนึ่งจอดอยู่ข้างถนนวงแหวนสายสาม ผู้จัดการที่ได้รับรายงานก็เผยความเย็นชาของสายตาออกมาทันที พูดสั่งการไปที่วอร์ด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ จากนั้นสายตาก็มองไปยังชายกล้ามใหญ่ที่นั่งอยู่ข้างๆ
ชายกล้ามใหญ่มีชื่อว่า สายตาเตรียมพร้อมสู้ทุกเมื่อ ราวกับกำลังรอใครปรากฏตัวออกมา แล้วก็จะได้สู้กันอย่างเต็มที่อย่างนั้น!
จริงๆแล้ว เฮ่อเปียวก็พอมีชื่อเสียงในโลกนี้อยู่เหมือนกัน ตามตำนานบอกว่ามือของเขาฆ่าคนมาแล้วกว่าร้อยคน หนึ่งในนั้นก็มียอดฝีมือตายไปด้วยมือเขาเหมือนกัน
และเขา ก็เป็นคนที่รับผิดชอบจัดการกับฟู่จื้อเฉียงในภารกิจครั้งนี้!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่