ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 822

รถตำรวจอีกขบวนเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้เรื่อยๆ นอกจากพวกคุณย่าเย่แล้วยังจะเป็นใครได้อีก?

ไม่เพียงแค่นั้น ยังมีรถตู้หลายคันตามหลังรถตำรวจมา พวกที่มีความสัมพันธ์สนิทสมกับเย่เทียนอย่าง เหลยเหลาหู่ ตี๋ต้าจื้อ และแม้กระทั่งเซ่เจียเจี่ยซือหวี่ก็รีบมากันทีละคนหลังจากเรียนรู้เกี่ยวกับสถานการณ์อันตรายของเย่เทียน

“ทำไมพวกนายถึงมาอยู่ที่นี่กัน? แล้วเย่เทียนล่ะ?”

คุณย่าลงมาจากรถก่อนใครจากนั้นก็รีบมาที่ตรงหน้าหยวนเข่อเหวย

หยวนเข่อเหวยไม่คาดคิดว่าคุณย่าเย่จะถึงกับมาด้วยตนเอง หลังจากตื่นตระหนกอยู่ครู่หนึ่งเขาก็ได้สติขึ้นอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ยิ้มอย่างขมขื่นและยื่นมือชี้ไปที่ด้านหน้า ก่อนจะส่ายหัวแล้วกล่าวว่า "เย่เทียนและมารโลหิตอยู่ข้างหน้านั่น พวกเราเองก็ยังไม่ทราบสถานการณ์ที่แน่ชัด "

เมื่อได้ยินดังนั้น เฉินหวั่นชิง จี้เยียนหรัน และเซ่เจียที่ปะปนกันไปในฝูงชนก็มีสีหน้าเปลี่ยนไปทันที พวกเธอมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับ เย่เทียนอยู่บ้างอย่างไม่ต้องสงสัย มาตอนนี้เมื่อไม่รู้แน่ชัดเกี่ยวกับความปลอดภัยของเย่เทียนแล้วจะให้พวกเธอวางใจลงได้ยังไง?

ใบหน้าของคุณย่าเย่เปลี่ยนเป็นอึมครึมไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยอย่างเย็นชา “อย่างนั้นพวกนายยังมัวทำอะไรอยู่ที่นี่? ถ้าเย่เทียนตายล่ะก็ พวกนายก็อย่าหวังว่าจะมีใครรอด!”

หยวนเข่อเหวยที่จนใจเช่นกัน ในใจคิดจะอธิบายออกไป แต่จู่ๆ ก็มีเงาคนวิ่งออกมาจากด้านหน้าและหันกลับไปมองด้านหลังเป็นระยะๆ ราวกับกำลังวิ่งหนีเอาชีวิตรอดอยู่

ฝูงชนเห็นได้ชัดเจนว่าคนตรงหน้าที่กำลังวิ่งอย่างบ้าคลั่งนั่นนอกจากเย่เทียนแล้วจะเป็นใครได้อีก?

“คุณชายเย่!”

"ลูกพี่!"

ฝูงชนอดไม่ได้ที่จะร้องตะโกนออกมาและแทบจะต้องการวิ่งไปหาเย่เทียนโดยไม่รู้ตัว แต่คุณย่าเย่กลับขวางฝูงชนเอาไว้อย่างเด็ดขาด ดวงตาที่ขุ่นมัวเล็กน้อยของเธอจ้องไปที่หยวนเข่อเหวยโดยตรง "ที่ฉันพูดไปยังไม่ชัดเจนพอหรือไง? ถ้าอย่างนั้นฉันจะพูดอีกครั้ง ถ้าเย่เทียนตาย ไม่เพียงแต่พวกนายเท่านั้น แต่ครอบครัวของพวกนายทั้งหมดก็จะต้องมีส่วนรับผิดชอบด้วย!"

เธอไม่ได้กังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของเย่เทียน แต่เธอรู้ว่าเย่เทียนไม่ธรรมดา ตอนนี้แม้กระทั่งเขาก็ยังต้องหลบหนีเอาชีวิตรอดออกมา นี่แสดงให้เห็นว่าอีกฝ่ายแข็งแกร่งมาก แม้ว่าที่นี่จะมีคนมากมาย แต่คนที่มีพลังต่อสู้กลับไม่มากนัก หากพุ่งเข้าไปไม่เพียงแต่จะไม่ช่วยอะไร แต่ยังกลับกลายเป็นภาระ!

เมื่อเทียนแล้ว ไม่ต้องสงสัยเลยว่าการให้หยวนเข่อเหวยเข้าไปช่วยถือเป็นเรื่องเหมาะสมที่สุด!

หยวนเข่อเหวยมองคุณย่าเย่ด้วยสายตาซับซ้อน เมื่อเห็นว่าเธอไม่ได้พูดเล่น เขาจึงต้องข่มใจ “ไป! พวกเราไปรับเย่เทียน! ฉันไม่เชื่อว่าพวกเราจะทนไม่ได้สักสองสามนาที!”

ระหว่างพูด เขาก็หันกลับมาอย่างแน่วแน่และวิ่งไปทางเย่เทียน ซึ่งวิ่งอยู่ข้างหน้าเขา

การเคลื่อนไหวของเขาทำให้ ชิวหย่า และคนอื่นๆเองก็เคลื่อนไหวด้วยชเนกันและติดตามไปด้วยอย่างไม่ต้องสงสัย

แม้แต่ เปาโสง ที่ได้รับบาดเจ็บที่แขน ก็ยังหยิบยาสารพันธุกรรมออกมาโดยตรงและยัดเข้าไปที่มือของเฉินหวั่นชิง ก่อนจะวิ่งออกไปพร้อมกับเพื่อนของเขาโดยไม่ลังเล

เมื่อเลือกที่จะทำอาชีพแบบนี้ พวกเขาก็พร้อมที่จะตายเอาไว้แล้ว!

ไม่เพียงแค่นั้น แม้แต่เซวหมานจื่อ ฟู่จื้อเฉียง, ตี๋ต้าจื้อและคนอื่นๆ ก็วิ่งออกไปด้วยเช่นกัน

นั่นเพราะ หากแม้แต่เย่เทียนยังถูกต้อนจนต้องถอยหนีเอาชีวิต เห็นได้ชัดว่ามารโลหิตแข็งแกร่งอย่างมาก พวกเขาไม่กล้าจะดูถูกมันเลยแม้แต่น้อย!

แม้ว่า ฟู่จื้อเฉียงจะดูกลมป่องราวกับลูกบอล แต่เขากลับมีความเร็วมากที่สุด เขาถือดาบสั้นที่แหลมคม เขาเริ่มช้ากว่าหยวนเข่อเหวยแต่กลับถึงก่อน เห็นได้ว่าความแข็งแกร่งของเขานั้นสูงกว่าหยวนเข่อเหวย

จากนั้นก็ตามด้วยหยวนเข่อเหวยที่เป็นสมาชิกอย่างเป็นทางการของทีมสายฟ้า ในมือของเขาดาบปลายปืนมิตซูบิชิอยู่ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ กลิ่นอายบนตัวของเขาเพิ่มขึ้นจนถึงจุดสูงสุด ราวกับสัตว์ป่าที่ผู้คนไม่กล้าจะสบตาโดยตรง