กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1060

เมื่อโจอี้มาถึงบ้านแฟนสาว เขาก็เคาะประตูแต่ไม่มีใครมาเปิดประตู

เขาไม่รู้ว่าเจนิซ แฟนสาวของเขาอยู่ในห้องของเธอในตอนนี้ กำลังทำแบบอย่างที่ใกล้ชิดกับลูกค้าคนหนึ่งของเธอ คนที่ซื้อบุหรี่ปลอมจากเธอ

เขาพยายามโทรหาเจนิส แต่เธอไม่รับสาย เขาคิดว่าเธอคงหลับไปแล้ว เขาจึงไปที่แจกันดอกไม้ข้างประตูและพบกุญแจ

เขาพบความลับเรื่องที่ซ่อนกุญแจโดยบังเอิญ มีอยู่ครั้งหนึ่ง เขาเห็นแม่ของเจนิซซ่อนกุญแจไว้ใต้แจกัน เขาสันนิษฐานว่าผู้สูงอายุมักจะหลงลืม ดังนั้นเธอจึงวางกุญแจสำรองไว้ที่นั่นเผื่อไว้

ต้องขอบคุณเธอ เพราะมันทำให้โจอี้เข้าบ้านได้สะดวก

หลังจากหยิบกุญแจแล้ว โจอี้ก็ปลดล็อคประตูและเข้าไปในพื้นที่หน้าบ้านได้อย่างง่ายดาย

เมื่อเข้าใกล้บ้านก็พบว่าประตูบ้านปิด แต่ไม่ได้ล็อค เขาจึงผลักประตูให้เปิดก่อนจะเดินเข้าไป

ขณะเดินผ่านห้องนั่งเล่นก็มีเสียงแปลก ๆ ดังมาจากห้องนอน ซึ่งเป็นเสียงครางเบา ๆ ของเจนิซ

เขาขมวดคิ้วพร้อมเดินกะโผลกกะเผลกไปที่ห้องนั้น ยิ่งเขาได้เข้าใกล้มากเท่าไร มันก็ยิ่งฟังได้ชัดเท่านั้น และดูเหมือนว่าจะมีเสียงของผู้ชายอยู่ข้าง ๆ เจนิซด้วย พวกเขากำลังทำจังหวะครวญครางอย่างบ้าคลั่ง

มีเรื่องดังกล่าวเข้ามาในหัวเขาทันที เขาเตะประตูทันทีด้วยความโกรธ และแน่นอนว่าเขาเห็นคนเปลือยกายสองคนอยู่บนเตียงกอดกันอย่างดูดดื่ม คนที่นอนข้างล่างคือแฟนสาวของเขา เจนิซ

เจนิซถามด้วยความประหลาดใจ “คุณ…คุณรู้ได้อย่างไรว่าฉันขายบุหรี่ปลอม…”

ชายอ้วนพูดอย่างเขินอาย “โอ้ ไม่เอาน่า ที่รัก ฉันสูบบุหรี่มาหลายปีแล้ว เธอคิดว่าฉันไม่สามารถแยกความแตกต่างระหว่างบุหรี่จริงและบุหรี่ปลอมจริง ๆ เหรอ?”

เจนิซยิ่งประหลาดใจมากขึ้นไปอีก “ถ้าคุณรู้ว่าฉันขายบุหรี่ปลอมให้กับคุณ ทำไมคุณถึงยังซื้อมัน? และคุณซื้อมันไปเยอะด้วย!”

ชายคนนั้นจับคางของเธอและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “นั่นเป็นเพราะว่าฉันรู้สึกสงสารเธอ และฉันต้องการให้เธอทำเงินได้เยอะ ๆ สำหรับฉัน เงินมันไม่มีค่าอะไรเลย ขอแค่เธอมีความสุข!”

เจนิสหน้าแดงอย่างเขินอาย เธอปล่อยตัวเองลงสู่อ้อมแขนของเขาแล้วพูดว่า “โอ้ แลร์รี่ คุณใจดีมาก…”