กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1064

อย่างไรก็ตาม โดนัลด์ไม่มีเวลาปลอบใจอลิซในตอนนี้ แทนที่จะรู้สึกโศกเศร้าเสียใจที่เธอกำลังจะแตกสลายไปกับความสิ้นหวัง เขากลับเกลียดเธอมาก ๆ

ถ้าไม่เป็นเพราะเธอและพี่ชายไร้ประโยชน์ของเธอแล้วล่ะก็ ตระกูลเว็บบ์ก็คงไม่ต้องเจอกับเหตุการณ์รุนแรงที่กระทบความน่าเชื่อถือของตระกูลเช่นนี้

เขาไม่สนใจเลยสักนิดเรื่องการตายของเนลสัน แต่วิดีโอที่เขาถ่ายไว้ก่อนตายได้ฉุดตระกูลเว็บบ์ทั้งตระกูลลงหลุมไปกับเขาด้วย! เป็นไปได้ว่าตระกูลเว็บบ์จะสูญเสียมากกว่าครึ่งหนึ่งของทรัพย์สินที่มี ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง พวกเขาก็จะไม่ใช่ตระกูลชั้นนำของเขตใต้อีกต่อไป

ยิ่งไปกว่านั้น มันเลวร้ายมากที่ไปเกี่ยวข้องกับขบวนการค้ามนุษย์ แน่นอนเลยว่าคงไม่มีใครในประเทศที่จะลืมเรื่องนี้ไปได้อีกสักพัก ดังนั้น ตระกูลเว็บบ์จะตกเป็นเป้าของการโจมตีอันเลวร้ายไปอีกนานแสนนาน

ผลลัพธ์ของสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้จะส่งผลกระทบอันรุนแรงและแผ่ขยายเป็นวงกว้างต่ออาณาจักรธุรกิจต่าง ๆ ของตระกูล บางที ทรัพย์สินของตระกูลก็อาจจะร่อยหรอลงไปเรื่อย ๆ ในอนาคต

เป็นไปได้ด้วยว่า พวกเขาจะถูกลดชั้นลงกลายเป็นตระกูลชั้นสองในพีระมิดสังคม

ส่วนที่เศร้าที่สุดก็คือมือของโดนัลด์ถูกมัดไว้ให้รับมือกับเรื่องเหล่านี้ เขาได้ทำไปแล้วทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ แต่กลับไม่สามารถพลิกสถานการณ์นี้ได้เลย

ว่ากันตามตรง แม้แต่พระเจ้าเองก็ไม่สามารถปกป้องพระองค์จากเรื่องยุ่งเหยิงวุ่นวายเหล่านี้ได้เพราะการแหย่รังแตน ซึ่งในที่นี้ก็คือสาธารณชน นั่นก็คือการกระทำอันน่าหวาดกลัว

แม้แต่ตระกูลที่ทรงอิทธพลอย่างตระกูลเวดก็มิอาจปกป้องตัวเองจากความเกลียดชังของประชาชนได้หรอก หากพวกเขามีเศษสวะสักคนที่ทำลายชื่อเสียงของตระกูลรวมอยู่ด้วย

ดังนั้น เหล่าผู้นำตระกูลใหญ่ ๆ ทั่วประเทศจึงตั้งใจไว้ว่า “เราจะต้องเรียนรู้จากความผิดพลาดของพวกตระกูลเว็บบ์ วันนี้พวกเขาได้มอบบทเรียนล้ำค่าให้กับพวกเราจริง ๆ ”

โดนัลด์ล้มเลิกความพยายามที่จะรักษาชื่อเสียงของตระกูลแล้ว ความโกรธเกรี้ยวยังคงลุกไหม้ในตัวเขาและทั้งหมดนั้นมีเพียงสิ่งเดียวเท่านั้นที่คิดออก นั่นก็คือ เขาต้องการที่จะแก้แค้นชาร์ลี

ณอนวิ่งตรงมาหาเขาและพูดว่า “พ่อ… แปดผู้ยิ่งใหญ่ตอบกลับมาแล้วครับ พวกเขาบอกว่าจะรับคำสั่งจากคุณปู่แต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น พวกเขาไม่รับคำสั่งของคนอื่น”

โดนัลด์รีบถามด้วยความกระวนกระวาย “หมอบอกหรือเปล่าว่าคุณปู่ของแกจะฟื้นเมื่อไหร่?”

โดนัลด์พูดต่อ “เมื่อกองทัพสองกองทัพปะทะกัน เราจะเผยขุมกำลังหลักของเราเลยไม่ได้ แต่เราจะส่งพวกเบี้ยตัวเล็ก ๆ ออกไปก่อนเพื่อทดสอบอาวุธและยุทธวิธีต่าง ๆ และเมื่อการสู้รบเริ่มต้นขึ้นจริง ๆ เราก็จะสามารถระบุขุมกำลังหลักของฝ่ายศัตรูได้และกำจัดมันเสีย ในตอนนี้เอง พวกเราที่เป็นทัพหลักก็จะลงสู่สนามรบ เมื่อถึงตอนนั้น พวกศัตรูของเราก็จะตายอย่างแน่นอน”

“ลองคิดดูสิว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าหากเราส่งกำลังหลักออกไปเลยตรง ๆ และถูกโจมตีย่อยยับโดยฝ่ายตรงข้าม มันไม่ได้หมายความว่าเราพ่ายแพ้ตั้งแต่ระลอกแรกหรอกหรือ?”

ณอนพยักหน้าอย่างเข้าใจ “ครับพ่อ ผมเข้าใจแล้วตอนนี้”

“แล้วเราจะไปหาพวกเบี้ยเหล่านี้มาจากไหนล่ะ? ก็พวกคนที่มีความอาฆาตแค้นศัตรูของเราอย่างไรล่ะ คนเหล่านี้จะรีบปรี่เข้าไปหาเป้าหมายอย่างไอ้ชาร์ลี เวดโดยไม่สนใจความกลัวหรือความตายเลย พวกวีเวอร์แห่งภูเขากอลมิน ตระกูลวิลสัน, ฮันนาห์ วิลสันที่เหมืองถ่านหิน เคนเน็ธ วิลสันที่ไร้น้ำยา หรือแม้แต่ผู้คนที่ถูกทำให้เสียหน้าด้วยน้ำมือของไอ้ชาร์ลี เวด คนเหล่านี้ล้วนเป็นตัวเลือกสุดวิเศษสำหรับการเป็นเบี้ยทั้งนั้น!”

จากนั้น เขาก็หันมาหาณอนและถาม “พวกที่จะต้องไปช่วยฮันนาห์ออกเดินทางไปแล้วหรือยัง?”

“ครับ พวกเขาไปแล้ว!”