กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1108

ฮันนาห์รู้สึกหวาดหวั่นกับผลการตรวจ แต่เธอก็อยากเอาใจคุณท่านวิลสันและสามีด้วยการบริการพวกเขา เธอมีเงินพิเศษเหลืออยู่จากการขายเครื่องทำกาแฟ เธอเลยใช้เงินนี้ซื้อซี่โครงและเนื้อหมูเพื่อเอามาทำอาหารมื้ออร่อยให้ครอบครัว

คุณท่านวิลสันขมวดคิ้วเมื่อรู้ว่าฮันนาห์ซื้อผักมาด้วย เธอพูดอย่างไม่พอใจ “โธ่เอ๊ย จะเสียเงินซื้อผักไปทำไมกัน?”

ฮันนาห์ถามอย่างประหลาดใจ “คุณแม่คะ เราจะกินแค่เนื้อสัตว์ไม่ได้นะคะ! เราต้องให้แต่ละมื้อมีสารอาหารพวกวิตามินเกลือแร่ครบอย่างที่ร่างกายต้องการ”

คุณท่านวิลสันดึงมือเธอไปที่ครัวก่อนชี้ให้ดูตะกร้าเต็มไปด้วยผักที่เธอไปขโมยมา “เห็นนั่นไหม? ฉันไปขโมยผักสดพวกนี้มาจากสวนของชาร์ลี พวกนั้นมีสวนผักใหญ่โตอยู่หน้าบ้าน เราแค่เอื้อมมือข้ามรั้วไปเด็ดมาก็ได้แล้ว ต่อไปเราไม่ต้องเปลืองเงินซื้อผักอีกแล้ว”

ฮันนาห์นึกขึ้นได้ว่าเธอเห็นสวนของชาร์ลีอยู่ระหว่างก่อสร้างบางอย่างเมื่อเธอออกไปตอนเช้า เธอสงสัยและแปลกใจแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรนัก

เธอมองตะกร้าผักใกล้ ๆ ก่อนร้องบอก “ว้าว คุณแม่คะ จริงด้วย ผักพวกนี้ดูสดน่ากิน ดูดีกว่าผักออแกนิกที่ฉันซื้อมาจากตลาดซะอีก”

คุณท่านวิลสันพยักหน้าพร้อมยิ้มอย่างผู้ชนะ เธอหยิบแตงกวาสีเขียวขึ้นมาจากตะกร้าพร้อมบอก “ดูแตงนี่สิ! ทั้งใหญ่ทั้งยาว แถมยังมีดอกสีเหลืองติดอยู่ตรงขั้วด้วย ไม่ใช่แค่สดนะแถมยังสะอาดเหมือนเพิ่งล้างมาเลยล่ะ”

จากนั้นคุณท่านวิลสันก็นำแตงกวาไปล้างใต้ก๊อกน้ำ ขัดถูก่อนหักครึ่ง แตงกวาหักเป็นสองท่อนด้วยเสียงกรอบสดน่ากิน

กลิ่นหอมสดชื่นโชยมาเข้าจมูกของทั้งสองทันที คุณท่านวิลสันยิ้มพร้อมถอนใจ “เฮ้อ แตงของพวกเขามันมีกลิ่นหอมหวานฉ่ำอะไรได้ขนาดนี้นะ!”

เธออดใจไม่ได้ หยิบแตงเข้าปากก่อนกัดคำใหญ่

รอยยิ้มพึงพอใจแผ่ไปทั่วใบหน้าของคุณท่านวิลสันหลังได้ลิ้มรส

เธอพูดงึมงำฟังแทบไม่ออกขณะเคี้ยวแตงเต็มปาก “ว้าว นี่มันเป็นแตงกวาที่อร่อยที่สุดเท่าที่ฉันเคยกินมาในชีวิตนี้เลย”

คริสโตเฟอร์เดินผ่านประตูครัวและทันใดก็ได้กลิ่นหอมสดชื่นของแตงกวา เขาร้องออกมา “โอ้โห แตงกลิ่นหอมฉุยเลย ของผมกินครึ่งที่เหลือนะ”