กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1245

เมื่อคุณท่านวิลสันได้ยินว่ารถสองคันนี้มีมูลค่าถึงเกือบหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์ เธอก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่นงันงกเมื่อนึกถึงเรื่องนี้

รถสองคันรวมกันมีราคาถึงหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์เชียวหรือ? นี่มันอะไรกัน? รถยนต์สองคันนี้มีมูลค่าเกือบเท่าราคาวิลล่าระดับเฟิร์สคลาสที่ธอมป์สัน เฟิร์สแล้ว

เธอรู้สึกว่าตัวเองช่างเป็นคนที่เหลือเชื่อจริง ๆ ที่ใช้จ่ายเงินไปสามล้านดอลลาร์สำหรับรถยนต์หนึ่งคัน ซึ่งก็หมายความว่ารถของชาร์ลีมีมูลค่ามากกว่ารถยนต์ที่เธอซื้อมาถึงสามสิบคัน

หญิงชราอดรู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมากไม่ได้

ตอนแรกเธอคิดว่าเธอจะสามารถทำให้คนอื่นต้องได้รับความอับอายขายหน้าได้ แต่ลงเอยด้วยการทำให้ตัวเองต้องได้รับความอับอายโดยคาดไม่ถึง

ประเด็นคือ… มีคนยอมจ่ายเงินจำนวนมากเพื่อซื้อรถราคาแพงจริง ๆ หรือ? เขาบ้าหรือเปล่า?

มีแต่รถยนต์ที่ทำจากทองคำบริสุทธิ์เท่านั้นแหละที่จะมีมูลค่าถึงขนาดนั้นได้จริงไหม?

คุณท่านวิลสันรู้สึกไม่พอใจมาก แฮโรลด์ผู้ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็กลัวว่าหญิงชราจะต่อล้อต่อเถียงกับพวกนั้นต่อ เขาจึงรีบพาเธอกลับไปที่รถเบนท์ลีย์

เอเลนที่ยืนอยู่บนระเบียงห้องทำเสียงฟึดฟัดแล้วพูดว่า "เอ้า… นังแก่! ทำไมไม่ทำท่าหยิ่งผยองพองขนต่อไปล่ะ? ทำไมไม่มาโอ้อวดอะไรอีกล่ะ? แกคิดว่าแกยิ่งใหญ่เพียงเพราะได้ขับรถเบนท์ลีย์แล้วจริง ๆ เหรอวะ?”

คุณท่านวิลสันที่เดินหันหลังให้เอเลนไปแล้วรู้สึกกระวนกระวายใจเป็นอย่างมาก

เธอไม่จำเป็นต้องหันกลับไปดูว่าเอเลนจะทำท่าเยาะเย้ยและเหยียดหยามเธอขนาดไหน เมื่อกำลังจ้องมองเธออยู่ในตอนนี้

เธอเป็นคนเริ่มยั่วยุคนอื่นก่อนแท้ ๆ แต่สุดท้ายกลับเปิดโอกาสให้พวกนั้นตบหน้าเธอได้แบบสบาย ๆ

ถ้าเธอรู้ว่าเหตุการณ์จะลงเอยแบบนี้ เธอคงอยู่ให้ห่างจากคนพวกนี้แล้ว

ทำไมเธอถึงต้องทำให้เรื่องร้าย ๆ เกิดขึ้นกับตัวเองด้วย?