กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1247

สิ่งที่คริสโตเฟอร์เกลียดที่สุดไม่ใช่ฮันนาห์ที่แอบนอกใจเขา แต่เป็นเอเลนที่ชอบดูถูกเหยียดหยามเขาครั้งแล้วครั้งเล่า

คริสโตเฟอร์รู้สึกอยากบดขยี้เอเลนให้เป็นชิ้น ๆ ทุกครั้งที่เขานึกถึงหมวกสีเขียวยี่สิบใบที่ปลิวไสวไปตามแรงลมบนระเบียงห้องของเอเลน

ทุกครั้งที่หมวกสีเขียวทั้งยี่สิบใบแกว่งไกวยามโดนลมพัด ก็เหมือนการโบยแส้มาที่ตัวเขาอย่างไร้ความปรานี

ดังนั้นเขาจึงรู้สึกว่า ถ้าหากพวกเขาอยากจะล้างแค้นจริง ๆ ก็น่าจะเริ่มจากเอเลนก่อน เพราะดูเหมาะเจาะกับพวกเขาเป็นที่สุด

สิ่งสำคัญที่สุดก็คือ… นี่จะไม่เป็นการปลุกเร้าความเกลียดชังของชาร์ลี หากพวกเขาต้องการแก้แค้นเอเลน

มิฉะนั้นถ้าพวกเขาทำการโจมตีแคลร์เข้า ก็เท่ากับการทำให้ชาร์ลีต้องรู้สึกโกรธเคืองอย่างผิดวิธี ซึ่งมีโอกาสเป็นอย่างมากที่ทำให้พวกเขาต้องจบชีวิตลง

แม้แต่โดนัลด์ยังไม่กล้าทำอะไรแคลร์เลย ดังนั้นครอบครัวของเขาย่อมไม่กล้าสร้างปัญหาให้ตัวเองอยู่แล้ว

คำแนะนำของคริสโตเฟอร์ได้รับการเห็นชอบจากทั้งครอบครัวในทันที

อย่างไรก็ตาม ตลอดระยะเวลานี้ เอเลนไม่ได้ลดละความพยายามในการล้อเลียนและสร้างความอับอายให้กับครอบครัวของพวกเขา เรื่องนี้สร้างความโกรธแค้นที่ฝังลึกอยู่ในจิตใจของทุกคน พวกเขาต่างก็มองหาวิธีที่จะได้จัดการกับเธอ เพื่อให้ทั้งครอบครัวสามารถคลายความเกลียดชังลงได้ในที่สุด

แฮโรลด์จึงรีบถามขึ้นว่า "คุณพ่อครับ มีความคิดดี ๆ บ้างไหมครับ? รีบบอกพวกเรามาเถอะครับ!”

คริสโตเฟอร์กัดฟันกรอดแล้วพูดว่า "เราต้องหาโอกาสสร้างความพินาศให้นังนั่น และทำให้มันกลายเป็นเป้าในการถูกเย้ยหยันจากผู้คนในประเทศนี้ นอกจากนี้เราต้องให้เธอได้ลิ้มรสของการถูกเย้ยหยัน และต้องอับอายขายหน้าต่อผู้คนนับไม่ถ้วน!”

หลังจากนั้นคริสโตเฟอร์ก็พูดต่อว่า "นอกจากนี้ ถ้าจะให้ดีเราก็ควรทำให้เธอติดเชื้อกามโรคด้วย!”