กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1294

เซลล์รีบโคังคำนับในขณะที่พูดว่า "โปรดรอสักครู่ครับดอน อัลเบิร์ต ผมจะไปคุยกับลูกสาวแป๊บนึง เราเพิ่งพูดคุยกันถึงเรื่องนี้ตรงนี้ เธอก็เลยยังไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้น่ะครับ...”

อัลเบิร์ตมองดูนาฬิกาก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "ฉันให้เวลาแกสามนาที ฉันจะไม่ปล่อยแกไว้แน่ถ้ายังกล้าถ่วงเวลาให้ล่าช้าออกไปอีก!”

ไอแซคก็พูดด้วยน้ำเสียงเฉียบขาดด้วยว่า "ผมขอเตือนนะเซลล์ คุณไม่ควรใช้ลูกไม้อะไรนับจากนี้ ถ้าผมไม่เห็นทะเบียนสมรสของเติร์กกับลูกสาวของคุณ คุณก็คงต้องจบลงแค่นี้ล่ะ!”

เซลล์พยักหน้าประหงก ๆ หลังจากนั้นก็พูดด้วยความตื่นตระหนกว่า "ท่านประธานคาเมรอน คุณดอน อัลเบิร์ต คุณทั้งสองไม่ต้องเป็นกังวลไปเลยครับ ผมไม่กล้าใช้ลูกไม้อะไรหรอกครับ"

อัลเบิร์ตเตะเขาก่อนจะดุด่าต่อไปว่า "แกมาสัญญากับเราแล้วจะมีประโยชน์อะไร? ไปสัญญากับปรมจารย์เวดเถอะ!”

เซลล์รีบคลานไปอยู่ตรงหน้าชาร์ลีก่อนจะพูดว่า "ปรมาจารย์เวด คุณไม่ต้องกังวลอะไรนะครับ ผมจะทำตามคำสั่งของคุณ และจะไม่ใช้ลูกไม้อะไรอย่างแน่นอนครับ!”

ชาร์ลีโบกมือด้วยความรู้สึกขยะแขยงแล้วพูดว่า "รีบไปทำธุระเร็วเข้าเถอะ ผมกำลังรอเข้าร่วมพิธีแต่งงานของลูกสาวคุณอยู่นะ!”

“ครับ! ครับ! ครับ!” เซลล์พยักหน้าประหงก ๆ หลังจากนั้นก็หันหลังกลับมาทันที ก่อนจะเดินออกไปฝูงชน เพื่อมองหาภรรยาและลูกสาวของเขา

ก่อนหน้านี้ภรรยากับลูกสาวของเขาไม่ได้เดินมาตรงนี้ด้วย พวกเธอกำลังรอให้เขาปรึกษาหารือกับตระกูลสก็อตสันให้เสร็จสิ้นเสียก่อน แล้วจึงเริ่มพิธีแต่งงานขึ้นทันที

จูเลียตซึ่งเป็นลูกสาวของเขาก็รู้สึกกระวนกระวายใจมากเช่นกันในเวลานี้

เธอเข้าใจในสถานการณ์ของเธอเป็นอย่างดี เธอรู้ว่าหากเธอไม่รีบแต่งงานกับผู้ชายที่เต็มใจจะเป็นพ่อเด็กของชายชาวต่างชาติ เรื่องราวก็จะยิ่งยุ่งยากซับซ้อนและเป็นปัญหามากขึ้นเมื่อท้องของเธอเริ่มโตขึ้น

ถ้าเธอตั้งครรภ์ในขณะที่ยังไม่ได้แต่งงาน และให้กำเนิดลูกนอกสมรสของชายชาวต่างชาติ เธอจะต้องเสื่อมเสียชื่อเสียงในโอลรัส ฮิลล์อย่างแน่นอน

เมื่อถึงเวลานั้น… เธอจะเชิดหน้าชูตาและใช้ชีวิตอยู่ในสังคมต่อไปได้อย่างไร?

ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้เธอตั้งครรภ์ได้สองเดือนแล้ว และท้องจะเริ่มโตจนใคร ๆ สังเกตเห็นได้ในอีกสองเดือนข้างหน้า ดังนั้นเธอจึงมีเวลาน้อยกว่าสองเดือนในการหาผู้ชายมาแต่งงานด้วย

ถึงแม่ว่าเธอจะไม่ได้คุ้นเคยกับเดรโกนัก แต่เธอก็เคยเห็นเดรโกมาก่อน เนื่องจากเดรโกค่อนข้างหล่อ จูเลียตจึงมีความประทับใจในตัวเขามาก

นอกจากนี้เดรโกยังเคยเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง และมาจากครอบครัวที่พื้นเพค่อนข้างดี ข้อดียิ่งกว่านั้นก็คือทั้งสองตระกูลนี้ต่างมีธุรกิจที่ต้องพึ่งพากันและกัน ดังนั้นเดรโกจึงเป็นคนที่เหมาะสมที่สุดในการรับเป็นพ่อของเด็กในท้อง

ดังนั้นเธอจึงมาที่นี่ด้วยความรู้สึกเบิกบานและมีความหวัง ในขณะที่รอคอยอย่างใจจดใจจ่ออยู่ในบริเวณด้านข้าง เพื่อได้รับการยืนยันที่แน่นอนเกี่ยวกับเรื่องนี้

เมื่อเธอเห็นพ่อรีบเดินมาหาเธอ เธอก็ถามขึ้นอย่างตื่นเต้นว่า "ทุกอย่างเรียบร้อยไหมคะพ่อ? เดรโกเต็มใจแต่งงานกับหนูจริง ๆ หรือเปล่า?”

เซลล์มองหน้าเธอด้วยสีหน้าที่ยากจะเข้าใจ ก่อนจะตอบอย่างตะกุกตะกักว่า "จูเลียต คนที่จะแต่งงานกับแกวันนี้ไม่ใช่เดรโก"

“หา?” จูเลียตถามด้วยความประหลาดใจ "ถ้าไม่ใช่เดรโกแล้วเป็นใครกันที่แต่งงานกับหนูในวันนี้?”

เซลล์รู้สึกละอายใจอย่างมากในขณะที่ตอบไปว่า "เป็นพ่อของเดรโกชื่อเติร์ก!”