กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1301

ทันทีที่อัลเบิร์ตตะโกนเสียงดังลั่น สมาชิกในตระกูลสก็อตสันทั้งหมดก็เข้าใจได้ทันที แล้วเริ่มปรบมืออย่างไม่เต็มใจกันนักในเวลานี้

จริง ๆ แล้ว งานแต่งงานครั้งนี้ทำให้พวกเขาไม่มีความสุขเลย เพราะเหตุการณ์แบบนี้มีแต่จะทำให้ตระกูลสก็อตสันเสียหน้าเสียมากกว่า

แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อมันเสร็จสิ้นไปแล้วก็ไม่มีใครสามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้อีก

ในเวลานี้จูเลียตที่สวมชุดเจ้าสาวและมีสีหน้าเย็นชา และเติร์กที่สวมสูทอย่างเป็นทางการได้เดินขึ้นไปบนเวทีด้วยกัน

หลังจากนั้นโฆษกก็ยิ้มก่อนจะพูดว่า "ต่อไปก็ขอต้อนรับคู่รักคู่ที่สอง เจ้าบ่าวคือเดรโก สก็อตสัน และเจ้าสาวคือแมกโนเลีย เซเวลล์!”

จริง ๆ แล้ว สมาชิกในตระกูลสก็อตสันต่างก็ไม่ค่อยเต็มใจที่จะปรบมือให้กับสามีภรรยาคู่นี้เช่นกัน

ไม่ใช่ลิเลียนและเติร์กเท่านั้นที่ดูถูกแมกโนเลีย แต่สมาชิกคนอื่น ๆ ของตระกูลสก็อตสันต่างก็ดูถูกเหยียดหยามหญิงสาวผู้ยากไร้คนนี้เช่นกัน

แต่อย่างไรก็ตาม จากบทเรียนที่พวกเขาได้เรียนรู้ก่อนหน้านี้ ทุกคนต่างก็ไม่กล้าปล่อยมือให้อยู่เฉย ๆ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องปรบมือให้กับคนทั้งคู่

เดรโก้จับมือแมกโนเลียไว้ในขณะที่ทั้งคู่ก้าวขึ้นไปบนเวทีพร้อมกัน

เห็นได้ชัดว่าทั้งสองคนมีความเสน่หาและตกหลุมรักซึ่งกันและกันอย่างลึกซึ้ง พวกเขาแทบจะไม่อยากจะคลายนิ้วออกจากมือของกันและกันเลย

หลังจากที่คนทั้งคู่ก้าวขึ้นไปบนเวทีด้วยกันแล้ว บรรยากาศบนเวทีดูน่าอึดอัดและน่าอับอาย

แขกเหรื่อทุกคนต่างเคยไปงานเลี้ยงแต่งงานมามากกว่าหนึ่งครั้ง แต่พวกเขาไม่เคยพบสถานการณ์ที่ชวนขบขันอย่างนี้มาก่อน เป็นสถานการณ์ที่พ่อกับลูกขึ้นมาบนเวทีงานแต่งเดียวกัน

แม้แต่พิธีกรยังอึ้งไปเล็กน้อยเพราะไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดี

เขาถือได้ว่าเป็นพิธีกรที่มีความอาวุโสมากที่สุดแล้วในโอลรัส ฮิลล์

เติร์กพยักหน้าในขณะตอบว่า "ผมเต็มใจครับ!”

จากนั้นพิธีกรก็ถามจูเลียตด้วยคำถามเดียวกัน "ผมอยากจะถามคุณจูเลียต มอร์นิ่งสตาร์ด้วยว่า… คุณเต็มใจไหมครับ?”

จูเลียตไม่สามารถควบคุมอารมณ์ภายในใจได้อีกต่อไป เธอปล่อยโฮออกมาในขณะที่พูดว่า "ฉัน… ฉัน… ฉัน...”

ในเวลานี้นี่เองที่เธออยากตะโกนออกมาว่า… เธอไม่อยากแต่งงานแล้วหลบหนีออกไปจากที่นี่ทันที

แต่อย่างไรก็ตาม เธออดนึกถึงความจริงไม่ได้ว่า… พ่อของเธอได้สร้างความขุ่นเคืองใจให้กับผู้ทรงอำนาจและผู้มีอิทธิพลหลายต่อหลายคนในวันนี้ ถ้าเธอปฏิเสธที่จะแต่งงานกับเติร์ก ครอบครัวเธอทั้งหมดก็ต้องพบกับปัญหาอย่างแน่นอน ครอบครัวของเธออาจถึงขั้นพังพินาศไปเลยก็ได้ ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงยับยั้งแรงกระตุ้นและแรงผลักดันที่อยู่ภายในใจในขณะที่ร้องไห้แล้วพูดว่า "ฉัน… เต็มใจค่ะ...”

หลังจากพูดออกไปดังนี้ เธอก็รู้สึกเศร้าใจมากยิ่งขึ้น และทำได้เพียงเอามือปิดหน้าร้องไห้อย่างน่าสมเพช