กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1332

ฮิโรชิตอบอย่างอาย ๆ ว่า "ท่านประธานให้ความสำคัญกับการร่วมมือกับโคบายาชิ ฟาร์มามากนะครับ ดังนั้นได้โปรดอย่าดื้อร้นหรือเอาแต่ใจเลยนะครับ...”

นานาโกะตอบเบา ๆ ว่า "ฉันขอโทษนะคะ คุณทานากะ ฉันอยากจะไปฝึกซ้อมต่อแล้ว"

หลังจากนั้นนานาโกะก็วางสายทันที

นานาโกะมีอายุครบยี่สิบสองปีในปีนี้ และเธอเป็นนักศึกษารุ่นพี่ในมหาวิทยาลัยโตเกียว ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยชั้นนำในประเทศญี่ปุ่น เธอเป็นคนเรียบง่ายและไร้เดียงสามาก และด้วยความที่มีนิสัยอ่อนโยนและเงียบขรึม จึงทำให้เธอดูเป็นคนค่อนข้างเย็นชาและเฉยเมยต่อคนรอบข้างมาตั้งแต่กำเนิด

เธอติดอันดับผู้หญิงที่สวยที่สุดในมหาวิทยาลัยโตเกียวถึงสี่ปีซ้อน นอกจากนี้ตระกูลชั้นนำในญี่ปุ่นหลาย ๆ ตระกูล ต่างก็แข่งขันเพื่อให้ได้นานาโกะมาเป็นลูกสะใภ้ เนื่องจากเธอมีคุณสมบัติเข้าตาและเป็นที่ต้องการมากที่สุด แต่นานาโกะเป็นเพียงเด็กสาวที่เรียบง่ายและไร้เดียงสาที่รักศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวเท่านั้น

เธอไม่เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างชายกับหญิง และไม่เข้าใจวิถีของโลกด้วย

เธอรู้สึกว่าโคบายาชิ จิโร่ หรือโอบายาชิ ทาโร่ ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเธอเลย

ถึงแม้ว่าจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของพ่อ หรือเป็นหุ้นส่วนทางธุรกิจที่มีความใกล้ชิดกับพ่อมากที่สุดก็ตาม ตราบใดที่เธอไม่ได้มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับอีกฝ่าย เธอก็จะไม่เข้าไปยุ่งวุ่นวายกับพวกเขาเลย

เป้าหมายชีวิตในปัจจุบันของเธอเป็นอะไรที่เรียบง่ายมาก อย่างแรกเลยคือ เธอต้องเป็นผู้ชนะเลิศในการแข่งขันศิลปะป้องกันตัวระดับมหาวิทยาลัยนานาชาติครั้งนี้ หลังจากนั้นเธอก็ต้องการสำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยโตเกียว แล้วจากนั้นก็เริ่มเตรียมตัวสำหรับการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกครั้งต่อไป

ในช่วงการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกครั้งล่าสุดนั้น นานาโกะยังมีอายุน้อยเกินไป และมีตารางเรียนในมหาวิทยาลัยที่แน่นมาก ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถเข้าร่วมในการแข่งขันครั้งนั้นได้ แต่การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกครั้งหน้านี้ ได้กลายเป็นเวทีการแข่งขันที่เธอปรารถนามากที่สุดไปแล้ว

เธอกระตือรือร้นที่อยากเอาชนะและกลายเป็นผู้ชนะเลิศในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก นอกจากนี้เธอยังกระตือรือร้นที่จะเป็นผู้ชนะเลิศของการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกมากกว่าหนึ่งรายการอีกด้วย