กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1337

นานาโกะไม่คาดคิดว่าจะได้ยินเรื่องพี่ชายของจิโร่เสียชีวิตในโอลรัส ฮิลล์ เธอรู้สึกอายเล็กน้อย ดังนั้นจึงรีบพูดว่า "ขอโทษนะคะคุณโคบายาชิ ที่ฉันบังเอิญพูดเรื่องที่ทำให้คุณนึกถึงความทรงจำที่เจ็บปวด"

จิโร่รีบโบกมือก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า "ไม่เป็นไรครับ ถึงแม้ว่านี่จะเป็นเรื่องที่น่าหดหู่ใจมาก แต่คุณอิโตะก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกลสำหรับผมเลย การได้เล่าเรื่องโศกเศร้าและเรื่องคับข้องใจให้คุณฟัง ก็ช่วยคลายความโศกเศร้าเสียใจให้ผมได้เหมือนกัน...”

อันที่จริงจิโร่ไม่ได้รู้สึกเศร้าโศกอะไรเลย เมื่อนึกถึงอิจิโร่พี่ชายของเขา ในทางตรงกันข้ามเขากลับมีความสุขมากด้วยซ้ำ

ความคิดของลูกชายคนโตที่สืบทอดธุรกิจของครอบครัวนั้น ได้ฝังแน่นอยู่ในจิตใจของชาวญี่ปุ่นมาโดยตลอด

ไม่ว่าตระกูลนั้นจะใหญ่หรือมีอำนาจสักเพียงใด ลูกชายคนโตก็จะสืบทอดธุรกิจของครอบครัวในที่สุด ถึงแม้ว่าความสามารถของลูกชายคนโตจะไม่ดีเท่าลูกชายคนรองหรือลูกชายคนอื่น ๆ แต่เขาก็ต้องลงเอยด้วยการเป็นหัวหน้าครอบครัว ส่วนน้อง ๆ ที่มีความสามารถก็จะกลายเป็นผู้ช่วยของเขาแทน

เดิมทีนั้นชะตากรรมของจิโร่ก็คือการเป็นผู้ช่วยให้กับอิจิโร่พี่ชายของเขา เพื่อสืบทอดบริษัทโคบายาชิ ฟาร์มาและตระกูลโคบายาชิ และยกระดับให้สูงขึ้นหลังจากพ่อของเขาเสียชีวิต

ถึงแม้ว่าจิโร่จะมีความสามารถและแข็งแกร่งกว่าพี่ชายคนโตของเขา แต่เขาก็ต้องปฏิบัติตามกฎและขนบธรรมเนียมของญี่ปุ่นที่เขาได้รับการปลูกฝังมาตั้งแต่เด็ก

ถ้าเขากล้าที่จะท้าทายหรือพยายามที่จะแย่งชิงมรดกของตระกูลจากพี่ชาย เขาจะกลายเป็นคนทรยศในสายตาของผู้คนในสังคมญี่ปุ่นทุกคน

โดยที่ไม่มีใครคาดคิด พี่ชายของเขาได้มีส่วนร่วมในการดำเนินการที่ทำให้เขากลายเป็นผู้สืบทอดมรดกของตระกูลโดยไม่รู้ตัว

ความยอดเยี่ยมยิ่งกว่านั้นก็คือ การที่พี่ชายของเขาได้ส่งยาวิเศษไปที่บ้าน แล้วยานั้นได้คร่าชีวิตพ่อของพวกเขา อิจิโร่ไม่เพียงแต่ช่วยจิโร่กำจัดพ่อของพวกเขาซึ่งเป็นหัวหน้าครอบครัวตระกูลโคบายาชิอยู่ในตอนนั้น แต่ยังรับภาระในการฆ่าพ่อของเขาด้วย ซึ่งนั่นทำให้จิโร่มีเหตุผลในการสั่งฆ่าเขา

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ก็ทำให้คิดได้ว่า นี่เป็นเพียงของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีการคิดใคร่ครวญมาอย่างดี อิจิโร่ถึงขนาดมอบสิทธิ์ให้จิโร่เป็นคนสืบทอดมรดกทั้งหมดของตระกูลด้วยซ้ำไป

แต่อย่างไรก็ตาม ค่าใช้จ่ายในการฆ่าพี่ชายคนโตของเขานั้นมีราคาที่สูงเกินไปจริง ๆ

ไอ้สารเลวที่มีนามสกุลเวดคนนั้นได้ขอเงินเขาหนึ่งพันล้านดอลลาร์ทันทีที่เขาเปิดปากพูด

เมื่อเขาคิดได้ดังนี้ จิโร่ก็มองไปที่นานาโกะอย่างกระตือรือร้น ก่อนจะยิ้มแล้วถามว่า "คุณอิโตะกำลังจะสำเร็จการศึกษาในปีนี้ใช่ไหมครับ?”

“ใช่ค่ะ" นานาโกพยักหน้าในขณะที่ตอบว่า "ฉันจะจบการศึกษาในช่วงฤดูร้อนนี้ค่ะ"

จิโร่ยิ้มแล้วพูดว่า "โอ้! ปีสุดท้ายของการเรียนในมหาวิทยาลัย ช่างเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดของชีวิตจริง ๆ สาว ๆ หลายคนเลือกที่จะแต่งงานทันทีหลังเรียนจบจากมหาวิทยาลัย ไม่ทราบว่าคุณอิโตะคิดอย่างไรกับเรื่องนี้ครับ?”

นานาโกะส่ายหัวแล้วพูดว่า "ในหัวของฉันมีแต่เรื่องศิลปะป้องกันตัวเท่านั้นแหละค่ะ ฉันไม่คิดที่จะตกหลุมรักใครในตอนนี้"

จิโร่ไม่ท้อถอยแล้วถามต่อไปว่า "แล้วคุณอิโตะชอบผู้ชายแบบไหนเหรอครับ?”

นานาโกะตอบว่า "ฉันไม่เคยคิดเรื่องพวกนี้เลยค่ะ เพราะยังไม่เคยชอบผู้ชายไม่ว่าจะแบบไหนมาก่อน"