กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1357

”เศษสวะ?”

หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น รอยยิ้มขี้เล่นก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของชาร์ลี

ดูเหมือนว่าคุณยามาโมโตะคนนี้จะมีความหยิ่งผยองเกินไป เขาอาจประเมินความแข็งแกร่งของตัวเองสูงเกินไป สาวกวงนอกที่ไร้ค่าเช่นเขา แม้จะได้รับการฝึกฝนร่างกายชั้นเยี่ยมยอดมาก็ไม่สามารถเอาชนะชาร์ลีได้

ถ้าไม่ชอบชาร์ลีที่ความคิดเห็นไม่ตรงกันก็ไม่เป็นไร แต่การมาคาดหวังว่าเขาไม่มีน้ำใจนักกีฬานั้นดูจะสร้างความสับสนงุนงงเกินไปหน่อย

เพื่อสร้างความเจ็บแค้นให้มากยิ่งขึ้น เขาถึงยกเรื่องที่ชาวออสเกียนมักจะอ่อนแอขึ้นมาด่าว่า นั่นยิ่งทำให้เลือดของชาร์ลีเดือดปุด ชาร์ลีจึงยิ้มแล้วตอบว่า "ในเมื่อคุณยามาโมโตะเต็มใจที่จะเดิมพัน ทำไมเราไม่มาเพิ่มการเดิมพันกันสักหน่อยล่ะ?”

ยามาโมโตะทำเสียงไม่พอใจ "ได้เลย! ไม่ว่าจะเดิมพันกันสักเท่าไหร่ ผมก็จะเล่นให้ถึงที่สุด"

สำหรับยามาโมโตะแล้ว ไม่ว่าชาร์ลีจะดูแข็งแกร่งสักแค่ไหน เขาก็มีโอกาสเอาชนะในการต่อสู้ด้วยการชกเพียงหมัดเดียว

ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะวางเดิมพัน ไม่ว่าจะรุนแรงแค่ไหน เขาก็มั่นใจว่าจะเอาชนะได้

ชาร์ลียิ้ม "ผมเป็นคนมีหลักการ ยุติธรรม และเที่ยงธรรม ในเมื่อคุณบอกว่าคนออสเกียนนั้นอ่อนแอ แล้วผมก็เกลียดคำพูดนั้นเสียด้วย ทำไมเราไม่มาตกลงกันแบบนี้ล่ะ? ผู้ชนะเลิศจะได้สลักคำว่า 'คนป่วยแห่งเอเชีย' ไว้บนหน้าผากของผู้แพ้ ว่าไง?”

ยามาโมโตะตอบพร้อมกับหัวเราะเยาะ "ผมไม่ได้อยากไปไกลถึงขนาดนั้นหรอกไอ้เด็กเหลือขอ แต่ดูเหมือนว่าคุณอยากจะขุดหลุมฝังศพตัวเองนะ"

ชาร์ลีตอบพร้อมกับรอยยิ้ม "มันไม่ใช่เรื่องของการขุดหลุมฝังศพตัวเองหรอกครับ แต่เป็นเรื่องของการกล้าพูดก็กล้าทำของผมมากกว่า ไม่ว่าคุณจะยอมรับเงื่อนไขหรือไม่ก็ตาม!”

ยามาโมโตะไม่คิดว่าชาร์ลีจะพูดออกมาแบบนี้ เขาจึงตอบสวนกลับไปทันที "ผมไม่กลัวอะไรอยู่แล้ว! วันนี้มีสักขีพยานอยู่ที่นี่มากมาย ใครก็ตามที่หลีกหนีการเดิมพันนี้คือ 'คนป่วยของเอเชีย' อย่างแท้จริง เข้ามาเลยสิวะ!”

'อย่างแรกเลย ถ้าหมัดของชาร์ลีทำให้ขาข้างหนึ่งของเขาหัก เขาก็ยังยืนได้ด้วยขาอีกข้างหนึ่ง'

'อีกประการหนึ่งก็คือ ถ้าชาร์ลีหักขาเขาทั้งสองข้าง เขาก็ยังสามารถใช้มือทั้งสองข้างจับสิ่งของที่อยู่รอบตัวเพื่อพยุงตัวให้ตั้งตรงได้'

'ดังนั้นไม่ว่าเขาจะวางแผนชกยังไง ฉันก็มั่นใจว่าจะชนะ!'

ยามาโมโตะตอบด้วยน้ำเสียงที่ภาคภูมิใจว่า "ถ้าเป็นอย่างนั้น เราก็ปฏิบัติตามกฎที่คุณเพิ่งว่ามา เข้ามาได้เลย!”

ชาร์ลียิ้มเยาะ เขาไม่ต้องเตรียมตัวอะไรเลย สิ่งที่เขาต้องทำก็คือการออกหมัดไปที่คุณยามาโมโตะเบา ๆ ในสายตาของคนธรรมดา ๆ กำปั้นนั้นช่างดูอ่อนนุ่มเหลือเกิน ราวกับว่าเขากำลังเล่นสนุกอยู่กับเพื่อนที่แสนดีของเขา นั่นก็คือคุณยามาโมโตะ