กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1434

ชาร์ลีพยักหน้าพร้อมกับยิ้มแล้วถามว่า “ป้ามาทิลด้าอยู่ที่นั่นหรือเปล่าครับ?”

“ต้องอยู่สิ!” จาค็อบยิ้มกว้างแล้วพูดด้วยเสียงแผ่วเบา “ป้ามาทิลด้าของนายนั่งอยู่ข้าง ๆ ฉันเนี่ย ฉันกำลังสอนเธอให้รู้จักชื่นชมงานเขียนของหยานเจิ้นชิงอยู่!”

“โอเคครับพ่อ!” ชาร์ลีหัวเราะ “ตอนนี้พ่อกำลังค้นคว้าเรื่องหยานเจิ้นชิงอยู่ใช่ไหมครับ?”

“ถูกต้อง” จาค็อบพูดอย่างมีความสุข “แต่ไม่ได้ค้นคว้าแต่เรื่องหยานเจิ้นชิงเท่านั้นนะ! ฉันยังค้นคว้าเรื่องของหวังซีจื่อ, หวงทิงเจียน, หลิวกงฉวน, โอหยาง ซุน แล้วก็คนอื่น ๆ ด้วย พ่อของนายคนนี้ชอบทำการค้นคว้าทุกเรื่อง!”

ชาร์ลีหัวเราะ “โอเคครับ ผมคงได้เรียนรู้จากพ่อในสักวันหนึ่ง”

ชาร์ลีพูดต่อไปว่า “อ้อ ใช่สิ! พ่อครับ ผลิตภัณฑ์บำรุงผิวที่พ่อขอไว้อยู่ที่ผมแล้วนะ จะให้ผมไปส่งให้พ่อตอนนี้เลยดีไหมครับ? เพราะถ้าเอาไปให้พ่อที่บ้าน แล้วแม่พบว่ามีเพิ่มมาอีกหนึ่งเซต ก็จะหลบเลี่ยงปัญหาได้ยากนะครับ”

เหตุผลสำคัญที่ชาร์ลีเตรียมชุดผลิตภัณฑ์บำรุงผิวเอาไว้ 3 เซต ก็เพราะแทนที่จะมอบเป็นของขวัญให้เอเลนคนเดียว เขาก็อยากจะมอบให้แคลร์ซึ่งเป็นภรรยาของเขาหนึ่งเซตด้วย ส่วนเซตที่สามนั้นก็เตรียมไว้สำหรับให้จาค็อบนำไปมอบให้มาทิลด้าเป็นของขวัญ

แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าเขานำกลับไปที่บ้านทั้งสามเซ็ต แล้วเอเลนเกิดไปเจอว่ามีเซตอื่นนอกจากเซตของแคลร์ เอเลนจะต้องพยายามคิดหาวิธีให้ได้มาอีกสองเซตอย่างแน่นอน

ดังนั้นจึงควรแยกเซตที่พ่อตาตั้งใจจะมอบให้มาทิลด้าออกมาก่อนจะดีกว่า

จาค็อบรู้สึกมีความสุขทันทีหลังจากได้ยินเรื่องที่ชาร์ลีพูดถึง “ว้าว! ลูกเขยที่แสนดีของพ่อ ลูกช่างเป็นคนน่าทึ่งเสียจริง ๆ ! ฉันเพิ่งบอกเรื่องนี้กับนายไปเมื่อเช้านี้เอง ตอนนี้ก็ได้มาแล้ว น่าทึ่งมาก!”

ชาร์ลียิ้มเล็กน้อย “มันก็แค่เรื่องเล็ก ๆ น่ะครับ ไม่มีอะไรมาก ขอเวลาผมสักครู่ ผมจะขับรถไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยครับ”

จาค็อบตอบทันทีว่า “ถ้าอย่างนั้น ก็โทรหาฉันตอนนายมาถึงหน้าประตูทางเข้ามหาวิทยาลัย ฉันจะได้ออกไปรับนาย”

“ได้ครับ!”

ประมาณสิบนาทีต่อมา ชาร์ลีก็ขับรถมาถึงประตูทางเข้ามหาวิทยาลัยโอลรัส ฮิลล์

เขาหยุดรถตรงข้างทางแล้วโทรหาจาค็อบ

จาค็อบรีบวิ่งออกไปที่รถของเขาอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ยืนพิงหน้าต่างรถแล้วยิ้มในขณะที่ถามขึ้นมาว่า “ผลิตภัณฑ์บำรุงผิวอยู่ไหนล่ะลูกเขยของพ่อ?”

ชาร์ลีลงมาจากรถแล้วไปเปิดฝากระโปรงรถ เขาหยิบกระเช้าของขวัญออกมาส่งให้จาค็อบ “กระเช้าใบนี้เป็นของพ่อ รับไปสิครับ”

จาค็อบเอื้อมมือมายกกระเช้าของขวัญขึ้น แล้วถามด้วยสีหน้าตกตะลึงว่า “โอ้พระเจ้า… กระเช้าใบนี้มันใหญ่และหนักมากเลยนะ! มีผลิตภัณฑ์อยู่ในนี้กี่ชิ้นกันเนี่ย?”

ชาร์ลีตอบว่า “ผมคิดว่ามีผลิตภัณฑ์อยู่ประมาณสิบกว่าชิ้นมั้งครับ! ในเซตนี้มีผลิตภัณฑ์ครบทุกอย่างเลยครับ”

จาค็อบพยักหน้าแล้วตอบว่า “ถ้ามีเยอะขนาดนี้… ถ้าขายราคาเป็นหมื่นดอลลาร์ก็ถือว่าไม่แพงนะ… ว่าไหม?”

ชาร์ลีหัวเราะพร้อมกับตอบว่า “ราคาไม่กี่แสนเองครับ นี่เป็นผลิตภัณฑ์ที่ดีที่สุดและหรูหราที่สุดของแบรนด์นี้เลยนะครับ ราคาอยู่ที่ 388,880 ดอลลาร์!”

“อะไรนะ?!” จาค็อบเบิกตากว้างจนตาแทบจะถลนออกมา “หนึ่งกระเช้านี่มีราคาถึงเกือบสี่แสนดอลลาร์เลยเหรอ?! นั่นมากพอจะซื้อรถยนต์บีเอ็มดับเบิ้ลยูได้สองคันเลยนะ ราคานี้ฉันหมายถึงซีรี่ส์ 5! แต่สามารถซื้อออดี้ 6 ได้ด้วยซ้ำไป!”

ชาร์ลีพยักหน้า “ถูกต้อง จริงอย่างที่พ่อพูดครับ”

จาค็อบเม้มปากแล้วพูดว่า “โอ้… ช่างเป็นเครื่องสำอางที่แพงเหลือเกิน! นางแม่มดเอเลนไม่มีคุณสมบัติพอจะได้ใช้ผลิตภัณฑ์หรูหราขนาดนี้หรอก ลูกเขยที่รักของพ่อ ทำไมไม่เอากลับไปเปลี่ยนเป็นกระเช้าที่มีราคาสักเซตละแสนดอลลาร์ก็พอล่ะ? จะได้ประหยัดเงินได้อย่างน้อย ๆ ก็สองแสนดอลลาร์เลยนะ!”

หลังจากหยุดพูดไปชั่วครู่ จาค็อบก็พูดต่อว่า “แล้วเอาเงินที่เหลือไปทำอย่างอื่นก็ได้! ดีกว่าเอาไปทุ่มให้เอเลนหมด เงินกว่าสองแสนดอลลาร์นั่น ฉันคิดว่าสามารถเอาไปซื้อภาพอักษรจีนหรือภาพวาดโบราณ แล้วเอามาแขวนบนผนังบ้านได้ อย่างน้อย ๆ ก็ทำให้บ้านดูน่าอยู่ขึ้นได้ ซึ่งเหมาะกับครอบครัวนักวิชาการอย่างฉันที่ชื่นชมงานศิลปะนี่อยู่แล้ว นายว่าอย่างนั้นไหม?”

ชาร์ลีหัวเราะแล้วพูดติดตลกว่า “พอมาคิดดูแล้ว จะดีกว่าไหมถ้าผมเอาเซตนี้ไปคืน แล้วซื้อของเลียนแบบระดับไฮเอนด์ที่มีราคาไม่กี่พันดอลลาร์แทน? ซึ่งจะช่วยประหยัดเงินได้ถึงสามแสนแปดหมื่นดอลลาร์เลยนะครับ”

หลังจากฟังชาร์ลีพูดจบ จาค็อบตบต้นขาทันที แล้วโพล่งออกไปว่า “ช่างเป็นไอเดียที่ดีเหลือเกินลูกเขยของพ่อ! เอาเซตนี้ไปคืน แล้วซื้อผลิตภัณฑ์บำรุงผิวของปลอมให้เธอซะ! อย่างน้อยมันก็เหมาะกับเธอมากกว่า!”