กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1457

จิโร่โกรธและผิดหวังอย่างมากในเวลานี้

ยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยามีสรรพคุณในการรักษาแบบเดียวกับยาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิ นี่เป็นผลิตภัณฑ์ที่มีการทดสอบเพื่อวัดความสามารถด้วยตัวมันเอง

แต่ประสิทธิภาพของยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยานั้นมีความแข็งแกร่งกว่ายาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิ!

ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่แย่ยิ่งกว่าก็คือข้อกำหนดของบรรจุภัณฑ์ ปริมาณสุทธิของยา และราคาของยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยา ล้วนเหมือนกับยาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิทุกประการ!

นี่ทำให้จิโร่รู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมาก!

ยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยานั้นดีกว่ายาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิเป็นอย่างมาก แต่ปริมาณและราคายานั้นเท่ากันทุกอย่าง

นี่ไม่ได้เป็นการผลักดันให้ยอดขายของยาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิไปถึงทางตันหรอกเหรอ?!

นอกจากนี้การที่ควินน์ โกลดิ้งให้การรับรองยาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยา ก็ทำให้ยานี้กลายเป็นที่นิยมอย่างมากในตลาดของชาวออสเกียนอย่างฉับพลันทันที นี่เท่ากับเป็นการตัดอนาคตในการขยายตลาดที่จะนำยาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิเข้าสู่ตลาดของชาวออสเกียน!

ยิ่งไปกว่านั้น การพ่ายแพ้ให้กับยาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิในตลาดภายในประเทศของชาวออสเกียนนั้นเป็นเพียงก้าวแรกเท่านั้นเอง!

เขาไม่จำเป็นต้องคิดมากในเรื่องนี้ด้วยซ้ำ เมื่อเห็นว่ายาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยาเป็นยาที่ดี บริษัทนักปรุงยาเภสัชกรรมก็ย่อมไม่อยากประสบความสำเร็จแต่ในตลาดออสเกียนเท่านั้น พวกเขาจะต้องส่งออกไปยังประเทศต่าง ๆ ที่อยู่รอบ ๆ ออสเกียให้เร็วที่สุด และอาจถึงขั้นส่งออกไปยังยุโรปและสหรัฐอเมริกาอีกด้วย!

ถ้ายาแก้โรคกระเพาะของนักปรุงยาเข้าสู่ตลาดญี่ปุ่น แล้วยาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิจะไม่โดนปล้นอยู่ในบ้านเกิดของตัวเองหรอกเหรอ?

ถ้ายาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิสูญเสียตลาดต่างประเทศและตลาดในประเทศญี่ปุ่น อนาคตของโคบายาชิ ฟาร์มาก็น่าเป็นห่วงมาก!