เนื่องจากก่อนหน้านี้หญิงสาวทั้งสองคนต่างก็ดูเหม่อลอยกันมาก เมื่อผู้ตัดสินประกาศว่าการแข่งขันได้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว หญิงสาวทั้งสองคนนั้นก็ไม่สามารถกลับมามีสติรู้ตัวได้ทันที
ดังนั้นบรรยากาศในสังเวียนการต่อสู้จึงดูค่อนข้างแปลกไปเล็กน้อย
ทันทีที่ผู้ตัดสินประกาศเริ่มการแข่งขัน และเดินถอยห่างจากคนทั้งคู่ออกไปอย่างรวดเร็ว ก็เป็นที่เข้าใจได้ว่านักกีฬาทั้งสองฝ่ายจะต้องจับจังหวะของตนเอง แล้วเริ่มต้นหาทางโจมตีทันที แต่คนทั้งสองกลับยังอยู่ในอาการงุนงงโดยยืนนิ่งอยู่ในสังเวียนนั้นอีกสองสามวินาที
ในเวลานี้นี่เองที่มีผู้ชายคนหนึ่งตะโกนขึ้นมาว่า “ออโรร่า! คุณมัวทำอะไรอยู่?! จะยืนงงอยู่อย่างนั้นทำไมกัน?! รีบเอาชนะผู้หญิงชาวญี่ปุ่นคนนั้นเสียทีสิ!”
“ใช่แล้วออโรร่า! ถึงเวลาต้องคว้าชัยชนะและนำเกียรติยศศักดิ์ศรีมาสู่ประเทศของเราแล้วนะ!”
“โอ้! ออโรร่า ผู้หญิงชาวญี่ปุ่นคนนั้นช่างสวยเสียจริง ๆ สัญญากับผมได้ไหมว่าคุณจะไม่ชกหน้าเธอ?”
ออโรร่ารู้สึกกดดันเล็กน้อย
การแข่งขันครั้งนี้เป็นการแข่งขันระดับสูงสุดที่เธอเคยเข้าร่วมหลังจากเฝ้ารอมานาน
แต่นี่ยังเป็นการแข่งขันที่ไม่มีบรรยากาศเอาเสียเลย
ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงพยายามกำจัดสิ่งรบกวนทั้งหมดออกไปอย่างเต็มที่ แล้วมองไปที่นานาโกะในขณะที่พูดว่า “คุณอิโตะ ขอโทษด้วยนะคะ!”
พอพูดจบออโรร่าก็พุ่งตัวไปข้างหน้าทันที แล้วเล็งหมัดไปที่นานาโกะโดยตรง
นานาโกะรู้ว่าออโรร่าต้องไม่โจมตีมาเบา ๆ แน่ เธอจึงเริ่มป้องกัน
นานาโกะรู้ว่าเธอคงไม่มีทางเอาชนะออโรร่าได้ ถ้าออโรร่าเข้ามาโจมตีเธอโดยตรง ความเหลื่อมล้ำในเรื่องพละกำลังของพวกเธอทั้งคู่มีอยู่ค่อนข้างมาก นอกจากนี้ยังไม่มีทางที่จะเอาชนะออโรร่าได้ ถึงแม้เธอจะสามารถชิงไหวชิงพริบกับเธอได้ก็ตาม ดังนั้นแผนการของเธอก็คือ พยายามปกป้องตัวเองให้ดีที่สุด แล้วค่อยมองหาโอกาสที่จะได้ตอบโต้คู่ต่อสู้ เธอไม่ตั้งใจที่จะทำร้ายหรือทำให้คู่ต้องสู้ต้องได้รับบาดเจ็บ แต่เธอแค่อยากเรียกคะแนนจากกรรมการด้วยเทคนิคการต่อสู้ดี ๆ ดังนั้นถึงแม้เธอจะต้องพ่ายแพ้ในการแข่งขันครั้งนี้ ก็คงไม่ได้แพ้อย่างราบคาบนัก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ
รออ่านตอน 1601 อยู่นะครับ...จะมีไม่ครับ?...
นอกจากแปลมั้วแล้วลงไม่สุดอีกตายๆ...
ตกลงจะเอาสกุลเงินบาทหรือดอลลาร์กันแน่ครับแปลมั้วไปหมด...
เมื่อไหร่ยัยเอเลนจะตายครับรู้สึกรำคาณชิบหาย...
จะมีให้อ่านต่อ 1600+ ไหมคับ...