กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1485

ชายชาวญี่ปุ่นในชุดดำต่างตกใจเมื่อเห็นปืนพกนับไม่ถ้วนจ่อมาที่พวกเขา

เกิดอะไรขึ้น?

พวกเขาขึ้นมาบนรถนี้เพื่อสั่งสอนคนขับรถบัสที่ปากเสียนี่ไม่ใช่เหรอ?

ทำไมถึงดูเหมือนกับพวกเขาได้เดินเข้าไปในถ้ำสิงโตเลยล่ะ?

ในเวลานี้หัวหน้ากลุ่มได้ตะโกนออกมาว่า “บากะ! อย่านะ! เราเดินเข้ามาในกับดักการซุ่มโจมตีของคนอื่นแล้ว! หนีเร็ว!”

ทันทีที่เขาพูดจบเขาก็หันหลังกลับไปมองข้างหลัง แล้วไม่มีความหวังเหลืออยู่เลย!

ทำไมประตูรถบัสปิดล่ะ?!

ในขณะที่ผู้นำรู้สึกจังงังไปชั่วขณะและทำอะไรไม่ถูก ชาร์ลีจึงยิ้มเยาะก่อนจะถามอย่างสนุกสนานว่า “อะไรกัน? แกเข้ามาในรถของฉัน แล้วตอนนี้กลับพยายามหลีอยู่เหรอ?”

“เปล่า! เปล่า!” ชายคนนั้นรีบตอบพลางถูมือเข้าด้วยกันแล้วยิ้มในขณะที่พูดว่า “ต้องมีเรื่องเข้าใจผิดกันแน่นอน เราขึ้นรถมาเพราะอยากจะขอโทษคนขับรถ เพราะเราไปพูดจาหยาบคายใส่เขา แล้วยังทำให้การเดินทางของคุณล่าช้าด้วย…”

ชาร์ลีพ่นเสียงออกทางจมูกในขณะที่พูดว่า “หยุดพูดจากเหลวไหลไร้สาระต่อหน้าฉันได้แล้ว! ถ้าไม่เอามือวางไว้บนหัวแล้วหมอบลงกับพื้น ฉันจะระเบิดหัวแกซะ!”

ผู้ชายคนนั้นตัวสั่นด้วยความตกใจในขณะที่พูดว่า “อย่า! อย่า! อย่า! พี่ชาย อย่าใจร้อน! ผมจะหมอบลงเดี๋ยวนี้ โอเคไหม?”

พูดจบเขาก็รีบยกมือขึ้นเหนือหัวก่อนจะหมอบลงทันที

ทันทีที่ชายคนอื่น ๆ เห็นเขานั่งหมอบลงกับพื้น พวกเขาก็ทำตามทันที

ถ้าเขาสามารถหลบหนีจากที่นี่ได้ เขาก็ยังมีโอกาสรอด!

เขารู้สึกว่าตราบใดที่เขาสามารถหลบหนีได้ เขาก็ไม่สนใจหรอกว่าผู้คนที่อยู่รอบตัวเขาจะต้องตายจนหมดเกลี้ยงอยู่ที่นี่ในวันนี้

คนเหล่านี้ยังพยายามคุ้มกันและพาจิโร่หลบหนีอย่างเต็มที่ แต่พวกเขาไม่คิดไม่ฝันว่าชายชุดดำกว่าสี่สิบคนพร้อมปืนพกและกระสุนจริงจะกรูกันออกมาจากรถบัส

นอกเหนือจากชายชุดดำที่เพิ่งก้าวลงจากรถยนต์สีดำแล้ว ยังมีผู้ชายอีกกว่าร้อยคนได้ห้อมล้อมพวกเขาเอาไว้ด้วย!

ในทางกลับกันจิโร่มีคนที่คอยคุ้มกันเขาอยู่ไม่ถึงยี่สิบคนด้วยซ้ำ ยิ่งไปกว่านั้นก็มีหลายคนที่ถูกปลดอาวุธในรถบัส

จิโร่เริ่มตื่นตระหนกในขณะที่โพล่งออกมาว่า “เร็วเข้า! ช่วยพาฉันหนีไปจากที่นี่! ไม่อย่างนั้นวันนี้พวกเราได้ตายกันอยู่ที่นี่หมดแน่!”