กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1487

เมื่อจิโร่ได้ยินชาร์ลีพูดว่าเขาได้ไว้ชีวิตอันไร้ค่าให้กับพี่ชายของเขา เขาก็รู้สึกราวกับว่ากำลังจะล้มทั้งยืน

เขาพูดด้วยความโกรธเกรี้ยวว่า “คุณ… คุณเอาเงินพันล้านดอลลาร์จากผมไป แล้วสัญญาว่าจะฆ่าพี่ชายของผม นี่คุณโกหกผมมาตลอดเลยเหรอ?!”

ชาร์ลียิ้มในขณะที่พูดว่า “จิโร่ อย่าทำเป็นอ่อนหวานไร้เดียงสาไปหน่อยเลย เราต่างก็พยายามหลอกล่อชิงไหวชิงพริบกัน นายไม่เข้าใจตรรกะนี้เหรอ?”

จิโร่พูดอย่างโกรธเกรี้ยวว่า “คุณ… คุณเป็นคนที่ไม่น่าไว้ใจเลย!”

ชาร์ลีถามเขาอีกว่า “นายบอกว่าฉันเป็นคนไม่น่าไว้ใจเหรอ? นายอยากจะพูดถึงเรื่องนี้ใช่ไหม? แล้วนายคิดว่านายมันไว้ใจอย่างนั้นเหรอ? นายอุตส่าห์เดินทางจากญี่ปุ่นมาถึงนี่เพียงเพราะอยากจะขโมยใบสั่งยาและสูตรปรุงยาเท่านั้น นายวางแผนจะลักพาตัวลูกน้องของฉัน แล้วยังเป็นคนที่น่าไว้ใจและน่าเชื่อถืออย่างนั้นเหรอ? ยิ่งไปกว่านั้นพี่ชายของนายก็มาที่ออสเกียเพราะอยากจะขโมยใบสั่งยาและยาวิเศษของฉัน แล้วเขาเป็นคนที่น่าไว้วางใจอย่างนั้นเหรอ? นี่เป็นเรื่องปกติของคนในตระกูลโคบายาชิเหรอที่พยายามจะขโมยและแย่งชิงข้าวของจากคนอื่นน่ะ?”

จิโร่เกิดอาการจังงังและพูดอะไรไม่ออก

ชาร์ลีพูดต่อด้วยความขยะแขยง “นายบอกว่าฉันเป็นคนไม่น่าไว้ใจใช่ไหม? ถ้าอย่างนั้น! ก็มาลองใช้วิธีนี้ดู ฉันจะหาคนไปฆ่าพี่ชายนายเดี๋ยวนี้!”

หลังจากนั้นชาร์ลีก็มองจิโร่ก่อนจะพูดว่า “นอกจากนี้ฉันก็บอกนายไปแล้วว่าฉันจะส่งนายไปพบกับพี่ชายของนาย ในเมื่อนายไม่อยากให้พี่ชายของนายมีชีวิตอยู่ ดังนั้นฉันก็ทำได้แค่ฆ่าพี่ชายของนายก่อน แล้วค่อยส่งนายไปพบกับเขาทีหลัง อย่างนั้นฉันก็ต้องรักษาคำพูด แล้วอย่างนี้ฉันถือว่าเป็นคนน่าเชื่อถือและไว้วางใจได้หรือยัง?”

ทันทีที่เขาได้ยินดังนี้จิโร่ก็ตัวสั่นด้วยความตกใจ เขายังคุกเข่าอยู่บนพื้นในขณะที่หมอบคำนับชาร์ลีแล้วพูดว่า “ผมผิดเองครับคุณเวด! ผมไม่รู้ตัวว่าพูดอะไรออกไป! ได้โปรดอย่าถือสาอะไรผมเลย ผมต้องขอบคุณมาก ๆ ที่มีความเมตตากรุณาและไว้ชีวิตพี่ชายของผม… และต้องขอบคุณที่คุณมีความเมตตากรุณาไว้ชีวิตของผมด้วย!”

ชาร์ลียิ้มเยาะในขณะที่พูดว่า “นั่นฟังดูดีขึ้นเยอะเลย ถ้าอย่างนั้นก็ไปกันเถอะจิโร่ ฉันจะพานายไปเจอหน้าพี่ชายของนายอีกครั้ง”

พอพูดจบชาร์ลีก็โบกมือก่อนจะบอกไอแซคว่า “พาเขาไปที่ฟาร์มสุนัขของอัลเบิร์ต!”

ไอแซคพยักหน้าทันทีแล้วพูดว่า “โอเคครับปรมาจารย์เวด!”

เลียมก็รีบถามขึ้นด้วยว่า “ปรมาจารย์เวด คุณต้องการให้ผมไปกับคุณด้วยไหมครับ?”