กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1542

"เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้นผมจะรอคุณอยู่ที่นี่!”

***

ในเวลานี้ครอบครัวของยูลและชาร์ลีเพิ่งทานอาหารเย็นเสร็จ หลังจากนั้นยูลก็ลากชาร์ลีไปดื่มเหล้ากับเขา ก่อนจะกลับไปที่ห้องรับรองแขกที่ราเชลเตรียมไว้ให้ หลังจากอาบน้ำเสร็จแล้วเขาก็นอนลงบนเตียงเพื่อพักผ่อน

ตอนนี้นี่เองที่แคลร์โทรหาเขาและถามเขาว่า “สามี งานการในอีสต์คลิฟฟ์มีความคืบหน้าไหมคะ?”

ชาร์ลียิ้มในขณะที่พูดว่า “ก็ไม่ได้แย่หรอกครับ ทุกอย่างดำเนินไปได้ด้วยดี ผมน่าจะทำทุกอย่างเสร็จภายในสามวัน”

“ดีค่ะ” แคลร์ส่งเสียงพึมพำแล้วพูดด้วยความเป็นห่วง “คุณอยู่ข้างนอกต้องดูแลตัวเองให้ดีนะคะ เพราะคุณอยู่ไกลจากบ้านมาก”

ชาร์ลีรู้สึกตื้นตันอยู่ในใจเล็กน้อย เขายิ้มในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับภรรยาที่รัก ตอนนี้ผมโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ผมรู้จักวิธีดูแลตัวเอง ผมจะรีบกลับบ้านทันทีหลังจากทำงานที่นี่เสร็จนะ”

“โอเคค่ะ” แคลร์ยิ้มก่อนจะพูดว่า “ว่าแต่สามีคะ ฉันขอให้คุณช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหมคะ?”

ชาร์ลีรีบตอบว่า “ทำไมต้องเกรงใจผมด้วยครับภรรยา? บอกมาได้เลย อยากให้ผมทำอะไรล่ะ?”

แคลร์ตอบว่า “คือวันนี้ฉันได้คุยกับลอรีนแล้วบังเอิญเธอก็เพิ่งกลับมาที่อีสต์คลิฟฟ์ด้วย คุณย่าของเธอกำลังจะจัดงานวันเกิดในวันมะรืนนี้ตอนเที่ยง คุณช่วยเตรียมของขวัญให้คุณย่าของลอรีนและไปร่วมงานวันเกิดของท่านแทนฉันหน่อยได้ไหมคะ?”

ชาร์ลีจัดตารางการทำงานของเขาเอง และภารกิจหลัก ๆ ส่วนใหญ่ของเขาจะทำในวันพรุ่งนี้

เขาจะต้องไปร่วมการประชุมคณะกรรมการบริษัทกับยูลในตอนเช้า หลังจากนั้นเขาจะไปที่สุสานของตระกูลเวดที่เม้าท์วินทรี่เพื่อทำความเคารพพ่อแม่ของเขา แต่เขาไม่มีแผนอะไรเลยในวันมะรืนนี้ จริง ๆ แล้วหลังจากที่เขาจัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาวางแผนจะอยู่ต่ออีกหนึ่งวันคือวันมะรืนนี้ เพื่อดูว่าตระกูลโกลดิ้งสามารถสะสางปัญหาจนถึงบทสรุปได้หรือไม่ ถ้าทุกอย่างสามารถตกลงกันได้ เขาก็จะกลับไปที่โอลรัส ฮิลล์ในวันรุ่งขึ้น

ดังนั้นเขาจึงไม่ได้วางแผนจะออกจากอีสต์คลิฟฟ์ในวันมะรืนนี้และคงไม่ใช่ปัญหาใหญ่โตอะไรถ้าจะแวะไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดคุณย่าของลอรีน

ชาร์ลียิ้มในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับภรรยา ผมจะจัดการเรื่องนั้นให้คุณเอง”

แคลร์ตอบว่า “ฉันจะโอนเงินให้คุณนะคะ คุณช่วยหาของขวัญที่เหมาะสม ราคาประมาณหนึ่งล้านบาท คุณตัดสินใจได้เลยว่าอยากจะให้อะไรกับเธอ ฉันเชื่อในรสนิยมของคุณค่ะ!”

ชาร์ลียิ้มแล้วพูดว่า “คุณไม่ต้องโอนเงินให้ผมหรอกครับ ผมมีเงิน… ลูกค้าที่นี่จ่ายเงินล่วงหน้าให้ผมแล้ว”

แคลร์ถามด้วยความประหลาดใจ “ว้าว! พวกเขาใจดีจังเลย!”

ชาร์ลีตอบว่า “พวกเขาเป็นตระกูลใหญ่และร่ำรวยน่ะครับ!”

แคลร์พูดว่า “เอาล่ะ ถ้าเป็นอย่างนั้น! ฉันจะไม่เกรงใจคุณนะคะ ขอบคุณนะคะสามี!”