กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1545

เคนเน็ธรู้สึกตกใจและประหลาดใจมากเช่นกัน เขาอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่พูดว่า “เมื่อพูดถึงเรื่องนี้แล้ว ชาร์ลีนี่ช่างเป็นคนลึกลับจริง ๆ เขาแค่พึมพำอะไรแค่สองสามคำในวันนั้น แล้วผมก็งุนงงสับสนและไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น…”

เมื่อพูดออกไปแล้วเคนเน็ธก็อดที่จะนึกถึงประสบการณ์อันน่าสลดใจของเขาในโอลรัสฮิลล์ไม่ได้

อย่างแรกเลยคือเขาถูกชาร์ลีทำร้าย หลังจากนั้นเขาก็สูญเสียความเป็นชาย แต่นั่นก็ไม่ใช่สิ่งเรื่องเลวร้ายที่สุดในชีวิต!

สิ่งที่เลวร้ายที่สุดคือเมื่อเขาหลงเชื่อชายชราที่มีนามสกุลวีเวอร์อย่างผิด ๆ แล้วกินยาวิเศษที่น่าจะผลิตขึ้นโดยตระกูลวีเวอร์ ยานั้นไม่เพียงแต่ไม่ช่วยให้เขาฟื้นคืนเกียรติภูมิในอดีตของเขาเท่านั้น แต่ยังทำให้อวัยวะเพศของเขาเริ่มเน่าเปื่อยด้วย

ในที่สุดเขาก็สามารถช่วยชีวิตอวัยวะเพศของตัวเองเอาไว้ได้ หลังจากได้รับการรักษาจากชาร์ลี

สำหรับการปฏิบัติต่อชาร์ลีเพื่อให้เขาช่วยรักษาอวัยวะเพศของเขาเอาไว้ ก็เป็นความทุกข์ทรมานอีกแบบหนึ่งเช่นกัน

ในเวลานั้นเขาต้องกินปัสสาวะหนึ่งลิตรผสมกับยาหนึ่งลิตรและประสบการณ์ที่แสนเจ็บปวดนั้นยังคงตามหลอกหลอนเขามาจนถึงทุกวันนี้

ในขณะที่เขาครุ่นคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจในขณะที่พูดว่า “เฮ้อ… คุณอาจไม่รู้เรื่องนี้แต่ตอนที่ผมอยู่ในโอลรัสฮิลล์นั้น ผมต้องประสบชะตากรรมที่น่าสังเวชก็เพราะเด็กหนุ่มคนนี้นี่แหละ!”

เอเดรียนกัดฟันกรอดแล้วพูดว่า “ตามที่คุณเล่ามา… ไอ้เด็กคนนี้เป็นเพียงลูกเขยของครอบครัวเล็ก ๆ ในโอลรัสฮิลล์เท่านั้น แล้วเขารู้จักคุ้นเคยกับพี่ชายคนโตของผมได้ยังไง? นี่ก็ช่างเป็นเรื่องแปลกนัก!”

เอเดรียนลืมเรื่องพ่อกับแม่ของชาร์ลีที่ถูกฆ่าตายไปนานแล้ว หลังจากที่พวกเขาออกจากอีสต์คลิฟฟ์ เขาจำอะไรเกี่ยวกับพ่อของชาร์ลีไม่ได้เลย แล้วจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าพ่อของชาร์ลีมีรูปร่างหน้าตาอย่างไร ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถระบุตัวตนของชาร์ลีได้ แล้วไม่รู้จริง ๆ ว่าทำไมชาร์ลีที่เป็นเพียงลูกเขยที่น่าสงสารจากเมืองเล็ก ๆ จะมามีความใกล้ชิดสนิทสนมกับพี่ชายคนโตของเขาได้ ยิ่งไปกว่านั้นพี่ชายคนโตของเขายังถึงกับเชื้อเชิญชาร์ลีเข้าไปอยู่ในบ้าน แล้วอนุญาตให้เขาร่วมทานอาหารเย็นกับสมาชิกในครอบครัวสามคน

เพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม พี่ชายคนโตของเขามีภูมิหลังและชื่อเสียงที่แข็งแกร่งมาก ถึงแม้ว่าผู้ประกอบการชั้นนำและมีชื่อเสียงมากที่สุดในประเทศ ก็ยังไม่ได้รับการปฏิบัติแบบนี้จากยูลเลย

ในเวลานี้จู่ ๆ เคนเน็ธก็นึกถึงอะไรขึ้นมาได้แล้วพูดว่า “ผมจำอะไรบางอย่างได้แล้ว! ตอนที่ชาร์ลีอยู่ในโอลรัสฮิลล์นั้น เขาเคยโกงและหลอกลวงผู้คนมามากมาย คนรวยและมีอำนาจมากมายในโอลรัสฮิลล์ต่างก็ให้ความเคารพเขา และเรียกเขาว่าปรมาจารย์เวด”

“ปรมาจารย์เวด?” เอเดรียนขมวดคิ้วแล้วถามว่า “เขาเป็นปรมาจารย์ทางด้านไหน? เขามีความเชี่ยวชาญในเรื่องอะไร?”

เคนเน็ธตอบว่า “ดูเหมือนเขาจะมีความเชี่ยวชาญในเรื่องการดูฮวงจุ้ยหรืออะไรทำนองนั้น ผมได้ยินมาว่าเขาดูฮวงจุ้ยเก่งมาก คนรวยและเศรษฐีในท้องถิ่นที่จ้างเข้ามาดูฮวงจุ้ยให้ก็มักจะตกรางวัลให้เขาเป็นเงินหลายร้อยหลานพันล้านบาท ผมไม่เข้าใจเลยว่าไอ้เด็กคนนี้สามารถหลอกลวงและปั่นหัวผู้คนได้ดีขนาดนี้ได้ยังไง”

โรแกนรีบพูดว่า “พี่รอง… ผมเข้าใจแล้ว! พี่ชายคนโตของเราจะต้องป่วยหนัก และนอนอยู่บนเตียงในตอนนี้ เขาต้องรู้ว่าจะสามารถทำอะไรในตอนนี้ได้อีก นั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงยังแสวงการรักษาแบบอื่น ๆ ที่เขาสามารถทำได้ ตอนนี้เขาคงหลงเชื่อในเรื่องที่อยู่เหนือธรรมชาติ อย่างเช่นเรื่องฮวงจุ้ยและโชคชะตา”

เอเดรียนก็พยักหน้าเห็นด้วยในขณะที่เขาทำเสียงเย้ยหยันและพูดว่า “ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน! ฉันมั่นใจ 80% ว่าเขาต้องกลัวตายมาก ถึงตัดสินใจตามหานักต้มตุ๋นมาเพื่อช่วยเขาต่ออายุหรือช่วยยืดอายุของเขาออกไป!”

โรแกนทำเสียงเย้ยหยันในขณะที่พูดว่า “นี่เริ่มน่าสนใจแล้วล่ะ เขาบอกเองไม่ใช่เหรอว่าเขาเป็นคนที่ไม่เชื่อในพระเจ้ามาตลอดชีวิต? เขาไม่เคยเชื่อในเรื่องภูตผีหรือเทพเจ้าอะไรเลย แล้วทำไมเขาถึงเริ่มเชื่อในเรื่องฮวงจุ้ยและโชคชะตาล่ะ ทั้ง ๆ ตอนนี้เขาใกล้จะตายเต็มทีแล้ว”

“ใครจะไปรู้คำตอบล่ะ…” เอเดรียนตอบในขณะที่โบกมือ หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “แต่ไอ้เด็กคนนั้นช่างเป็นคนลึกลับจริง ๆ ฉันยังไม่เข้าใจว่ามันทำให้เราสูญเสียสมรรถภาพไปแบบนี้ได้ยังไง เป็นไปได้ไหมที่มันมีพลังและความสามารถที่อยู่เหนือธรรมชาติจริง ๆ”

ในเวลานี้เคนเน็ธที่ยืนอยู่ข้าง ๆ รีบพูดอย่างประจบประแจงขึ้นทันที “โอ้! คุณเอเดรียน ผมมีข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ผมยังไม่สามารถตรวจสอบความถูกต้องในสมมุติฐานของผมได้ ถ้าคุณทั้งคู่ไม่ว่าอะไร ผมก็ขอเล่าข้อมูลเชิงลึกของผมไว้เป็นข้อมูลอ้างอิงให้คุณแล้วกันนะครับ”

เอเดรียนพยักหน้าแล้วพูดว่า “พูดมาสิ!”