กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1545

เคนเน็ธรู้สึกตกใจและประหลาดใจมากเช่นกัน เขาอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่พูดว่า “เมื่อพูดถึงเรื่องนี้แล้ว ชาร์ลีนี่ช่างเป็นคนลึกลับจริง ๆ เขาแค่พึมพำอะไรแค่สองสามคำในวันนั้น แล้วผมก็งุนงงสับสนและไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น…”

เมื่อพูดออกไปแล้วเคนเน็ธก็อดที่จะนึกถึงประสบการณ์อันน่าสลดใจของเขาในโอลรัสฮิลล์ไม่ได้

อย่างแรกเลยคือเขาถูกชาร์ลีทำร้าย หลังจากนั้นเขาก็สูญเสียความเป็นชาย แต่นั่นก็ไม่ใช่สิ่งเรื่องเลวร้ายที่สุดในชีวิต!

สิ่งที่เลวร้ายที่สุดคือเมื่อเขาหลงเชื่อชายชราที่มีนามสกุลวีเวอร์อย่างผิด ๆ แล้วกินยาวิเศษที่น่าจะผลิตขึ้นโดยตระกูลวีเวอร์ ยานั้นไม่เพียงแต่ไม่ช่วยให้เขาฟื้นคืนเกียรติภูมิในอดีตของเขาเท่านั้น แต่ยังทำให้อวัยวะเพศของเขาเริ่มเน่าเปื่อยด้วย

ในที่สุดเขาก็สามารถช่วยชีวิตอวัยวะเพศของตัวเองเอาไว้ได้ หลังจากได้รับการรักษาจากชาร์ลี

สำหรับการปฏิบัติต่อชาร์ลีเพื่อให้เขาช่วยรักษาอวัยวะเพศของเขาเอาไว้ ก็เป็นความทุกข์ทรมานอีกแบบหนึ่งเช่นกัน

ในเวลานั้นเขาต้องกินปัสสาวะหนึ่งลิตรผสมกับยาหนึ่งลิตรและประสบการณ์ที่แสนเจ็บปวดนั้นยังคงตามหลอกหลอนเขามาจนถึงทุกวันนี้

ในขณะที่เขาครุ่นคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจในขณะที่พูดว่า “เฮ้อ… คุณอาจไม่รู้เรื่องนี้แต่ตอนที่ผมอยู่ในโอลรัสฮิลล์นั้น ผมต้องประสบชะตากรรมที่น่าสังเวชก็เพราะเด็กหนุ่มคนนี้นี่แหละ!”

เอเดรียนกัดฟันกรอดแล้วพูดว่า “ตามที่คุณเล่ามา… ไอ้เด็กคนนี้เป็นเพียงลูกเขยของครอบครัวเล็ก ๆ ในโอลรัสฮิลล์เท่านั้น แล้วเขารู้จักคุ้นเคยกับพี่ชายคนโตของผมได้ยังไง? นี่ก็ช่างเป็นเรื่องแปลกนัก!”

เอเดรียนลืมเรื่องพ่อกับแม่ของชาร์ลีที่ถูกฆ่าตายไปนานแล้ว หลังจากที่พวกเขาออกจากอีสต์คลิฟฟ์ เขาจำอะไรเกี่ยวกับพ่อของชาร์ลีไม่ได้เลย แล้วจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าพ่อของชาร์ลีมีรูปร่างหน้าตาอย่างไร ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถระบุตัวตนของชาร์ลีได้ แล้วไม่รู้จริง ๆ ว่าทำไมชาร์ลีที่เป็นเพียงลูกเขยที่น่าสงสารจากเมืองเล็ก ๆ จะมามีความใกล้ชิดสนิทสนมกับพี่ชายคนโตของเขาได้ ยิ่งไปกว่านั้นพี่ชายคนโตของเขายังถึงกับเชื้อเชิญชาร์ลีเข้าไปอยู่ในบ้าน แล้วอนุญาตให้เขาร่วมทานอาหารเย็นกับสมาชิกในครอบครัวสามคน