กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1571

ชาร์ลีรู้สึกงุนงงสับสนมาก

เขาไม่เข้าใจจริง ๆ ว่า ทำไมชายชราคนนี้ถึงมองเขาออกด้วยการเหลือบมองเพียงแค่ครั้งเดียว

แต่อย่างไรก็ตาม ชายชราคนนี้ก็ช่วยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าให้เขาได้แล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเขาในตอนนี้ก็คือ การไปแสดงความเคารพพ่อแม่ของเขาก่อน ส่วนเรื่องอื่น ๆ ก็ควรพักเอาไว้ก่อน

ชาร์ลีจึงประสานมือแสดงความเคารพในขณะที่พูดกับชายชราว่า “ขอบคุณครับท่าน”

พอพูดจบเขาก็แสร้งช่วยพยุงยูลในขณะเริ่มเดินขึ้นบันไดไปพร้อมราเชลและควินน์

ไม่มีใครเดินตามพวกเขาขึ้นไป รวมทั้งท่านปรมาจารย์อาวุโสที่ยืนเงียบ ๆ อยู่บริเวณเชิงบันไดในเวลานี้ เขาแค่จ้องมองไปที่แผ่นหลังของชาร์ลีในขณะที่ระงับความรู้สึกตื่นเต้นเอาไว้ภายในใจ

ฮวงซุ้ยของตระกูลเวดแบ่งออกเป็นเก้าแถวที่แตกต่างกัน

แถวบนสุดเป็นของบรรพบุรุษคนแรกของตระกูลเวดที่ได้จากโลกนี้ไปแล้ว

แถวที่ต่ำลงมาก็จะมีความอาวุโสน้อยลงเรื่อย ๆ

พ่อแม่ของชาร์ลีถูกฝังอยู่ในแถวก่อนแถวสุดท้าย

มีหลุมศพในขนาดใกล้เคียงกันรวมทั้งหมดยี่สิบหลุมในแถวนี้ แต่มีเพียงหลุมเดียวที่มีป้ายหลุมศพตั้งไว้ข้างหน้า

ยูลหยุดอยู่ตรงแถวนี้แล้วชี้ไปที่ป้ายหลุมศพเพียงป้ายเดียวที่ตั้งอยู่ในแถวนี้ พร้อมกับบอกชาร์ลีว่า “ชาร์ลี หลุมนั้นคือหลุมฝังศพของพ่อแม่เธอ”

ชาร์ลีพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะทำเสียงพึมพำ “คนของตระกูลเวดในรุ่นนี้มีเพียงพ่อแม่ของผมเท่านั้นเหรอครับที่เสียชีวิตไปแล้ว? คนอื่น ๆ ยังมีชีวิตอยู่ใช่ไหมครับ?”

ยูลตอบว่า “ถูกต้อง… ถึงแม้ว่าคนส่วนใหญ่ในรุ่นนั้นจะอยู่ในวัยสี่สิบและห้าสิบปีแล้ว แต่ผู้คนในช่วงอายุนี้จะอยู่ในช่วงรุ่งโรจน์ของชีวิต ถ้าพ่อแม่ของเธอไม่ถูกฆาตกรรม พวกเขาคงเป็นรากฐานที่สำคัญของตระกูลเวดในตอนนี้ไปแล้ว”

ชาร์ลีถอนหายใจในขณะที่เดินเข้าไปข้างใน

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและท่านปรมาจารย์อาวุโสต่างยืนรออยู่บริเวณเชิงบันได พวกเขาจึงไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นบนนี้ ดังนั้นชาร์ลีจึงไม่จำเป็นต้องปลอมตัวอีกต่อไป แล้วเขาก็มาอยู่ต่อหน้าหลุมศพของพ่อกับแม่ก่อนยูล

ทันทีที่เขาเข้าใกล้หลุมฝังศพของพ่อแม่ เขาก็ถอดแว่นกันแดดและหน้ากากอนามัยออก ในขณะที่เขามองดูรูปถ่ายและชื่อของพ่อกับแม่บนป้ายหลุมฝังศพ ในเวลานี้น้ำตาของเขาเริ่มรินไหลออกมาจากดวงตา เขาไม่สามารถหยุดร้องไห้ได้เลย