กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1586

ในขณะที่เขาพูดอยู่นั้น จู่ ๆ ชายชราก็เรียกลอรีนแล้วพูดว่า “ลอรีนมานี่เร็ว! มาทำความรู้จักกับคุณริกลีย์หน่อย!”

ปู่ ลุง และพ่อของลอรีน ต่างมีความเห็นพ้องต้องกันอย่างน่าประหลาดใจในเรื่องการแต่งงานของลอรีน

พวกเขาทุกคนคิดว่า ลอรีนควรแต่งงานกับนายน้อยจากตระกูลอันทรงเกียรติและมีชื่อเสียง เพื่อที่เธอจะได้นำความรุ่งโรจน์มาสู่ตระกูลโธมัส

นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาถึงให้ลอรีนไปทำงานกับเอ็มแกรนด์กรุ๊ปในโอลรัส ฮิลล์

แต่ถึงแม้ว่า ลอรีนจะไปอยู่ที่โอลรัสฮิลล์นานแล้ว แต่เธอก็ไม่เคยเห็นประธานบริษัทเอ็มแกรนด์กรุ๊ปเลยสักครั้ง พวกเขาจึงค่อย ๆ เริ่มหมดความอดทนในเรื่องนี้

ตอนนี้พวกเขาเห็นริกลีย์ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขา ทุกคนต่างก็มีความคิดแบบเดียวกัน พวกเขาทุกคนหวังว่า ลอรีนจะลงเอยกับริกลีย์ได้ ถ้าเป็นเช่นนั้นตระกูลโธมัสก็จะสามารถทะยานสูงขึ้น และเลื่อนระดับขึ้นมาได้

ทันทีที่ริกลีย์มองเห็นลอรีน เขาก็ทำได้เพียงจ้องมองลอรีนตรง ๆ ด้วยความตกใจเท่านั้น

ถึงแม้ว่าจะมีผู้หญิงสวย ๆ อยู่มากมายในอีสต์คลิฟฟ์ แต่ผู้หญิงสวย ๆ จากตระกูลที่ร่ำรวยและมีชื่อเสียงนั้นมีอยู่ไม่มากนัก

นับเป็นเรื่องยากมากที่จะมีผู้หญิงรูปร่างหน้าตาสวยสดงดงาม แล้วอยู่ในตระกูลที่มีชื่อเสียงด้วย

ถึงแม้ว่าตระกูลโธมัสจะไม่ใช่หนึ่งในตระกูลที่อยู่ในอันดับต้น ๆ แต่ลอรีนก็ดูสวยมากจริง ๆ !

ดังนั้นริกลีย์จึงมีความสนใจในตัวลอรีนขึ้นมาทันที

เขาไม่ลังเลที่จะยื่นมือออกไปในขณะที่พูดด้วยท่าทีแบบสุภาพบุรุษว่า “คุณโธมัส ยินดีที่ได้รู้จักครับ!”

ลอรีนมีสีหน้าค่อนข้างเย็นชาและไม่แยแส เธอจงใจที่จะไม่ยื่นมือออกไปสัมผัสกับมือของเขา เธอแค่พยักหน้าเบา ๆ แทน แล้วพูดว่า “ยินดีที่ได้รู้จักคุณเช่นกันค่ะ คุณริกลีย์”

หลังจากริกลีย์ได้ยินดังนั้น เขาก็รีบคิดใคร่ครวญถึงสถานการณ์อย่างรวดเร็ว ถ้าภาพวาดของแท้และเป็นภาพต้นฉบับนั้นเป็นของลุงเขาจริง ๆ ก็ไม่มีทางที่ลุงจะเต็มใจขายภาพวาดนี้ให้กับคนอื่น

เพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ลุงของเขาให้ความสำคัญกับโบราณวัตถุเป็นอย่างมาก เขาดูแลของสะสมในคอลเลกชันของเขาราวกับเป็นสมบัติล้ำค่ามาโดยตลอด แล้วเขาก็มีแต่หาของสะสมมาเพิ่มขึ้น โดยไม่ยอมยกให้ใครเลย ในตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาได้ซื้อภาพเขียนดัง ๆ มามากมาย ว่ากันว่าแค่คอลเลกชันภาพภาพวาดเพียงอย่างเดียว ก็มีมูลค่าหลายแสนบ้านบาทแล้ว

ถึงแม้ว่าราคาซื้อขายของภาพวาดนี้จะอยู่ที่เพียง 488 ล้านบาทเท่านั้น แต่จากความที่เขารู้จักนิสัยลุงของเขาเป็นอย่างดี ก็เป็นไปไม่ได้เลยที่ลุงจะมอบของสะสมล้ำค่าชิ้นไหนให้กับคนอื่น

ยิ่งไปกว่านั้นลุงของเขาก็ไม่ได้สนิทสนมคุ้นเคยกับตระกูลโธมัสเลย ตระกูลโธมัสไม่มีโอกาสจะได้หยิบยื่นความช่วยเหลือให้ลุงได้ด้วยซ้ำไป แล้วทำไมลุงของเขาถึงเอาสมบัติล้ำค่ามามอบให้คุณหญิงโธมันเป็นของขวัญวันเกิดล่ะ?

ริกลีย์จึงสรุปว่าภาพวาดที่อยู่ตรงหน้าเขาต้องเป็นของปลอมอย่างแน่นอน!

ในขณะที่เขากำลังครุ่นคิดถึงเรื่องนี้อยู่นั้น ริกลีย์ก็ถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาขึ้นทันทีว่า “ไอ้งั่งที่ไหนที่กล้ามาบอกว่าเป็นภาพวาดจากคอลเลกชันของสะสมของลุงผม? มันไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วใช่ไหม?”