กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 222

ในสำนักงาน

จอร์จนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานของเขา โดยวางขาบนโต๊ะอย่างสบาย ๆ ขณะที่เขากำลังจีบผู้หญิงหลายคนในแอพหาคู่

ในตอนนั้นโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น และมีข้อความโผล่ขึ้นมา

จอร์จเม้มริมฝีปากด้วยความรำคาญ ในขณะที่เขาเปิดข้อความอย่างไม่เต็มใจนัก เขาก็เห็นว่านั่นคือตารางการสัมภาษณ์งานจากแผนกทรัพยากรบุคคล

เขาขมวดคิ้วทันทีที่เห็นสิ่งตรงหน้าด้วยความตกใจ จากนั้นเขาก็เยาะเย้ยถากถางพลางเขย่าโทรศัพท์ใส่คนที่นั่งข้างๆ “เฮ้ เดามาสิว่าใครมาที่สไปค์เวิร์ธ”

เจอร์รี่ และโจแอนน์นั่งอยู่บนโซฟา พวกเขามาที่นี่เพื่อพบกับจอร์จโดยหวังว่าจะได้รับความช่วยเหลือจากเขา

ความเย้ายวนใจที่แผ่ออกมาจากร่างกายของโจแอนน์ขณะที่เธอนั่งไขว่ห้างในชุดกระโปรงทรงเอ และผมยาวหยักศกของเธอพาดลงมาที่ไหล่ เธอตรวจดูเล็บของเธออย่างหยิ่งผยอง และถามว่า “มันคือใคร?”

“ชาร์ลี เวด และแคลร์ วิลสัน!” จอร์จพลิกลิ้นของเขาอย่างดูถูกเหยียดหยาม และเยาะเย้ย “แคลร์มาสมัครงานที่นี่ มันแปลกมาก”

เจอร์รี่ถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “ทำไมพวกเขาถึงมาที่นี่?”

โจแอนน์ตอบว่า “เมื่อคืนฉันได้ยินแคลร์พูดว่าเธอกับชาร์ลีถูกไล่ออกจากตระกูลวิลสัน เธอต้องหางานใหม่เนื่องจากเธอไม่สามารถอยู่ที่บริษัทของครอบครัวได้อีกต่อไป”

เจอร์รี่พูดต่อว่า “จอร์จ เมื่อคืนน่ะ ไอ้ขี้แพ้คนนั้นมันช่างอวดดี และขี้โอ่มาก เขาทำให้ฉัน และโจแอนน์ถูกพวกนักเลงทุบตี นายต้องแก้แค้นแทนพวกเรา!”

จอร์จตอบอย่างดูถูกว่า “ฉันว่าชาร์ลีเป็นแค่คนขี้แพ้ที่น่ารำคาญ และน่ารังเกียจมาก และตอนนี้ภรรยาของเขาอยากจะมาทำงานที่นี่งั้นเหรอ? ฝันไปเถอะ!”

เขายืนขึ้นพลางสวมเสื้อโค้ทของเขา และพูดอย่างเรียบเฉยว่า “รอดูสิ ฉันจะปฏิเสธใบสมัครของแคลร์ และจะไล่เธอออกไปจากที่นี่!”

โจแอนน์ และเจอร์รี่ฉาบหน้ายิ้มเยาะเย้ยหยันบนใบหน้าของพวกเขาที่กล่าวว่า "ทำเป็นเท่ไว้ให้ได้ตลอดเถอะ ไอ้พวกขี้แพ้!"

จอร์จเดินออกจากห้องทำงาน และตรงไปที่ห้องประชุมที่กำลังทำการสัมภาษณ์อยู่