ชาร์ลีหัวเราะอย่างช่วยไม่ได้หลังจากได้ยินคำพูดของจัสมิน “ดูเหมือนว่าคุณไม่อยากจะทำตามกกฎของตระกูลมัวร์เลยนะ”
จัสมินพยักหน้าก่อนที่เธอจะตอบไปว่า “ฉันไม่อยากถูกผูกมัดกับกฎของตระกูลมัวร์ แต่ฉันก็ไม่มีทางออกอื่นนอกจากทำตามกฎไป”
“ทำไมล่ะ?” ชาร์ลีถามด้วยท่าทางจริงจัง “ผมคิดว่าปู่ของคุณอาจเปลี่ยนใจหลังจากผ่านอาการป่วยขั้นวิกฤต ที่เป็นประสบการณ์เฉียดตายนี้มา นอกจากนี้ คุณคือเหตุผลที่ทำให้เขาได้รับการช่วยชีวิตและมีชีวิตอยู่ และทำให้เขามีชีวิตที่มีสุขภาพดีได้อีกตั้งสองสามปี หากเขารู้สึกขอบคุณ คุณจริง ๆ คุณสามารถใช้โอกาสนี้เพื่อขออิสระภาพในเรื่องความรักและตัดสินใจเลือกผู้ชายที่คุณอยากแต่งงานด้วยตัวเองได้ ผมเชื่อว่าเขาจะให้อิสระกับคุณในการเลือกสามีของคุณเองอย่างแน่นอน”
จัสมินยิ้มอย่างขมขื่นและส่ายหัวก่อนจะพูดว่า “นั่นเป็นไปไม่ได้เลย แม้ว่าคุณปู่จะรักฉันจริง ๆ แต่ก็รู้สึกแย่กับฉันด้วย เขาคงไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้”
“ทำไมล่ะ?” ชาร์ลีถามด้วยสีหน้างงงวย “ปู่ของคุณเป็นหัวหน้าตระกูลมัวร์ไม่ใช่เหรอ เขาเป็นคนที่ควบคุมตระกูลมัวร์ทั้งหมดและทุกสิ่งที่เขาตัดสินใจ จะถือเป็นการตัดสินใจขั้นสุดท้าย เขาต้องกลัวอะไรล่ะ?”
ในตอนนี้เอง จัสมินตอบอย่างจริงจังว่า “ตระกูลมัวร์ ได้พัฒนาขึ้นมากในช่วงหลายปี ก่อนที่จะกลายมาเป็นอย่างในปัจจุบัน สมาชิกทุกคนในตระกูลมัวร์มีความผูกพันและปฏิบัติตามกฎที่กำหนดไว้สำหรับตระกูลเป็นอย่างดี ตราบใดที่ทุกคนยังปฏิบัติตามกฎของตระกูลมัวร์ก็จะเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน และไม่มีใครสามารถทำลายได้ หากใครได้รับอิสระในการฝ่าฝืนกฎใด ๆ ตระกูลมัวร์จะต้องแตกสลายและประสบกับความสูญเสียครั้งใหญ่อย่างแน่นอน เพราะจะไม่มีใครปฏิบัติตามกฎของตระกูลอีกต่อไป”
หลังจากนั้นจัสมินก็พูดต่อไปว่า “ตระกูลมัวร์ต้องทนกับความยากลำบากมามาก ก่อนที่จะเติบโตมาเป็นตระกูลที่มีอำนาจและร่ำรวยอย่างเช่นทุกวันนี้ เหตุผลที่เราทำได้ก็เพราะเราทุกคนให้ความสำคัญกับตระกูลเป็นหลักและไม่มีสมาชิกคนใดในตระกูลมัวร์ที่เคยทำผิดกฎเลย”
ชาร์ลีถอนหายใจก่อนจะพูดว่า “จัสมิน ผมคิดมาตลอดว่าคุณเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งและมีอำนาจมาก ผมไม่ได้คาดหวังให้คุณถูกผูกมัดด้วยความเมตตาของผู้อื่นแบบนี้”
“ถูกตัอง!” จัสมินตอบขณะที่เธอถอนหายใจ “ไม่มีทางออกจากกฎนี้ได้หรอก ตราบใดที่ฉันยังเป็นสมาชิกของตระกูลมัวร์อยู่”
ขณะที่เธอพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ จัสมินส่ายหัวก่อนที่เธอจะยกแก้วไวน์ขึ้นและพูดว่า “คุณเวด อย่าพูดถึงสิ่งที่ไม่น่ายินดีเหล่านี้อีกเลย มาดื่มกันเถอะ! ฉันจะอวยพรให้กับคุณอีกครั้ง!”
ชาร์ลียิ้มก่อนจะยกแก้วไวน์ขึ้นแล้วพูดว่า “เอาล่ะ ไวน์แดงแก้วนี้เพื่อเฉลิมฉลองอิสรภาพ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ
รออ่านตอน 1601 อยู่นะครับ...จะมีไม่ครับ?...
นอกจากแปลมั้วแล้วลงไม่สุดอีกตายๆ...
ตกลงจะเอาสกุลเงินบาทหรือดอลลาร์กันแน่ครับแปลมั้วไปหมด...
เมื่อไหร่ยัยเอเลนจะตายครับรู้สึกรำคาณชิบหาย...
จะมีให้อ่านต่อ 1600+ ไหมคับ...