กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 284

ชาร์ลีหยุดเขาทันที และพูดว่า “คุณซิมมอนส์ยานี้แรงเกินไปสำหรับคุณ คุณควรใช้เพียงครึ่งหนึ่งของแคปซูลเพื่อรักษาอาการเจ็บป่วย และโรคเรื้อรังเก่า ๆ ของคุณ คุณควรเก็บอีกครึ่งหนึ่งของแคปซูลไว้ เพราะมันสามารถพิสูจน์ได้ว่ามีประโยชน์กับคุณในอนาคต”

แอนโธนีตกใจมากเพราะเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะหายได้ด้วยยาเม็ดนี้เพียงครึ่งเดียว

มันน่าทึ่งมาก!

ขณะที่เขาครุ่นคิดถึงเรื่องนี้ แอนโธนีก็หยิบมีดสั้นที่เขาเก็บไว้ในกระเป๋าออกมา แล้วผ่าครึ่งเม็ดยา หลังจากนั้นเขาก็ใส่ครึ่งหนึ่งของเม็ดยาเข้าปากทันที

ทุกคนจ้องมองเขาอย่างตั้งใจขณะที่พวกเขารอให้ปาฏิหาริย์เกิดขึ้น

ไม่กี่วินาทีหลังจากที่แอนโธนีกินเม็ดยานั้นเอง ใบหน้าของเขาก็กลับมีชีวิตชีวาขึ้นทันที และผิวของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีชมพู เขาเริ่มเหงื่อออกอย่างล้นเหลือ

แอนโธนีรู้สึกได้ถึงมวลที่อบอุ่นที่อยู่ภายในร่างกายของเขาในตอนนี้

เขารู้สึกว่าร่างกายของเขาคล้ายกับดินที่แห้ง และแตกเป็นจุด ๆ และกระแสน้ำที่อบอุ่น และมีมนต์ขลังนี้คือน้ำบริสุทธิ์ที่เติมเต็มและหล่อเลี้ยงรอยแตกทั้งหมดในโลกในขณะนี้

เขารู้สึกได้ว่าบาดแผลที่เก่า และเรื้อรังของเขาค่อย ๆ ซ่อมแซมตัวเอง และดวงตาของเขาก็เบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อ

"คุณเวด นี่… ยาเม็ดนี้วิเศษจริง ๆ ! อาการบาดเจ็บและความเจ็บป่วยเรื้อรังของผมทำให้ผมเกิดปัญหามานานหลายสิบปี แต่ผมกลับหายเป็นปกติในเวลาเพียงไม่กี่นาที!”

แอนโธนีน้ำตาไหลออกมาทันที

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเขาได้รับความทุกข์ทรมานจากความเจ็บป่วย และเคยทรุดลงไปสองสามครั้ง เขาไม่ต้องการหยุดรักษาผู้คน แต่เมื่อใดก็ตามที่เขาออกไปช่วยผู้คน เขาก็สามารถตกอยู่ในอันตรายได้เช่นกัน เพราะเขาอาจตายได้ทุกเมื่อ ดังนั้นเขาจึงมีชีวิตที่เจ็บปวดอย่างแท้จริง

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาหายขาดแล้วหลังจากกินยาของชาร์ลีไปครึ่งเม็ด

หากสิ่งนี้ไม่น่าทึ่งก็คงไม่มีคำอื่นใดที่จะอธิบายสิ่งที่เกิดได้อีก!

มันมหัศจรรย์!

แอนโธนีคุกเข่าต่อหน้าชาร์ลีขณะที่เขาร้องไห้ต่อไป "คุณเวด คุณเป็นผู้ชายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ผมเคยพบมาในโลกนี้ ถ้าคุณไม่รังเกียจผม ผมอยากจะขอปฏิบัติต่อคุณเหมือนพ่อ และครูของผมครับ”

หลังจากทนทุกข์ และเจ็บปวดมานาน เพราะความเจ็บป่วยของเขาไม่มีใครเข้าใจถึงความรู้สึกที่ตื่นเต้นที่เขารู้สึกเพราะในที่สุดเขาก็หายดี และไม่จำเป็นต้องผ่านความทุกข์ระทมอีกต่อไป

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกชื่นชมชาร์ลีมากขึ้นไปอีก เมื่อพวกเขาเห็นแอนโธนีฟื้นขึ้นมาทันที

ยาเม็ดนี้มีค่ามากกว่าทองคำแท่งหลายหมื่นแท่ง พวกเขาจะไม่ขายให้ใครด้วยซ้ำ

ชาร์ลีมองไปที่แอนโธนีก่อนที่เขาจะช่วยพยุงเขาขึ้นมา และพูดว่า “คุณซิมมอนส์ ผมเข้าใจสิ่งที่คุณรู้สึก และผมรู้สึกยินดีที่ได้ช่วยเหลือคุณ อย่างไรก็ตาม ผมหวังว่าคุณจะไม่คุกเข่าให้ผมอย่างนี้อีกในอนาคตเพราะคุณยังคงเป็นผู้ใหญ่ที่น่าเคารพของผมอยู่”

แอนโธนีรีบตอบว่า “จะให้ผมไม่แสดงความกตัญญูต่อคุณได้อย่างไร ในเมื่อคุณเป็นผู้มีพระคุณของผมนะครับ?!”

ชาร์ลีไม่พูดต่อเมื่อเห็นว่าแอนโธนีนั้นดื้อแค่ไหน หลังจากนั้นชาร์ลีก็หันกลับมามองจัสมินขณะที่เขาถือกล่องยาไว้ในมือ “คุณมัวร์ครับ ยาอันนี้สำหรับนายท่านมัวร์นะครับ”

จัสมินรีบคุกเข่าต่อหน้าชาร์ลี และเช่นเดียวกับที่แอนโธนีเคยทำมาก่อน เธอยกมือขึ้นเหนือหัว “ขอบคุณคุณเวดมากค่ะ ขอบคุณสำหรับยา และความกรุณาของคุณที่มีต่อตระกูลมัวร์ เราจะไม่ลืมสิ่งที่คุณทำให้เรา!”

ชาร์ลีพยักหน้า และยิ้มก่อนที่เขาจะหยิบยาสองเม็ดออกมาโดยซ่อนหนึ่งเม็ดไว้ในแขนเสื้อของเขาในขณะที่วางยาอีกเม็ดไว้ในมือของจัสมิน

จัสมินรู้สึกตื่นเต้น และมีความสุขมากเมื่อได้รับยา และกำลังจะเก็บยาอย่างระมัดระวังเมื่อเธอรู้สึกว่ามีของทรงกลมอีกอันกลิ้งเข้ามาในฝ่ามือของเธอ

เธอหัวเราะเบา ๆ ขณะเงยหน้าขึ้นมองชาร์ลีที่จ้องมองเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา หลังจากนั้นเขาก็ขยิบตาให้เธอ จัสมินก็เข้าใจความหมายทันที

ชาร์ลีให้ยาพิเศษอีกเม็ดกับเธอ และเขาต้องการให้เธอมั่นใจเกี่ยวกับเรื่องนี้

จัสมินมีความสุขมาก และรู้สึกประทับใจในเวลานี้ เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าชาร์ลีจะให้ยาสองเม็ดแก่เธอ

นอกจากนี้เขายังให้ยาเม็ดที่สองแก่เธออย่างลับ ๆ นั่นหมายความว่าเขาให้ยาเม็ดที่สองกับเธอไม่ใช่ปู่ของเธออย่างนั้นหรือ?