กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 285

บอกตามตรงว่าการให้ยาอีกเม็ดแก่จัสมินไม่ได้มีหมายความกับชาร์ลีเลยแม้แต่น้อย

อย่างไรก็ตาม นี่มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อจัสมิน

ในเวลานี้จัสมินรู้สึกประทับใจเป็นอย่างมากกับการกระทำของชาร์ลี และเธอรู้สึกว่าเขาคงอยากปกป้องดูแล และกำลังศึกษาเกี่ยวกับเธอ

ขณะที่จัสมินยังคงจ้องที่ชาร์ลี เขาเดินไปหาซีคก่อนที่จะหยิบยาออกมา "คุณไวท์ เม็ดนี้สำหรับคุณครับ”

ซีคตัวสั่นไปหมด และเขาก็คุกเข่าเหมือนคนอื่น ๆ ในขณะที่เขารอด้วยความเคารพ

ชาร์ลีวางยาไว้ในมือ ซีคโพล่งออกมา “ขอบคุณครับคุณเวด! ขอบคุณสำหรับยา ผมจะเชื่อฟังคำสั่งของคุณทั้งหมดในอนาคตอย่างไม่ต้องสงสัยเลยครับ!”

ขณะที่เขาจ้องมองซีคที่คุกเข่าอยู่บนพื้นเขาพูดเบา ๆ ว่า “คุณไวท์ ลูกชาย และหลานชายของคุณทำให้ผมเสียใจ และโกรธมากในอดีต ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ พวกเขาคงจะไม่ได้อยู่ในโลกนี้อีกต่อไปแล้ว”

ซีคหัวเราะเบา ๆ ขณะที่เขารีบตอบว่า “ขอบคุณครับคุณเวด ขอบคุณสำหรับความเมตตา และความกรุณาของคุณ”

ชาร์ลีตอบเพียงว่า “ช่วยดูให้แน่ใจว่าคนรุ่นใหม่ในตระกูลของคุณ จะเรียนรู้วิธีปฏิบัติตัวและประพฤติตัวให้เป็นคนดีในอนาคตด้วยนะครับ”

ซีคพยักหน้าอย่างรีบร้อน “ไม่ต้องกังวลครับคุณเวด ผมจะเตือนพวกเขาอย่างแน่นอน!”

"ดีมาก" ชาร์ลีพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดต่อ “เก็บยาให้ดี มันอาจช่วยชีวิตคุณได้ในอนาคต”

ใบหน้าของซีคแดงระเรื่อด้วยความตื่นเต้น ขณะที่เขาถือยาไว้ในมือ "คุณเวดอย่าลังเลที่จะขอความช่วยเหลือจากผม หากคุณต้องการความช่วยเหลือจากตระกูลไวท์ในอนาคต”

หลังจากนั้นก็ถึงตาของเกรแฮม

ชาร์ลีเคยสัญญาว่าจะให้ยาออโรร่าสองเม็ด ดังนั้นเขาจึงให้ยาเม็ดหนึ่งแก่เกรแฮม และอีกเม็ดหนึ่งให้กับออโรร่า

ทั้งพ่อ และลูกสาวคุกเข่าต่อหน้าชาร์ลีทันที

เกรแฮมรีบขอบคุณชาร์ลีในขณะที่เขาแสดงความขอบคุณ "คุณเวด ทางตระกูลของผมจะคอยดูแลคุณ และทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้เพื่อคุณในอนาคต!”

ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

ดูเหมือนว่าชาร์ลีได้ให้ยาเม็ดแก่ทุกคนแล้ว แต่ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงบางสิ่งบางอย่าง และร้องออกมาดัง ๆ “อัลเบิร์ต เข้ามานี่!”

ดอน อัลเบิร์ต ซึ่งเฝ้าประตูอยู่ตลอดเวลาเดินเข้ามาถามว่า “คุณเวดต้องการอะไรดีครับ?”

อัลเบิร์ตวางมือลงตรงหน้าตัวเองขณะที่เขาพูดกับชาร์ลีด้วยความเคารพ

ชาร์ลีพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะยิ้ม และกล่าวว่า “เราทั้งคู่รู้จักกันมาระยะหนึ่งแล้ว และผมขอแสดงความนับถือต่อการทำงานหนัก และความขยันหมั่นเพียรของคุณ ดังนั้นวันนี้ผมจึงเตรียมยาหนึ่งเม็ดไว้ให้คุณด้วย”

อัลเบิร์ตตะลึงเมื่อได้ยินคำพูดของชาร์ลี เขารู้สึกราวกับว่าหัวของเขากำลังจะระเบิด!

เขารออยู่ข้างนอกประตูตลอดเวลา และได้ยินสิ่งที่ชาร์ลีพูดเกี่ยวกับผลของยา ยิ่งไปกว่านั้นเขารู้เกี่ยวกับการฟื้นตัวอย่างรวดเร็วของแอนโธนีทันทีที่กินยา

อย่างไรก็ตาม อัลเบิร์ตรู้ดีว่าคนที่มีสถานะแบบนี้อย่างเขาจะไม่มีทางได้รับยาเช่นนี้ ทำไมชาร์ลีถึงให้ยาล้ำค่าแบบนี้กับคนอย่างเขาล่ะ?

เขาไม่เคยคาดหวังว่าชาร์ลีจะให้ยานี้แก่เขา แต่เมื่อเขาได้ยินว่าชาร์ลีกำลังจะให้ยาแก่เขา เขาก็คุกเข่าต่อหน้าชาร์ลีโดยไม่ลังเลใด ๆ

"คุณเวด ผมเป็นแค่คนหยาบ ๆ และผมไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรให้ไพเราะ อย่างไรก็ตาม ผมสามารถสัญญาว่าจะรับใช้คุณไปตลอดชีวิตและผมจะฝ่าความอันตรายเพื่อคุณ!”

อัลเบิร์ตรู้สึกตื้นตันใจมากที่เขาไม่สามารถหยุดตัวเองจากการคุกเข่า และขอบคุณชาร์ลีอย่างต่อเนื่อง ขณะที่เขาหยิบยาจากชาร์ลีด้วยความเคารพ เขาตื่นเต้นมากและปฏิบัติกับยาเม็ดนี้ราวกับว่ามันเป็นสมบัติล้ำค่า