กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 287

ชาร์ลีไม่ได้คาดหวังว่าคนเหล่านี้จะให้ของขวัญแก่เขา

ยิ่งไปกว่านั้นของขวัญที่พวกเขามอบให้เขานั้นมีราคาแพงมาก

รถสปอร์ตทั้งสองคัน ราคาคันละไม่ต่ำกว่าสี่สิบล้านเหรียญ

แก้วไวน์จากราชวงศ์หมิงมีมูลค่ามากกว่าห้าสิบถึงหกสิบล้านดอลลาร์

ยิ่งไปกว่านั้นจัสมินยังเขียนเช็คให้เขาหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์

พูดตามตรงว่าชาร์ลีรู้สึกเฉย ๆ กับของขวัญทั้งหมดนี้

ประการแรกรถสปอร์ตดูหรูหราเกินไป และเขาไม่ชอบแบบนั้นจริง ๆ

เขาไม่ชอบแก้วไวน์มากนักเพราะเขาไม่ค่อยได้ใช้ของแบบนั้น

สำหรับเงินแล้วนั้น สิ่งสุดท้ายที่เขาต้องการในชีวิตคือเงิน

อย่างไรก็ตาม เมื่อชาร์ลีเห็นว่าทั้งสี่คนเต็มไปด้วยความคาดหวังมากมายเนื่องจากพวกเขากระตือรือร้นที่จะให้เขารับของขวัญของพวกเขา ชาร์ลีครุ่นคิดสักครู่ก่อนที่จะรับของขวัญของพวกเขาอย่างไม่แยแส “โอเค งั้นผมจะรับของขวัญเหล่านี้ไว้ก็แล้วกัน ขอบคุณมากครับ"

เนื่องจากพวกเขาต้องการขอบคุณเขา และติดตามรับใช้เขา เขาจึงควรรับของขวัญจากพวกเขาเช่นกัน

เมื่อทุกคนเห็นว่าชาร์ลีเต็มใจที่จะรับของขวัญ พวกเขาก็ยิ้มด้วยความโล่งใจ

ชาร์ลียัดเช็คมูลค่าหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์ และกุญแจสร้อยข้อมืออัจฉริยะสองอันลงในกระเป๋าอย่างสบาย ๆ ก่อนจะวางกล่องแก้วไวน์ไว้ หลังจากนั้นเขาก็พูดเบา ๆ ว่า “เอาล่ะ กินข้าวกันเถอะครับ!”

ทุกคนรีบตอบว่า “ไปกินกัน! ไปกินข้าวกันเถอะ!”

ทันใดนั้นดอน อัลเบิร์ตก็ยืนขึ้น และพูดว่า “คุณเวด งั้นผมจะกลับไปเฝ้าอยู่ข้างนอกประตูก่อนนะครับ”

ชาร์ลีพยักหน้าโดยไม่ขอให้เขาอยู่

นี่เป็นเพราะเขารู้ดีว่าผู้คนที่นั่งอยู่ร่วมโต๊ะ จะไม่สามารถยอมรับได้หากอัลเบิร์ตร่วมรับประทานอาหารค่ำกับพวกเขา

ไม่ว่านิสัยหรือบุคลิกของเขาจะดีแค่ไหน แต่ดอน อัลเบิร์ต ก็ยังคงเป็นหัวหน้าอันธพาล ในขณะที่คนที่เหลือล้วนเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในเมือง

***

หลังอาหารค่ำ ชาร์ลีปฏิเสธข้อเสนอของจัสมินที่จะส่งเขากลับบ้าน และตัดสินใจเดินกลับบ้านคนเดียวแทน

จัสมินขอบคุณเขาอีกครั้งก่อนจะขับรถเบนท์ลีย์รุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่นกลับไปที่วิลล่าของเธอ

ขณะที่เธอจับพวงมาลัยด้วยมือข้างหนึ่ง และกุมยาวิเศษสองเม็ดในมืออีกข้างของเธอ จัสมินก็กำลังคิดว่าเธอควรจะให้ยาทั้งสองเม็ดนี้กับปู่ของเธอดี หรือว่าเธอควรจะเก็บยาเม็ดหนึ่งไว้ใช้เอง

ถ้าเธอให้ยาทั้งสองเม็ดกับปู่ของเธอ เธอจะอาจจะเซ็งเล็กน้อย เพราะเธอคงจะพลาดความวิเศษของยานี้ไป

อย่างไรก็ตาม หากเธอเก็บยาวิเศษไว้ใช้เอง เธอก็อดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าคุณปู่ของเธอจะโกรธหรือไม่หากเขารู้เรื่องนี้ในอนาคต

หลังจากลองคิดดูแล้ว ความปรารถนาที่จะครอบครองยาวิเศษสำหรับตัวเธอเองก็เอาชนะความกังวลอื่น ๆ ทั้งหมดในใจของเธอได้ จัสมินจึงใส่ยาวิเศษลงในช่องเก็บของในรถอย่างระมัดระวังขณะที่เธอตัดสินใจที่จะเก็บยาเม็ดที่สองไว้ก่อน หากเธอต้องการในอนาคตเธอจะใช้มัน ถ้าเธอไม่มีเรื่องที่จะต้องใช้ แต่ปู่ของเธอต้องการมัน เธอก็จะมอบมันให้กับเขาในตอนนั้น

เมื่อเวลานั้นมาถึง และถ้าจัสมินช่วยชีวิตปู่ของเธอได้สำเร็จถึงสองครั้งด้วยยาวิเศษ เธอเชื่อว่าเขาจะปฏิบัติกับเธอไม่เหมือนเดิม

หลังจากที่เธอกลับมาที่วิลล่า นายท่านมัวร์ก็นอนรออยู่บนโซฟาในขณะที่เขารอการกลับมาของจัสมินอย่างใจจดใจจ่อ

เมื่อชาร์ลีมาที่วิลล่าก่อนหน้านี้ เขาไม่ได้มีสภาพร่างกายที่แข็งแรง แม้ว่าชาร์ลีจะพยายามช่วยชีวิตเขาไว้แล้วก็ตาม แต่ถึงยังไงเขาก็ยังคงรู้สึกค่อนข้างอ่อนแอ และไม่สบาย หลังจากพักผ่อนไปหลายวันเขาเริ่มรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย แต่ก็ยังต้องการใครที่จะช่วยเขาได้หากจำเป็นต้องยืนขึ้นหรือเดิน

สำหรับผู้ชายที่หยิ่งผยอง และเย่อหยิ่งเช่นเขาแล้วนั้น ความไม่สะดวกทางร่างกายถือเป็นความเสียใจครั้งใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิตของเขา

ดังนั้นเขาจึงตั้งความหวังทั้งหมดของเขาไว้ที่เม็ดยาวิเศษที่คุณเวดปรุงขึ้นเพื่อฟื้นฟูสุขภาพ และความคล่องตัวของเขา