กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 294

เจสันเดินผ่านฝูงชน ก่อนจะเดินไปหาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและพูดว่า “พี่ชาย ผมเป็นรองผู้จัดการทั่วไปของศูนย์การประชุมและศูนย์จัดแสดงสินค้าโอสรัส ฮิลล์ ตระกูลของผมเป็น เจ้าของศูนย์การประชุมและศูนย์นิทรรศการแห่งนี้ คุณช่วยให้ผมก้าวเข้าไปใกล้ ๆ เพื่อชื่นชมรถสองคันนี้ในระยะที่ใกล้ขึ้นได้ไหมครับ?”

“ไม่ได้ครับ!” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนหนึ่งที่เพิ่งเกษียณจากกองทัพตอบอย่างหนักแน่น “เจ้านายของเราได้กำชับพวกเราว่า อย่าให้ใครเข้าใกล้รถได้ เฉพาะเจ้าของรถเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้เข้าใกล้รถได้ครับ!”

ในตอนนี้ เจสันโกรธและหงุดหงิดมาก

เวรเอ้ย! เขาไม่ได้รับอนุญาตให้สัมผัสรถเลย

นี่เป็นเรื่องน่าอายอย่างยิ่ง ยิ่งไปกว่านั้นห้องโถงจัดแสดงสินค้านี้ เป็นของตระกูลเขา!

ถ้าเขาไม่ได้รับอนุญาตให้สัมผัสรถทั้งสองคันจริง ๆ นั่นก็หมายความว่า เขาเหมือนกับชาร์ลีทุกประการน่ะสิ?

ไม่! เจสันไม่สามารถเสียหน้าให้กับชาร์ลีได้

เขารู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมากและตอนนี้ เจสันกำลังพยายามระงับความหงุดหงิดนี้อยู่ ก่อนที่เขาจะพูดกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนว่า “พี่ครับ ผมเป็นคนชอบรถเหมือนกัน และเป็นเจ้าของห้องโถงจัดแสดงสินค้านี้ เพียงให้ผมก้าวเข้าไปดูรถอย่างใกล้ชิดสักครู่ ผมสัญญาว่าผมจะปฏิบัติต่อคุณอย่างดีในอนาคตแน่นอน”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเป็นทหารผ่านศึกที่มีบุคลิกตรงไปตรงมา ดังนั้นเขาจึงปฏิเสธคำขอของเจสันโดยไม่ลังเล “ท่านครับ ผมจะพูดซ้ำเป็นครั้งสุดท้าย หากคุณไม่ใช่เจ้าของรถเหล่านี้ คุณจะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าใกล้ หรือแม้แต่เข้าใกล้รถทั้งสองคันนี้เลยครับ!”

เมื่อเจสันเห็นว่าอีกฝ่ายปฏิเสธแบบไม่ไว้หน้าเขาเลย เขาก็เริ่มโกรธและรำคาญอย่างมาก เขากัดฟันด้วยความโกรธและขู่อีกฝ่ายไปว่า “นายรู้ไหมว่าตระกูลของฉันเป็นเจ้าของศูนย์จัดแสดงสินค้าแห่งนี้? นายเป็นแค่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย แต่กล้ามาต่อต้านฉันอย่างนั้นเหรอ? นายต้องการให้ฉันไล่ออกทันทีใช่ไหม?”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตอบกลับไปว่า “ผมขอโทษครับ แต่ผมเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ทำงานให้กับบริษัทรักษาความปลอดภัย ผมไม่ใช่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ทำงานให้กับศูนย์การประชุมและศูนย์จัดแสดงสินค้าโอลรัส ฮิลส์ นี้ และแม้ว่าคุณจะเป็นหัวหน้าของศูนย์จัดแสดงสินค้าแห่งนี้ คุณก็ไม่มีสิทธิ์ควบคุมหรือไล่ผมออกได้เลย!”

“แก!” ในเวลานี้เจสันรู้สึกอับอายมาก “แกมันช่างไร้สาระสิ้นดี!”

หลังจากนั้นเจสันก็ตะโกนออกมาว่า “แกเชื่อไหมล่ะ ว่าในตอนนี้ ฉันสามารถไล่แกออกจากศูนย์จัดแสดงสินค้าของฉันได้?!”

อีกฝ่ายมองเจสันด้วยสีหน้าว่างเปล่า ก่อนที่เขาจะตอบไปว่า “เราได้เซ็นสัญญากับทีมผู้บริหารของ ศูนย์จัดแสดงสินค้าโอลรัส ฮิลส์ แล้ว เพราะเราได้เช่าสถานที่ของคุณในวันนี้ ดังนั้นคุณไม่มีสิทธิ์ ที่จะไล่ผมออกจากศูนย์จัดแสดงสินค้านี้ได้ ยิ่งไปกว่านั้น งานของผมคือการปกป้องและดูแลความปลอดภัยของรถคันนี้ หากคุณมีคำถามหรือข้อเสนอเเนะอื่น ๆ อย่าได้ลังเลที่จะติดต่อไปที่เจ้านายของผมโดยตรงเลยครับ”

ชาร์ลีเดินมาหาเจสัน ก่อนจะยิ้มและถามออกไปว่า “โอ้ คุณแกรนท์ มีเรื่องอะไรกันเหรอครับ? คุณดูโกรธมาก เพราะเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไม่ยอมให้คุณเข้าไปใกล้ เพื่อที่คุณจะได้สัมผัสรถใช่ไหมล่ะ? ดูเหมือนว่าเราจะเหมือนกันเลยนะ!”

เจสันจ้องไปที่ชาร์ลีและมองไปที่แคลร์ด้วยสีหน้าเจื่อน ๆ

เขาเคยคุยโม้มาก่อนหน้านี้ แต่ดูเหมือนว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจะไม่ยอมไว้หน้าเขาเลยแม้แต่น้อย เขาไม่สามารถสัมผัสรถทั้งสองคันได้ แม้ว่าเขาจะต้องการพิสูจน์ว่าเขาทำได้จริง ๆ นี่ทำให้เขาเสียหน้าเป็นอย่างมาก!

เมื่อเจสสิก้าเห็นสีหน้าผิดหวังบนใบหน้าของเจสัน เธอก็รีบพูดกับชาร์ลีว่า “คุณน่ะ ไม่ได้เป็นอะไรเลย นอกจากคนบ้านนอกเท่านั้น คุณเป็นใครถึงเอาตัวเองมาเปรียบเทียบกับคุณแกรนท์? คุณเชื่อไหมล่ะ ว่าฉันสามารถขอให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไล่คุณออกจากห้องจัดแสดงนี้ได้ทันที?”

ทันใดนั้น นักข่าวก็ก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับกล้องในมือและพูดว่า “พี่ชาย เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยได้บอกคุณแล้ว ว่าห้ามสัมผัสรถพวกนั้น ดังนั้นขอร้องล่ะ หยุดก่อกวนนี้เถอะครับ คุณกำลังบังพวกเราทุกคน ไม่ให้สามารถถ่ายภาพที่ดีของรถพวกนี้ได้เลย”

ผู้คนต่างก็ส่งเสียงออกมาพร้อม ๆ ว่า “นั้นสิ ๆ! ทำไมคุณถึงหวังที่จะสัมผัสรถนักล่ะ? แค่มองจากระยะไกลก็ได้นิ!”

“เขาต้องเป็นหนึ่งในคนไร้สาระ ที่ต้องการสัมผัสรถและถ่ายรูปตัวเองตอนสัมผัส เพื่อโพสต์ลงในบัญชีโซเชียลมีเดียของเขาอย่างแน่นอน!”

ในตอนนี้ใบหน้าของเจสันมีสีหน้าที่น่าเกลียด ถ้าเขาไม่ได้รับอนุญาตให้สัมผัสรถ เขาก็จะเหมือนกับชาร์ลีน่ะสิ?

เมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็หน้ามืด เดินเข้าไปหาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอีกครั้ง “ฉันให้เวลาแกสามสิบวินาทีในการถอยห่างออกไป ถ้าแกยังพยายามขวางทางฉันอยู่ ฉันจะไล่พวกแกและรถหรูเหล่านี้ออกจากห้องโถงจัดแสดงสินค้าของฉันทันที! ฉันจะทำให้แกดู ว่าฉันสามารถจัดการกับงานแสดงรถยนต์นี้ได้อย่างไร!”