กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 309

ในตอนนี้ เวนดี้รู้สึกเศร้าและเจ็บปวดมาก

เธอทุ่มเททั้งความหวังและความฝันที่มีต่อชีวิตที่สวยงามของเธอทั้งหมด เพื่อให้มีความสุขกับเจอรัลด์เพียงลำพัง แต่เขากลับผลักเธอลงสู่ก้นบึ้งแห่งความทุกข์ยากนี้ด้วยน้ำมือของเขาเอง!

หลังจากที่ทำให้ความรู้สึกของเธอสับสน เขาไม่เพียงแต่ทิ้งเธอ แต่เขายังแสดงความไม่ชอบและรังเกียจเธอต่อหน้าผู้คนมากมาย!

มันเป็นเรื่องที่ยอมรับไม่ได้โดยสิ้นเชิง! ความโกรธเกรี้ยวของเธอเกือบจะระเบิดออกมาตรงนั้นแล้ว!

เจอรัลด์ สงบนิ่งและไร้อารมณ์อย่างผิดปกติ กับการร่ำไห้และคำกล่าวหาของเธอ เขาพูดอย่างเย็นชาว่า “มันเป็นเรื่องปกติ ที่จะตกหลุมรักและเลิกกัน มันเกี่ยวอะไรกับความเคารพกันด้วย? ช่วยหยุดรังควานผมสักทีเถอะ”

ชาร์ลีเดินไปหาพวกเขา ขณะที่เขาคิดว่าเวนดี้กำลังจะสร้างปัญหา

ใบหน้าของเจอรัลด์ค่อย ๆ ซีดลง ขณะที่ชาร์ลีเดินเข้ามาหาพวกเขา เขารีบอธิบายอย่างรวดเร็วเพราะกลัวว่าชาร์ลีจะไล่เขาออกจากสถานการณ์นี้ “ท่านปรมาจารย์เวด ช่วยใจเย็น ๆ ก่อนครับ เธอเป็นผู้หญิงที่ไร้ยางอาย จู่ ๆ เธอก็โยนอารมณ์ฉุนเฉียวมาที่ผม... ”

เวนดี้จ้องมองไปที่การโต้ตอบกันของพวกเขาด้วยความตกใจ เจอรัลด์ซึ่งในอดีตค่อนข้างชอบเธอ แต่ในตอนนี้ได้ทิ้งเธอไปเหมือนกับรองเท้าเก่า ๆ ยิ่งไปกว่านั้นเขายังเรียกเธอว่าผู้หญิงไร้ยางอายเพื่อที่จะได้รับความโปรดปรานจากชาร์ลี!

เธอโกรธมาก!

ความอดทนทั้งหมดของเธอหมดลงทันที เธอโวยวายออกมาอย่างเสียงดังว่า “พวกคุณตาบอดกันหมดแล้วเหรอ?! ชาร์ลีก็เป็นแค่ไอ้ขอทาน ไอ้ขี้แพ้! ทำไมคุณถึงก้มหัวใส่เขาราวกับว่าเขาเป็นกษัตริย์! ทำไม?!”

เจอรัลด์ สูดลมหายใจด้วยความงุนงง ก่อนที่เขาจะตบเธอและตะโกนไปว่า “หุบปากแย่ ๆ ของคุณซะ! คุณคิดว่าคุณเป็นใคร? กล้ามาวิจารณ์ปรมาจารย์เวดได้ยังไง? ผมจะฆ่าคุณ!”

คุณท่านวิลสันรู้สึกกระวนกระวายใจเมื่อมองดูหลานสาวที่รักของเธอถูกทำให้อับอาย เธอก้าวเดินออกมาและพูดอย่างเย็นชาว่า “คุณไวท์ ช่วยดูแลหลานของคุณด้วย! เขากำลังทำมากเกินไปแล้ว”