กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 329

เพื่อที่จะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของพวกเขา ชาร์ลีกล่าวขึ้นมาว่า “ผมบอกไปแล้วว่าไม่มีปัญหาสำหรับเราทุกคนที่จะย้ายกลับไปที่วิลล่าของตระกูลวิลสัน ท้ายที่สุดเราคือครอบครัวเดียวกัน แต่ถึงอย่างไร พอดีว่าสตูดิโอของแคลร์ได้เปิดให้บริการแล้ว ดังนั้นผมจึงขอเตือนทุกคนล่วงหน้าว่าแคลร์จะไม่กลับมาทำงานให้กับวิลสัน กรุ๊ป อีกในอนาคต”

"อะไรนะ?" คุณท่านวิลสันตะโกนออกมาดัง ๆ ดูเหมือนว่ามีใครบางคนเหยียบหางของเธอ เธอโมโหขึ้นในทันทีก่อนที่เธอจะพูดว่า “ฉันจะยอมให้มันเกิดขึ้นได้อย่างไร? ฉันได้บอกไปแล้วว่าทั้งครอบครัวไม่ได้มาอยู่อยู่ร่วมกันเท่านั้น แต่เราควรร่วมมือกัน และทำงานหนักร่วมกันเพื่อให้ตระกูลวิลสัน เข้มแข็ง และมีอำนาจ แล้วจะกลับมาที่วิลล่าของตระกูลวิลสันทำไมถ้าไม่ได้ทำงานให้กับวิลสัน กรุ๊ปแล้ว?”

ชาร์ลียิ้มก่อนที่เขาจะตอบว่า “คุณย่าคุณไม่บอกเหรอว่าสาเหตุที่คุณเชิญเราให้ย้ายกลับไปที่วิลล่าของตระกูลวิลสันก็เพราะสุขภาพของพ่อตา ผมคิดว่าคุณแค่อยากให้เขาพักฟื้น และมีสุขภาพแข็งแรงขึ้นมาไม่ใช่เหรอครับ? ดังนั้นไม่ว่าเราจะย้ายกลับไปที่วิลล่าของตระกูลวิลสัน หรือไม่ และแคลร์จะตัดสินใจที่จะทำงานให้วิลสัน กรุ๊ป อีกครั้งหรือไม่ นั้นก็เป็นสองเรื่องที่แยกจากกันโดยสิ้นเชิง เราไม่ควรสับสนสองเรื่องนี้ คุณไม่เห็นด้วยเหรอ?”

“ไม่!” คุณท่านวิลสันตะโกนตอบทันที “เนื่องจากทั้งครอบครัวของนายจะย้ายกลับไปที่วิลล่าของตระกูลวิลสัน ดังนั้นแล้วจะต้องกลับไปทำงานให้กับวิลสัน กรุ๊ปด้วย!”

จากนั้นคุณท่านวิลสันพยายามใช้เสน่ห์ของเธอกับแคลร์อีกครั้ง “แคลร์ หลานเพิ่งเปิดสตูดิโอของหลาน และหลานยังไม่เริ่มทำธุรกิจ หรือมีลูกค้าเลยนะ นอกจากนี้การดำเนินธุรกิจด้วยตัวเองเป็นเรื่องยากมาก หลานจะรับมือกับความเครียด และความกดดันทั้งหมดของตัวเองได้อย่างไรกัน? หลานไม่คิดว่าจะดีกว่าไหมที่หลานจะปิดสตูดิโอของหลาน และกลับมาทำงานให้กับวิลสัน กรุ๊ป แทน? ชีวิตของหลานก็จะง่ายขึ้น และสะดวกสบายขึ้นอย่างแน่นอนเลยนะ!”

ผ่านไปสักพักหนึ่งแคลร์ก็เริ่มรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติในคำพูดของคุณท่านวิลสัน

ดูเหมือนว่าชาร์ลีพูดถูก เหตุผลเดียวที่คุณท่านวิลสันเชิญครอบครัวของพวกเขาให้ย้ายกลับไปที่วิลล่าของครอบครัววิลสัน ก็คือเธอต้องการให้แคลร์กลับไปทำงานให้กับวิลสัน กรุ๊ป! คำเชิญและความห่วงใยของคุณท่านวิลสันที่มีต่อพ่อของเธอนั้นเป็นไม่ใช่เรื่องจริง!

หากเป็นอย่างนั้นจริง คุณท่านวิลสันทำไปเพื่อที่จะโน้มน้าวให้แคลร์ให้กลับมาทำงานให้กับวิลสัน กรุ๊ปเท่านั้น ทุกสิ่งที่เธอทำไปเพื่อที่เธอจะสามารถจัดการ และหลอกล่อแคลร์ได้

ทั้งหมดนี้เป็นเพียงการแสดงอย่างนั้นเหรอ? พวกเขากำลังแสดงอยู่ใช่ไหม?

ขณะที่เธอคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ แคลร์ก็รู้สึกเย็นวูบที่หลังของเธอ

โชคดีที่ชาร์ลีตอบสนองได้เร็วพอ! ไม่อย่างนั้นเธอคงหลงกล และเธอคงตกหลุมพรางของหญิงชราทันที!

ดังนั้นแคลร์จึงรีบตอบว่า “คุณย่าคะ หนูรู้สึกขอบคุณมากจริง ๆ ที่คุณย่าเชิญครอบครัวของเราให้ย้ายกลับไปที่วิลล่าของตระกูลวิลสัน อย่างไรก็ตามชาร์ลีก็พูดถูก แม้ว่าเราจะย้ายกลับไปที่วิลล่าของตระกูลวิลสันแล้ว แต่หนูก็จะไม่กลับไปทำงานให้กับวิลสัน กรุ๊ป เพราะมันเป็นสองเรื่องที่แยกจากกันโดยสิ้นเชิง ดังนั้นหนูต้องขอบอกคุณย่าล่วงหน้าก่อนนะคะว่าครอบครัวของหนูสามารถย้ายกลับไปที่วิลล่าของตระกูลวิลสันได้ แต่หนูจะกลับไปทำงานให้กับวิลสัน กรุ๊ปไม่ได้ หนูต้องการทำงานในสตูดิโอของตัวเอง และโฟกัสแค่ธุรกิจของตัวเองเท่านั้นค่ะ”

เมื่อคุณท่านวิลสันเห็นว่าแคลร์มีความตั้งใจจริง เธอจึงเกลียดชาร์ลีสุดหัวใจ

เธอได้แสดงอย่างยอดเยี่ยมเช่นนี้มาแล้ว และเกือบจะทำให้แคลร์เชื่อได้สำเร็จ แต่ชาร์ลีกลับมาทำทุกอย่างพัง!

ไอ้เวรเอ้ย!

ดังนั้นคุณท่านวิลสันจึงตัดสินใจใช้กลอุบายอันขมขื่นของเธออีกครั้ง เธอเริ่มร้องไห้ขณะที่พูดว่า

“แคลร์ นี่หลานเกลียดย่ามากขนาดนี้เลยเหรอ? เพราะหลานกำลังจะย้ายกลับมาอยู่บ้านแล้ว แล้วทำไมหลานถึงยังไม่เต็มใจที่จะทำงานให้กับวิลสัน กรุ๊ป? ฉันแค่คิดว่าครอบครัวของเราจะทำงานอย่างหนักร่วมกันเพื่อมุ่งมั่นที่จะเติบโต ทำไมหลานถึงอยากทำงานในสตูดิโอ และทำธุรกิจของตัวเองแทนที่จะมาช่วยวิลสัน กรุ๊ป กิจการของครอบครัวของเราเติบโตล่ะ?”

หลังจากพูดแบบนั้น คุณท่านวิลสันก็เช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าก่อนที่เธอจะพูดว่า “แคลร์ นี่หลานยังไม่อยากให้อภัยคุณย่าของหลานอยู่อีกหรือเปล่า?”

ในตอนนี้แคลร์ตอบอย่างจริงจังว่า “คุณย่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับการให้อภัยเลยนะคะ หนูได้ยกโทษให้คุณย่าไปเมื่อนานมาแล้ว แต่ถึงอย่างไรดูเหมือนว่าหนูจะเข้าใจอะไรบางอย่างชัดเจนมากขึ้นแล้ว มันไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาที่จะต้องพึ่งพาใครสักคนไปตลอดชีวิต เพราะหนูรู้ว่าหนูจะสามารถสูญเสียทุกอย่างที่หนูทุ่มเทในการทำงานไปได้ในพริบตา ตราบเท่าที่มันไม่ใช่ธุรกิจของตัวเอง หนูไม่สามารถควบคุมมันได้เลย วิธีที่ดีที่สุดสำหรับหนูในการควบคุมชีวิตของตัวเองคือถ้าหนูเริ่มต้นธุรกิจของตัวเอง และสร้างอาชีพให้กับตัวเอง ดังนั้นหนูเลือกที่จะมุ่งเน้นไปที่ธุรกิจของตัวเองแทนที่จะกลับไปที่วิลสัน กรุ๊ปค่ะ!”

จาค็อบ และเอเลนพยายามเกลี้ยกล่อมแคลร์ “แคลร์ทำไมลูกถึงดื้อขนาดนี้? จะดีกว่าไหมถ้าลูกสามารถกลับไปทำงานให้กับวิลสัน กรุ๊ป ได้? แน่นอนว่าจะดีกว่าถ้าทำงานให้กับวิลสัน กรุ๊ป แทนที่จะทำธุรกิจของลูกเองนะ!”

แคลร์ตอบโดยไม่ลังเลว่า “พ่อคะ! แม่คะ! นี่เป็นการตัดสินใจส่วนตัวของหนู ดังนั้นอย่าพยายามโน้มน้าวหนู หรือทำให้หนูเปลี่ยนใจ หนูได้ตัดสินใจแล้ว และหนูจะไม่เปลี่ยนใจ”

คุณท่านวิลสันรู้ดีว่าเธอกำลังพ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง

หากแคลร์ไม่เต็มใจที่จะกลับไปทำงานให้กับวิลสัน กรุ๊ป งั้นก็คงไม่มีประโยชน์สำหรับเธอที่จะพยายามคุยกับจาค็อบหรือเอเลนต่อไป

ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงขบฟัน ขณะที่เธอพร้อมปลดปล่อยอาวุธลับของเธอ!