กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 331

คุณท่านวิลสันเริ่มลุกลี้ลุกลนทันทีที่ชาร์ลีเปิดเผยแรงจูงใจที่แท้จริงของเธอ

เธอคิดว่าจะสามารถจัดการกับครอบครัวของแคลร์ได้อย่างง่ายดาย และเธอคิดว่าการจัดการกับชาร์ลีจะยิ่งเป็นเรื่องที่ง่ายยิ่งกว่า เพราะเขาไม่ได้มีค่าอะไรไปมากกว่าเศษขยะ คุณท่านวิลสันคิดว่าคงไม่ใช่เรื่องยากแต่อย่างใด และคิดว่าชาร์ลีคงจะรู้สึกขอบคุณ และต้องมีความสุขอย่างแน่นอนตราบใดที่แฮโรลด์ และเวนดี้มาขอโทษเขา

อย่างไรก็ตามเธอไม่ได้คาดคิดว่าชาร์ลีจะมองเห็นเนื้อแท้ได้จากการกระทำของเธอ

เมื่อเธอรู้ว่าแรงจูงใจที่แท้จริงของเธอถูกเปิดเผย คุณท่านวิลสันจึงลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะพูดว่า “เราทุกคนต่างก็เป็นคนในครอบครัวเดียวกัน ดังนั้นเราทุกคนควรทำงานร่วมกันเพื่อให้ตระกูลของเราเจริญรุ่งเรือง มันจะไม่ตลกไปหน่อยเหรอ ถ้าคนอื่นรู้ข่าวว่าตระกูลของเราได้แตกออกมาเป็นสองบริษัท?”

ชาร์ลียิ้มเยาะก่อนที่เขาจะตอบว่า “ชายที่ร่ำรวยที่สุดในฮ่องกง ลี กา ชิง และลูกชายของเขายังทำงานคนละบริษัทกันได้เลย แล้วมีใครไปตลกกับเรื่องของพวกเขาบ้างไหม? ผมคิดว่าคุณมีเจตนาที่ไม่ดี และความจริงก็คือคุณแค่พยายามใช้ประโยชน์จากแคลร์เพื่อที่เธอจะสามารถฟื้นฟูวิลสัน กรุ๊ป ในนามของคุณต่อไปได้!”

“นี่แก… แก…” คุณท่านวิลสันโกรธมากจนสูญเสียคำพูดไปอย่างสิ้นเชิง ในเวลาเดียวกันนี้คริสโตเฟอร์ที่ยืนอยู่ด้านข้างตะโกนขึ้นทันทีว่า “ชาร์ลี! ดูสิ่งที่นายกำลังพูดสิ จำเอาไว้ซะว่านายมันไม่ได้เป็นอะไรนอกจากคนนอกในตระกูลวิลสัน!”

ชาร์ลีไม่สนใจเขา และมองไปที่ภรรยาของเขาก่อนจะพูดว่า “แคลร์ คุณต้องลืมตาดูรอบ ๆ ไว้นะ บางคนแค่พยายามชักใยคุณ และใช้ประโยชน์จากคุณ คุณจำสิ่งที่เกิดขึ้นกับเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป ได้ใช่ไหมครับ? คุณจำได้ไหมว่าพวกเขาปฏิบัติกับคุณอย่างไรหลังจากที่คุณได้รับสัญญามูลค่าหกสิบล้านดอลลาร์จากเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป? ฉากหน้าของพวกเขาบอกว่าต้องการผลักดันให้คุณเป็นผู้อำนวยการของวิลสัน กรุ๊ป แต่เกิดอะไรขึ้นในความเป็นจริง? ในงานเลี้ยงพวกเขากลับมาประกาศต่อสาธารณะว่าแฮโรลด์จะได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นผู้อำนวยการของวิลสัน กรุ๊ป แทน! คุณอยากจะเจอสถานการณ์แบบนี้อีกครั้งเหรอครับ?”

สีหน้าของแคลร์เปลี่ยนไปทันที

ในที่สุดเธอก็เข้าใจทุกสิ่งที่เกิดขึ้น

เธอรู้สึกขอบคุณอย่างที่สุดที่สามีของเธอเตือนเธอ ไม่เช่นนั้นเธอคงจะถูกพวกเขาหลอกอีกครั้ง

เมื่อแฮโรลด์เห็นว่าแผนของพวกเขากำลังจะพังไม่เป็นท่า เขาจึงลุกขึ้น และชี้นิ้วไปที่ชาร์ลีก่อนที่เขาจะพูดว่า “ชาร์ลี! ไอ้เศษขยะ! แกคิดว่าคนอย่างแกจะมีสิทธิ์พูดในที่นี่งั้นเหรอ? แกกำลังพยายามสร้างความเดือดร้อนให้กับตระกูลของเราอยู่ใช่ไหม? แกเบื่อกับการมีชีวิตอยู่มากเหรอไง?!”

ชาร์ลีมองแฮโรลด์ด้วยสีหน้าเย็นชาก่อนที่เขาจะถามว่า “ทำไมล่ะ? นี่นายเบื่อที่จะแสร้งทำเป็นอ่อนน้อมถ่อมตน และดีกับพวกเราแล้วหรือยัง? ให้ฉันบอกนายบางอย่างนะแฮโรลด์ เมื่อนายเจอฉันในอนาคต นายควรที่จะสุภาพ และให้เกียรติฉัน ไม่อย่างนั้น ฉันจะโทรหาดอน อัลเบิร์ต เพื่อที่เขาจะได้สั่งให้ลูกน้องของเขาตามล่านาย เพื่อที่นายจะไม่สามารถอยู่ในโอลรัส ฮิลล์ ได้อีกต่อไป!”

“เวรเอ้ย ชาร์ลี!” แฮโรลด์ตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว "แกคิดว่าแกเป็นใครวะ?! แกยังพยายามหลอกฉันอยู่อีกเหรอ? อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าแกกำลังทำอะไรอยู่! สิ่งที่แกรู้คือการหลอกลวงผู้อื่น! ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะเห็นว่าคนเหล่านี้จะจัดการกับแกอย่างไรเมื่อพวกเขามองเห็นถึงกลอุบายจอมปลอมของแกได้ในวันหนึ่ง!”

ชาร์ลียิ้มเยาะขณะที่เขาตอบว่า “อย่างน้อยที่สุดพวกเขายังไม่เห็นเล่ห์เหลี่ยมของฉันในตอนนี้ พวกเขายังคงเคารพฉันมากถึงขนาดเรียกฉันว่าปรมาจารย์ของพวกเขา!”

หลังจากที่เขาพูดจบ ชาร์ลีก็พูดอย่างดูถูกว่า “ตอนนี้นายอยากจะวุ่นวายกับฉันต่ออีกใช่ไหม? งั้นก็ดี เพราะฉันจะโทรหาอัลเบิร์ตทันที!”

ชาร์ลีหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาก่อนที่จะกดหมายเลขโทรศัพท์ของอัลเบิร์ต และเปิดลำโพงของโทรศัพท์

ใบหน้าของแฮโรลด์ซีดทันที และเขาเริ่มเหงื่อออก

ผู้ชายคนนี้โทรหาดอน อัลเบิร์ต จริงหรือ?

ถ้าดอน อัลเบิร์ต สั่งให้คนของเขาตามล่าล่ะ? เขาคงจะตายแน่ ๆ!

ในขณะที่เขากำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่นั้น แฮโรลด์ก็พยายามเกลี้ยกล่อมชาร์ลีขณะที่เขาพูดว่า“ชาร์ลี ชาร์ลี ฉันแค่ล้อเล่นกับนายเท่านั้นเอง อย่าไปให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มากนักสิ เพราะถึงยังไงนายยังคงเป็นพี่เขยของฉัน และเราก็เป็นครอบครัวเดียวกันนะ”

ชาร์ลียิ้มอย่างเฉยเมยก่อนที่เขาจะตอบว่า “เราไม่ใช่ครอบครัวเดียวกัน”

หลังจากนั้นโทรศัพท์ก็ถูกรับสาย

ดอน อัลเบิร์ต ทักทายชาร์ลีด้วยความเคารพ “สวัสดีครับคุณเวด ให้ผมช่วยอะไรคุณดีครับ?”

ชาร์ลีเหลือบมองแฮโรลด์ก่อนจะพูดว่า “อัลเบิร์ตถ้าผมต้องการให้คุณตามล่าใครสักคนในตอนนี้คุณจะส่งผู้ชายกี่คนไปไล่ล่าคน ๆ นั้น?”