กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 358

เมื่อสัมผัสได้ถึงความเงียบและบรรยากาศน่าอึดอัดที่ผิดปกตินี้ เคนเน็ธจึงถามออกไปว่า “หมอ เป็นอย่างไรบ้าง?”

หมอส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และตอบไปว่า “คุณวิลสัน ผมเกรงว่าเราจะแก้ไขปัญหาของคุณไม่ได้ จากการทดสอบและผลการทดสอบของเรา แสดงให้เห็นว่าคุณมีอาการผิดปกติที่เราเรียกว่า เนื้อร้ายที่อวัยวะเพศ ซึ่งหมายความว่า เส้นประสาทรอบอวัยวะเพศของคุณได้รับความเสียหายที่ไม่สามารถรักษาให้เหมือนเดิมได้อีกต่อไป ผมเสียใจด้วยครับ”

“เป็นไปได้ไหมที่โรงพยาบาลของคุณไม่ดีพอ?” คริสโตเฟอร์ถามออกไป

หมอเหล่มองเขาด้วยความรำคาญ ก่อนจะพูดต่อไปว่า “ด้วยการแพทย์และเทคโนโลยีในปัจจุบันของเรา สามารถรักษาเส้นประสาทที่ถูกทำลาย และปล่อยให้มันฟื้นตัวอย่างช้า ๆ ได้ แต่เราไม่สามารถทำอะไรเกี่ยวกับเส้นประสาทที่เป็นเนื้อตายได้ครับ มันเหมือนกับการประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ บางคนฟื้นตัวได้ช้า แต่บางคนก็ไม่สามารถกลับมายืนได้อีกเลย”

จากนั้นเขาก็หันกลับไปมองเคนเน็ธ และพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “ในกรณีของคุณ ไม่มีใครในโลกที่สามารถทำอะไรกับมันได้และไม่สามารถรักษาให้หายได้”

“อะไรนะ?! อ๊าก! เป็นไปได้ยังไง !!!”

ใบหน้าของเคนเน็ธซีดราวกับแผ่นกระดาษ เขาโพล่งออกมาด้วยความสิ้นหวังว่า “ผมมีเงิน! สิบล้าน! เพียงพอหรือไม่? คุณสามารถรักษาความเป็นชายของผมด้วยเงินสิบล้านดอลลาร์ได้หรือไม่?!”

หมอพูดอย่างจริงจังอีกครั้งว่า “เส้นประสาทก็เหมือนกับชีวิตมนุษย์ แม้ว่าคุณกำลังจะตายก็ยังมีโอกาสช่วยคุณได้ แต่ถ้าคุณตายไปแล้ว คุณก็คือตายไปแล้ว ไม่มีใครสามารถทำให้คนตายกลับมามีชีวิตได้อีกหรอกครับ”

จากนั้นเขาพูดต่อไปอีกว่า “คุณบอกใช่ไหม สิบล้าน? คุณไม่สามารถทำให้คนที่ตายไปแล้วกลับมามีชีวิตได้อีกครั้ง แม้ว่าคุณจะมีเงินทั้งหมดในโลกนี้ก็ตาม คุณดูสตีฟ จ็อบส์ สิ เขาเป็นคนรวยมากใช่ไหมครับ? แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งตับอ่อนเมื่อตอนอายุได้ 50 ปี เท่านั้น!”

หัวใจของเคนเน็ธเต้นรัว เขางุนงงราวกับถูกฟ้าผ่า

จะเป็นอย่างนั้นเหรอ?!

สิ่งที่หมอจะบอกเขาก็คือ เขาจะไร้สมรรถภาพไปตลอดชีวิต ใช่หรือเปล่า?!

หลังจากทำงานหนักมาตลอดหลายปี เขาทำเงินได้มากมาย เพื่อที่เขาจะได้มีชีวิตที่ฟุ่มเฟือยและเป็นอิสระหลังเกษียณ!

หากความเป็นลูกผู้ชายของเขาผิดปกติไปตลอดกาล เขาจะมีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไรอีก?

ในขณะที่ความคิดนี้แล่นผ่านเข้ามาในใจของเขา เคนเน็ธ วิลสัน นักธุรกิจชื่อดังก็ปิดหน้าและร้องไห้เสียงดังทั้งน้ำตาที่ไหลอาบหน้า

คริสโตเฟอร์ซึ่งกำลังดูภาพนั้นอยู่ มีความรู้สึกร้อนวูบวาบในดวงตาของเขา และเกือบจะน้ำตาไหลเช่นกัน

ในฐานะผู้ชายเขาสามารถเข้าใจความเจ็บปวดของเคนเน็ธ เป็นอย่างมาก

ในขณะเดียวกัน เขาก็กำขาแน่นและคิดกับตัวเองว่าเขาจะต้องปกป้องความเป็นลูกผู้ชายของเขา ไม่ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม! ผู้ชาย คงไม่ใช่ผู้ชาย หากน้องชายคนเล็กของเขาไร้ซึ่งประโยชน์!

ทันใดนั้น หมอก็พูดว่า “อย่างไรก็ตาม คุณวิลสัน ผมบอกตามตรงนะครับ ผมคิดว่าอาจมีใครสักคนที่สามารถรักษาความผิดปกติของคุณได้!”

“อะไรนะ? จริง ๆ เหรอ?!” เคนเน็ธ ร้องเสียงหลงอย่างตื่นเต้น เขาจับมือหมอแล้วพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักว่า “ใคร… เขาคือใคร? บอกฉันมา!”

หมอยิ้มอย่างมีเลศนัย “เขาไม่ได้ทำงานในโรงพยาบาลของเรานะครับ!”

“แล้วคุณรู้ได้อย่างไร ว่าเขาสามารถรักษาเนื้อร้ายของเส้นประสาทได้! คุณบอกไม่ใช่เหรอว่ามันเปลี่ยนกลับเป็นเหมือนเดิมไม่ได้?”

“ใช่ครับ จริง ๆ แล้ว รักษาไม่ได้ แต่มีเพียงเขาเท่านั้นที่สามารถรักษาได้! เขารักษาผู้ป่วยที่เป็นอัมพาตตั้งแต่คอลงไป ผมเห็นด้วยตาตัวเอง! ผมพนันได้เลยว่ากรณีของคุณเป็นแค่เรื่องง่าย ๆ สำหรับเขา เนื่องจากคุณเป็นอัมพาต ‘เฉพาะที่’ เท่านั้น”

เคนเน็ธไม่สามารถซ่อนความตื่นเต้นของเขาได้อีกต่อไป เขาโพล่งออกไปถามว่า “เขาเป็นใคร? เขาอยู่ที่ไหน? บอกผมมาตอนนี้!"

หมอยิ้ม ก่อนจะตอบไปว่า “คุณวิลสัน ผมสามารถแนะนำเขาให้คุณได้ แต่คุณไม่คิดว่าควรจะมีค่าแนะนำหน่อยหรอครับ?”

เคนเน็ธหยิบสมุดเช็คของเขาออกมาทันที และเขียนเช็คให้หมอหนึ่งแสนดอลลาร์อย่างรวดเร็ว โดยพูดว่า “ผมจะให้เงินอีกเก้าแสน ถ้าผู้ชายที่คุณแนะนำ สามารถรักษาผมได้จริง ๆ!”

หมอรับเช็คจากเคนเน็ธ และมองดูด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความเพ้อฝัน จากนั้น เขาก็พูดต่อว่า “มีหมออัจฉริยะใน โอลรัส ฮิลส์ ชื่อ ดร.ซิมมอนส์ เขารักษาผู้ป่วยอัมพาตครึ่งซีกในโรงพยาบาลของเราเมื่อไม่กี่วันก่อนได้ ซึ่งเป็นเรื่องมหัศจรรย์ในสาขาประสาทวิทยาของเราอย่างมาก! เขามีคลินิกในเมืองชื่อ ซีรีน เวิลด์ คลินิก ถ้าคุณได้เจอกับเขา บางทีเขาอาจจะรักษาคุณได้”

เคนเน็ธตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และถามด้วยความชื่นใจไปว่า “ดร.ซิมมอนส์ ที่คุณกล่าวถึงอยู่นี่ เป็นไปได้ไหมว่า เขาคือ แอนโธนี ซิมมอนส์ ใช่หรือไม่ครับ?”