กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 396

เคนเน็ธ เริ่มมีใบหน้าที่ดูมีความสุขมากขึ้นอย่างกะทันหัน

ถึงแม้ว่าการฟื้นความเป็นชายของเขาจะสำคัญมาก แต่ชีวิตของเขาก็สำคัญยิ่งกว่า!

เขาไม่ควรเสี่ยงชีวิตของตัวเอง เพียงเพื่อที่จะได้หลอกผู้หญิงต่อไปใช่ไหม?

เมื่อเจฟฟรีย์เห็นการแสดงออกที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันของเขา ก็ถามด้วยท่าทีสงสัยไปว่า “ประธานวิลสัน… คุณกำลังเผชิญกับปัญหาที่ไม่อาจจะบรรยายได้ใช่ไหมครับ?”

เคนเน็ธมีสีหน้าที่ทำอะไรไม่ถูก ก่อนที่เขาจะตอบไปว่า “น้องเจฟฟรีย์พูดถูกแล้วล่ะ ตอนนี้ผมเป็นขันทีที่ยังมีชีวิตอยู่ ผมทำอะไรไม่ได้เลย! ผมไปที่โรงพยาบาลและหมอบอกว่าไม่มีทางที่เขาจะสามารถช่วยผมได้เลย ดังนั้น คุณต้องช่วยผมนะครับ!”

หลังจากนั้น เขาก็รีบถามไปว่า “มันจะเป็นอันตรายร้ายแรงเกินไปไหม ถ้าผมใช้ยาที่ชายชราของคุณใช้ เพียงสักครั้งหรือสองครั้งเท่านั้น? คุณช่วยให้ผมได้ลองใช้ยาตัวนี้ด้วยตัวเองได้ไหมครับ?”

เจฟฟรีย์ ตอบอย่างรวดเร็วไปว่า “พี่ชาย ผมไม่แนะนำให้คุณลองใช้ยาตัวนั้นเลย! มันจะไม่คุ้มค่าเลยถ้าคุณต้องทำร้ายร่างกายของตัวเองในที่สุด”

หลังจากนั้น เจฟฟรีย์ก็พูดต่อไปว่า “ตระกูลของผมกำลังอยู่ระหว่างการวิจัย เพื่อทำการศึกษาเพิ่มเติมเกี่ยวกับใบสั่งยานี้ เราหวังว่าจะปรับปรุงให้ดีขึ้น หากเราประสบความสำเร็จในการวิจัย เราจะไม่เพียงแต่เสริมสร้างความเป็นชายให้แข็งแรง แต่ยังมีผลในการฟื้นฟูและซ่อมแซมความสามารถของผู้ชายอีกด้วย!”

“จริง ๆ เหรอ?” เคนเน็ธถามอย่างตื่นเต้น “นั้นมันเยี่ยมมากเลยนะเนี่ย! ยาตัวนี้จะออกเมื่อไหร่ล่ะ?”

ในตอนนี้เจฟฟรีย์ตอบไปว่า “อย่างไรก็ตาม เรายังขาดแคลนสมุนไพรชนิดหนึ่ง ในการผลิตยาให้เสร็จสมบูรณ์ เราต้องรองานมหกรรมการแพทย์แผนจีน ที่จะจัดขึ้นในอีก 2 วันข้างหน้า จึงจะสามารถซื้อสมุนไพรนั้นได้”