กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 429

ชาร์ลีมีสีหน้าสงบขณะเผชิญหน้ากับคำสารภาพที่กะทันหันของลอเรน เขาตอบเพียงว่า “เราเพิ่งเจอเรื่องขี้โกงไม่กี่เรื่อง และนั่นคือเหตุผลที่ผมตัดสินใจสอนบทเรียนให้พวกเขา อย่าไปคิดมากสิ"

ลอเรนตอบอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าจะเป็นยังไง ฉันก็อยากจะขอบคุณจริง ๆ นะ!”

หลังจากนั้นลอเรนก็นั่งลงข้าง ๆ ชาร์ลีและยื่นมือออกไปอย่างรวดเร็วขณะที่เธอกอดเขาไว้ในอ้อมแขน

ทั้งคู่สวมเสื้อผ้าน้อยชิ้นมาก และชาร์ลีสัมผัสได้ทันทีว่าผิวเนียนนุ่มของลอเรนกำลังถูกับเขา

ร่างกายของชาร์ลีกระชับขึ้นทันที และรีบพูดว่า “ลอเรนอย่าทำแบบนี้ ผมไม่อยากให้แคลร์เห็นเราทำตัวแบบนี้กัน”

ลอเรนหัวเราะเบา ๆ ก่อนที่เธอจะถามว่า “นั่นหมายความว่าฉันสามารถกอดคุณ และทำอะไรก็ได้ที่ฉันต้องการ ถ้าแคลร์มองไม่เห็นเรางั้นเหรอคะ?”

“นั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมหมายถึง…” ชาร์ลีตอบอย่างช่วยไม่ได้

ลอเรนกอดเขาแน่นขึ้นเล็กน้อยก่อนที่เธอจะพูดเสียงแข็งว่า “ฉันอยากกอดคุณ และมันจะดีที่สุดถ้าแคลร์เห็นเราทำตัวแบบนี้ตอนนี้ หลังจากนั้นคุณทั้งคู่สามารถฟ้องหย่าได้เพื่อที่คุณจะได้อยู่กับฉันแทนในที่สุด!”

ในเวลานี้ชาร์ลีมีการแสดงออกที่เปลี่ยนไปบนใบหน้าของเขา ขณะที่เขาพูดว่า “คุณพูดอะไรแบบนั้นได้ยังไง? คุณเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของแคลร์นะ!”

ลอเรนตอบอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ว่าคุณกับแคลร์ไม่ได้แต่งงานกันเพราะความรัก! แคลร์แต่งงานกับคุณเพียงเพราะปู่ของเธอยืนกรานที่จะทำสิ่งต่าง ๆ ในแบบของเขา นั่นเป็นเหตุผลเดียวที่เธอตกลงแต่งงานกับคุณ ฉันรู้ด้วยว่าคุณทั้งคู่ไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่เป็นชิ้นเป็นอัน และยังไม่ได้แต่งงานจนสมบูรณ์ แล้วแบบนี้คุณจะเรียกตัวเองว่าสามีภรรยาได้อย่างไรกันล่ะคะ?”

ในขณะที่เธอพูดถึงเรื่องนี้ ลอเรนก็มีอารมณ์มาก “เนื่องจากคุณทั้งคู่ไม่มีความรู้สึกต่อกัน และเนื่องจากการแต่งงานของคุณเป็นเพียงแค่การแสดง ทำไมคุณทั้งคู่ไม่ปล่อยให้กัน และกันไป และปล่อยให้ตัวเองเป็นอิสระ? คว้าโอกาสในการหย่าร้างเพื่อที่คุณจะได้พบรักแท้ของคุณแทน! ไม่ดีกว่าสำหรับคนอื่น ๆ เหรอ? คุณทั้งคู่จะไม่เสียเวลาซึ่งกัน และกัน!”

ชาร์ลีโบกมือก่อนจะพูดว่า “คุณไม่เข้าใจความรู้สึกของผมที่มีต่อแคลร์เลย”

ลอเรนถามว่า “แล้วคุณเข้าใจความรู้สึกของฉันที่มีต่อคุณไหม?”

ชาร์ลีพยักหน้าก่อนที่เขาจะตอบอย่างจริงจังว่า “ผมเข้าใจว่าคุณรู้สึกอย่างไรกับผม แต่ผมกลัวว่าจะรับความรู้สึกของคุณที่มีต่อผมไม่ได้ ผมขอโทษ"