กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 467

ภายในห้องนอน

เคนเน็ธนอนอยู่บนเตียงอย่างใจจดใจจ่อรอผลของยา

ในขณะเดียวกันเวนดี้ก็สวมเสื้อคลุมอาบน้ำ และเข้าไปในห้องน้ำ

ด้วยเหตุผลบางอย่าง เคนเน็ธรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้นภายในร่างกายของเขา ท้องน้อยของเขารู้สึกไม่ดีนับตั้งแต่ที่เขาอยู่ที่บ้านของตระกูลวีเวอร์ แต่ความเป็นลูกผู้ชายของเขาก็ไม่มีการเปลี่ยนแปลง

ในความเป็นจริงเขาเริ่มรู้สึกคันและปวดอีกด้วย

“มันต้องหมายความว่าตอนนี้ยากำลังทำงานอยู่แน่ ๆ !” เคนเน็ธปลอบใจตัวเอง

เวนดี้ออกมาจากห้องน้ำและนอนในอ้อมแขนของเคนเน็ธเหมือนแมวป่า เธอถามเบา ๆ ขณะเล่นกับขนหน้าอก “เคนเน็ธ ตอนนี้คุณรู้สึกยังไงบ้างคะ? คุณรู้สึกอะไรบ้างไหม?”

เคนเน็ธส่ายหัว และพูดขมวดคิ้ว “ยัง แต่น่าจะเร็ว ๆ นี้แหละ”

เวนดี้กระตือรือร้นที่จะได้ดูแลเรื่องนี้ของเคนเน็ธ และเก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากเขามากขึ้น เธอจึงขยิบตาอย่างยั่วยวน และเริ่มปลดกระดุมกางเกงของเคนเน็ธ

มีความกระตือรือร้น และตื่นเต้นในดวงตาของเคนเน็ธ และหัวใจของเขาก็เร่าร้อนด้วยความปรารถนา

เขารอมานานเกินไป และต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมากในช่วงเวลาที่ผ่านมา

อย่างไรก็ตาม…

ทันทีที่เวนดี้ถอดกางเกงของเคนเน็ธออก ทันใดนั้นเธอก็ตะโกนด้วยความสยดสยองเสียงโหยหวน และดังก้องไปทั่วห้อง

"โอ้พระเจ้า! เคนเน็ธเกิดอะไรขึ้นกับคุณ? ทำไมถึงเปลี่ยนเป็นสีม่วง สีดำแบบนี้! ปลายก็เป็นแผลอีกด้วย!”

"อะไรนะ?!" เคนเน็ธรู้สึกราวกับว่ามีระเบิดในสมองของเขา เขาผลักเวนดี้ออกไปข้าง ๆ และมองลงไป